Si Ye Han kelihatan agak marah pada mulanya, namun dia terus mengerutkan keningnya setelah mendengar rungutan Ye Wan Wan. "Dekat mana awak sakit?"
Ye Wan Wan perasan Si Ye Han kelihatan tidak begitu baik, jadi dia sengaja berlagak sedih. Apabila lakonannya menjadi, dia berfikir dengan cepat dan berjalan perlahan kepada lelaki itu. "Semua tempat! Semua tempat sakit! Semua otot saya rasa sengal-sengal! Semua tulang saya rasa macam dipatahkan dan digam semula! Sini… saya juga cedera dekat sini…"
Ye Wan Wan mengangkat satu jari. Kelihatan kulitnya terkopek sedikit di bahagian kukunya.
Ia memang… luka yang besar…
Mereka yang telah dibelasah sehingga isi mereka berlubang, hidung mereka berdarah dan muka mereka bengkak di sana sini hanya boleh berasa sedih dalam hati mereka…
"Xu Yi, pergi ambil kit pertolongan cemas," arah Si Ye Han.
Xu Yi terus bangun dan mengambil kit pertolongan cemas.
