Wika

Seryoso ang mukha ng lahat habang nasa conference room lalo na ng bigyan bawat isa ng folder na naglalaman ng panibagong assignment. Huminga muna ang lalakeng nasa harap na bahagyang may edad na ngunit matikas pa rin ang tindig. Nakasuot ito na itim na vest na nakapatong sa suot nitong putting amerikana. Ganoon din ang suot ng iba pang nasa loob ng silid. “Your folder contains the information we’ve got about Agent One who disappeared for almost ten years. That person has no identity and left no traces at all. We thought he’s dead but a source confirmed he’s still alive and still working on something. That’s why we have to know what happened to him and his reasons for not reporting in this office for those years we thought he’s dead.” Pagpapaliwanag ng lalake kasabay ang mga bulung-bulungan. Maya-maya’y nagtaas ng kamay ang isa sa mga nakaupo na nakikinig. “Yes, Agent 15?” Tawag ng lalakeng nakatayo sa nagtaas ang kamay. “Why do you need us all in this case, Michael?” Tanong nito na hindi na nag-abala pang tumayo. “Good question. The Greater Heights needs all of its agents in this case. Why? Dahil hawak ni Agent One ang data na naglalaman ng mahahalagang impormasyon patungkol sa ating lahat. Nung aktibo pa siya sa organisasyon, siya ay isa sa may access sa ating system. Nang mawala siya at ideklarang patay, hindi na binago ang ating system. Ngunit ngayong may impormasyong buhay siya, huli na para mabago pa ang lahat. Kaya kailangang maibalik siya at tinayaking walang nag-leak sa mga hawak niya. Dahil kapag nagkataon, mamimilgro hindi lamang ang mga buhay nating lahat kundi lahat ng mga taong malalapit sa ating buhay.” Pagpapaliwanag ng lalake. Kita ang pagkabalisa ng lahat. “Finding a missing person is the easiest thing a single agent can do, Michael.” Wika naman ng isang pang agent na nakaupo na sinang-ayunan naman ng marami. “Yes….unless wala na ang lahat ng source maging ang lahat ng may koneskyon kay Agent One.” Sagot ng lalake na ikinatahimik ng lahat. *********************************************** Basahin ang makabagong istorya na puno ng aksyon, misteryo, at pag-big. "UNO" sa panulat ni B.M. Cervantes Copyright by B.M. Cervantes All Rights Reserved 2020

Setelah empat tahun berlalu, Eli dikejutkan akan perasaannya yang kuat terhadap seorang gadis. Lebih meyakinkan selama empat tahun ia membodohi dirinya. Willabelle Kaline atau Wika adalah anak jenius dengan minus EQ, akal sehat dibebaskan nol. Danni Elias atau Eli, anak yatim piatu satu tahun lebih tua dari Wika yang bekerja sebagai model. bertemu bertemu, saling kenal dan bersama. satu tahun kemudian Wikaapus. empat tahun kemudian ia kembali. "Apakah itu menyenangkan? Datang dan pergi semaumu. Membuatku terus bertambah dan menghawatirkanmu? Apa kau benar-benar benar-benar kehabisan hiburan?" "Aku senang, kamu selalu mempertimbangkanku. Selalu menerimaku !! Itu perintah" "Ini Ellias ... dia-" "Selamat Sore Paman, aku Ellias tunangan Wika?"

STORY ABOUT 3 FRIENDLY GIRLS SINCE HIGH SCHOOL, SIAZ ARYA COLD WOMAN WHO DOESN'T CARE ANYTHING, AZLEN LEA WIKA RETURNS FROM SIAZ, FRIENDLY AND VERY CARE GIRLS ON SMALL THINGS, RENA ALYA PUTRI WHICH IS ALWAYS MEDIUM FOR SIAZ AND AZLEN. NOT ABOUT THEIR FRIENDSHIP ONLY, BUT ALSO THEIR STORY OF LOVE THEY HAVE "I LIKE YOU" KRISS "HA?!" SIAZ "I WANT TO BE YOUR MENTOR FOREVER" STEPH "WHAT DO YOU MEAN STEPH ???" AZLEN

Perselisihan antara dua pangeran calon pewaris tahta di Kerajaan Mahidhara berlanjut menjadi perang dingin dalam istana. Putri Alaya adalah penyebab perselisihan itu. Seorang putri kerabat kerajaan yang memberi harapan cinta palsu pada dua pangeran telah menyebabkan hancurnya tatanan pilitik di kerajaan. Cinta yang palsu dan perebutan kekuasaan membuat calon pewaris tahta asli anak dari permaisuri, Pangeran Danuraja, dibuat pesakitan oleh seorang selir raja bernama Camila, agar kerajaan dapat diambil alih dan dikuasai oleh anaknya yang bernama Pangeran Jantaka. Camila dengan kelicikannya berusaha untuk mencari simpati dan merebut perhatian raja, akibatnya raja lebih percaya pada selirnya daripada permaisurinya sendiri. Dua kubu keberpihakan dalam istana yang selalu berselisih dan saling menghancurkan satu sama lain, menyebabkan kerajaan menjadi lemah dan mudah di intervensi dan diserang oleh kerajaan lain. Danuraja sang pangeran calon pewaris tahta kerajaan yang dibuat pesakitan, akhirnya diselamatkan oleh seorang putri dari kerajaan Gentala bernama Putri Malikah, kembali dapat tegak berdiri dan mampu merebut kembali tahta kekuasaan di istana yang dikuasai Jantaka

