"Kalma. Hindi kita kakainin." Biglang nagsalita ang beast sa lenggwahe ng tao at sa isang kakaibang boses, na sapat para matakot siya.
Nagulat siyang muli nang nakita ang isang batang babae ay tumalon mula sa likod ng beast. Lumapit siya kay Bronzehill, inikot siya at tiningnan. Sabi niya sa beast, "Buhay siya. Maggie, idala mo siya kay Nana."
"Ow!" Ang beast ay tila naiintindihan kung ano ang sinabi niya. Si Bronzehill ay kinuha nito gamit ang mga paa at lumipad muli. Ang paggalaw ng mga pakpak nito ay gumawa ng malakas na hangin, na si Ayt ay hindi makapagbukas ng kanyang mga mata. Nang tumigil na ang hangin at niyebe, tumingin siya sa pader ng lungsod ngunit wala siyang nakita-parang ang lahat ng nangyari ay panaginip lamang.
"Hindi, hindi iyon panaginip… Ang babae ay narito pa rin!" naisip niya.
