"Baik, Tuan Muda!" Orang-orang Keluarga Tian langsung menjawab dan terus meluru ke arah Ning Xin untuk menghalang dia dari pergi.
"Jangan dekati saya!" Ning Xin menjerit sekuat hati, badannya terus melepaskan hembusan tenaga rohani yang memaksa pengawal-pengawal yang mengepung dia terundur beberapa langkahโฆ
"Ning Xin!"
Melihat Ning Xin hendak berlawan dengan orang-orang Keluarga Tian, Tuan Ketua Ning berasa sangat takut. Dia hendak marah Ning Xin lagi, tetapi dia terlihat Ning Xin sedang rebah.
"Xin'er!"
Lupa hendak memarahi Ning Xin, Tuan Ketua Ning terus maju dan hendak menyambut badan Ning Xin yang sedang rebah, tetapi ketika itu seorang lelaki yang bergerak lebih pantas darinya, memegang Ning Xin lalu memeluk Ning Xin dalam dakapannya. Rambut yang hitam dan jubah putih lelaki itu beralun lembut ditiup angin, wajah tampannya dingin dan dia merenung dingin pada Tuan Ketua Ning dengan matanya yang jernih.