Akbar dan Muna, sepasang insan yang selalu gelisah mengenai status hubungan mereka. Disatu sisi hubungan mereka ingin lebih jauh, namun mereka takut hubungan yang lebih jauh justru akan mengganggu hubungan pertemanan yang telah mereka bina sejak lama. Semakin dipendam perasaan mereka, semakin dalam dan semakin tak terkuasai. Apalagi di luar sana banyak sekali orang yang mulai mendekat dan mengganggu hati mereka. Akankan mereka mampu tetap bertahan pada hubungan pertemanan ? ataukah mereka terjebak pada suatu hubungan yang lebih jauh meskipun banyak rintangan dan halauan yang dihadapi. Haruskah Akbar dan Muna jujur dan berani mengungkapkan isi hati ? kalau tidak ??? mereka hanya bisa berjalan memendam perasaan dan harapan, dan akhirnya terluka. Akibat adanya ketidakpastian hubungan mereka, Muna Akhirnya membuka cinta bagi yang lain. Dalam cerita ini kalian akan aku ajak menyingkap tabir perjalanan kisah dua insan manusia, Akbar dan Muna. Tuk semua pembaca dan pencinta novel. Wika18

"You still don't give up. huh" he said "Of course, I'm not that easy woman" proud kong wika. "Let's see then" he smirked and quickly grab my arm. "wh-" Holy Shit! bakit di ko napaghandaan yun?! I tried to resist but I'm not strong as him. He quickly dugged his face to my neck like a vampire and lick my neck. "Crap! Let me go creepy necktie freak!" I shouted. Napatakbo naman ang mga ka Gang ko papunta samin para tulungan ako. I struggling hard but no use and his grip was so strong and suddenly pushed me towards his chest and move around. I noticed that he's kicking my gangmates while holding me tighter. Di man lang ito nahirapan. No use! He's really strong. I gathered skilled comrades but still... I couldn't defeat him. "Let me go!" I shouted again. He looked at me while under his arms. Di man lang siya napagod. gaano ba talaga siya kalakas at di man lang makalapit yung mga kagang ko sa kanya? "You can't defeat me Serene. that's certain." "Don't act highly. One day, I'll defeat you with my own hands, be ready" I said then pushed him harder. Nakawala naman ako sa pagkakayakap niya at agad na nilapitan ang mga ka Gang ko "Sana di mo pa kinalimutan ang deal natin" He said while grinning "Don't worry, I'm not that kind of person na aatras sa usapan" wika ko at binigyan ng signal ang kagang ko na kailangan na munang umatras. "Good then. I'm expecting highly from you. I can't wait to see you at the altar wearing a wedding dress" he said while wearing his teasing smile. "Better to give up with that dream, Mr. Zeke Flame Ashford" I said and rolled my eyes. "It's not a dream but a goal that I must achieve no matter what happens. You'll be mine by hook or by crook"

"Hey Claire what's wrong?" tanong ko sa kanya na medyo kinakabahan na ke Claire dahil sa tono ng boses niya "HOY TIFFANY MARQUEZ!" may isang lalaking napaka familiar ang boses at hinding hindi mawawala sa memorya ko ang sumigaw galing sa likuran ko. "Now this is what's wrong!" bulalas ko sabay cut sa tawag ni Claire sa cellphone ko. Niyakap ko ang mga librong hawak hawak ko sabay humarap sa lalaking sumigaw sa likuran ko. "Hey you're here!" wika ko sabay ngiti sa kanya. "Nahanap din kita!" dugtong niya.

Sa isang baryo sa Pampanga noong sinaunang panahon, lahat ng mga tao ay may kanya-kanyang kaalaman sa kapangyarihang itim na kung tawagin nila sa kanilang wika ay KALAM. Ang KALAM ay isang malalim na salitang Kapampangan na ang ibig sabihin ay "The Gifted". Sa labis na pagkauhaw sa Kalam, magkakaroon ng matinding giyera sa kanilang lugar. Magpapalakasan ng kapangyarihan at mag-uubusan ng lahi para lang makuha ang lahat ng karunungang itim na nakapaloob sa Kalam. Dahil doon, nalagas ang lahat ng kanilang angkan at walang natira. Sa modernong panahon ngayon, may isa pang natitirang tao na taglay ang lahat ng Kalam. Siya si Father Mateo del Puero Salvador. At nagbabalak siyang ituro ito sa mga bagong Kapampangan. Ano kaya ang mangyayari kapag nabuhay muli ang kulturang ito sa panahon ngayon kung saan ang Kalam ay itinuturin na lamang sa kanilang lugar bilang alamat?

