Ye Wan Wan. "..."
Dia memang tidak tahu mahu berkata apa…
Gong Xu meraung sekali lagi, "Saya nak balik! Nak balik! Daging saya, kentang goreng saya, mee pedas saya, coklat saya, kek saya!"
Ye Wan Wan tiba-tiba menyampuk lolongan Gong Xu, "Saya dah beli baju."
Gong Xu : "Huh? Baju apa?"
Ye Wan Wan : "Sepasang gaun, warna merah jambu."
Gong Xu : "Ah, roti bun ni sangat sedap! Saya rasa saya boleh makan sampai 100 biji! Saya kena pergi dulu, Abang Ye. Saya nak makan roti bun. Selepas makan, saya masih kena berlatih. Selamat tinggal…"
Ye Wan Wan. "..."
Selepas Ye Wan Wan memutuskan talian, Chu Feng dan Jiang Yan Ran masih terkedu.
Walaupun mereka tidak tahu apa yang Ye Wan Wan dan Gong Xu bualkan, panggilan telefon itu sahaja sudah cukup mistik…
