Ye Wan Wan. "..."
'Okey…'
"Jadi, maksud awak dia dah pulih dan macam orang biasa sekarang?"
Mo Xuan menjungkit bahunya. "Nampaknya macam tu buat masa sekarang."
Mo Xuan berhenti seketika dan merenung gadis itu penuh makna. "Tapi sudah tentu dengan fakta yang awak kekal di sisi dia. Awak ialah titik keseimbangan dalam hidup dia. Kalau ada isu di bahagian awak, keseimbangan itu akan musnah dan tak ada siapa yang tahu apa akan berlaku.
Awak tahu dia macam mana dulu… bila awak benci dan lawan dia… dia tak ada fikiran yang rasional atau kebolehan untuk kawal emosi dia macam orang normal. Dia sama macam binatang buas. Sejujurnya, saya tak percaya dia boleh jadi macam manusia normal…"
Ye Wan Wan kehilangan kata-kata dan bergumam, "Apa maksud awak manusia normal? Dia memang manusia!"
Mo Xuan tersenyum dan memandang gadis itu. "Awak tahu tak Xu Yi, Sebelas dan semua orang gaji di kediaman lama ada buat azimat untuk mereka sendiri?"
