Dumating ang liwanag ng buwan mula sa window ng koridor, na nagniningning sa kalahati ng mukha ng babae. Ang kanyang mga mata ay nakalarawan sa isang malabong asul na liwanag, na parang dalawang bituin sa dilim. Ang katawan ni Anna ay nakasandal sa pintuan, na ang karamihan sa kanyang katawan ay nakatago sa madilim, ngunit ang kanyang silweta ay nakikita pa rin-mahusay na nutrisyon ay ganap na nagbago sa kanyang dating manipis at payat na katawan, at bilang isang babae na kamakailan ay naging adulto, ang kanyang katawan ay makatarungan perpekto, na naglalaman ng tamang curves ng kanyang edad at ang natatanging kagandahan ng kabataan.
Tumayo si Roland sa isang tahimik na mukha at lumakad nang dahan-dahan patungo sa kanya hanggang sa makita siya ng kanyang. Tumayo siya nang tuwid at tumingin sila sa bawat mata.
"Isang aksidente lang ito, at hindi ko alam na gusto niya ..." sabi ni Roland.
"Naiintindihan ko."
