"Annie, ako'y pagod." Nagreklamo si Iffy.
"Hold on for a little longer. Kami ay halos doon," sabi ni Annie.
Sila ay naglalakad sa mahirap na graba. Ang bawat hakbang na kanilang kinuha ay magiging sanhi ng pagbuhos ng sakit sa kanilang mga paa. Gustung-gusto ni Iffy na huminto ngunit malakas na hinila ni Annie ang kanyang pasulong at mahigpit na tinutulak ang kanyang kamay. Si Annie ay hindi kahit na bahagyang pabagabag ang kanyang bilis kahit na kung sila ay tumatawid sa pamamagitan ng mga brambles at tinik o ang yelo malamig na stream. Mula sa likod, tumingin siya bilang tinutukoy bilang isang bundok.
"Annie, talagang pagod na ako ..."
Nagpakilala si Iffy.
Nadama niya na ang kanyang mga soles ay apoy, ang kanyang buong katawan ay walang tigil na sakit, at ang kanyang dibdib ay nararamdaman na naka-compress kahit gaano siya matutuyo. Nadama niya na parang namamatay siya.