"Alas tres ng madaling-araw pa nagsimula ang kaguluhan sa loob ng katamtamang laki ng bahay ng Family Hernaez. Hanggang sa magliwanag na ang kalangitan, hindi pa rin magka-mayaw ang mahigit sa dalawampung oku-pante na pawang may kanya-kanyang pinagkakaabalahan. "Pero isang masayang kaguluhan iyon, may halong tawanan. "Paano'y iyon na ang pinakahihintay na araw ng buong pamilya at maraming kaibigan. Iyon ang mismong araw ng kasal ni Hanna. Ang kaisa-isang anak na babae ng mag-asawang Lando at Liza Hernaez.   "Humahangos si Aling Liza papalapit sa anak. "Nak ito'ng mga abay, iha. Kinakantiyawan ako na umiyak raw kasal mo," pagsusumbong nito. "Basta't maging natural na lang kayo, Mama at kayo rin mga amiga ko, payo ko sa mga ito. Kung walang naman  dahilan para umiyak, hindi n'yo kailangang magpatulo ng luha. Para maging very touching! Ang kasal namin ni David," "Nagtawanan na lang sila sa mga sinabi ko na pangiti na rin naman ako. Nag-umpisa na ang kasal namin ni David masayang-masaya ako dahil ang makakatuluyan ko'y ang lalaking mahal na mahal ko. Nakita ko ring masaya ang mga magulang ko sa pag-papakasal ko. Isabay pang botong-buto pa sila kay David, mabait guwapo at mayaman at na kay David na ang lahat ng katangian. Patungo na kami sa aming honeymoon at masaya kaming nag-haharutan ni David dito sa loob ng kotse niya. Hey! Ano ba David, mag-Drive ka nga muna wika ko rito. Pahalik lang ako Mahal ko, paglalambing niya sakin. Ang kulit mo talaga wika ko at tumawa lang ito sa akin. Lumapit ako dito at hinalikan ko ito pero nagulat kami nang masagi ng isang malaking truck ang kotseng sinasakyan namin ni David. Nakita ko itong pabulusok sa isang bangin, naramdaman kong niyakap ako ni David. ''Aaahhhhhh! Yun ang huling kong narinig bago ako mawalan nang malay.   ITO ang simula nang bangongut sa buhay naming  mag-asawang.        "Luha"

"Sana ako naman." Wika Ni Althea na may pag aalinlangan, dahil tama ba na ganyan Ang isipin nya? Selos mula sa kanyang almost 9 years na kaibigan. Matapos Kaya Ang pagkakaibigan dahil lamang sa Selos na pakiramdam nya ay lahat Ng gawain ng pagiging dakilang Best friend ay nagawa nya na. "Pagoda ako kahapon, malungkot ako nasan ka?" Samantalang itong si Krystal na unti-unting kumukutitap sa Entablado ay tuloy Lang sa paghingi ng suporta mula sa kaibigan. "Love you Bestie!" •••• Lights! Camera! Action! "Wala Tayo sa Teleserye na parang sayo Lang umiikot Ang Mundo ko! pagbigyan mo na ako!" "Very Good Althea!" - Direct Drew of DC Production

This book is a work of fiction. Names, characters, places and incidents are products of the author's imagination or are used fictitiously. Any resemblance to actual events or locales or persons, living or dead, is entirely coincidental. ©Copyright 2021 by Anndyscot09 All rights reserved, including the right to reproduce this book or portions thereof in any form whatsoever. ©Copyright 2021 by Anndyscot09 ~~~~~~~~~ "Witch, you're condominium building is on fire." Sabay na wika ng kambal. "Oh my god! Nasusunog ang condominium natin!" Tili ni Dana. Napatigil sa paglalaro ng basketball ang mga lalaki at nanlalaki ang mga mata nila sa gulat habang nakatingin sa buong building na tinutupok na ng apoy. Few hours later... "Kasalanan talaga yun ni Dana eh... Kung hindi lang siya tanga tanga na iniwan ang oven na nakabukas edi sana hindi nilamon ng apoy ang tinutuluyan niyo." Saad ni Godee. Ang panganay sa Twins. Nakangisi pa siya halatang masaya pa siya sa nangyareng sunog kanina. "Paano na yan wala na kayong matutuluyan at nasunog pa sa empyernong apoy ang mga gamit niyo? I'm sure, sa lansangan na kayo maninirahan. Hahahahahaha! Grabe ang saya non tang-*na!" Ani ni Heaven. Siya ang pangalawa sa kambal at bunso sa magkakapatid. Kung ang twin niya ay medyo matino tino pa ibahin natin siya dahil siya na yata ang pinaglihi sa demonyo sa sobrang pasaway niya at mahilig pang magmura. Well, pareho sila ni Godee na hindi yata nawawalan ng mga bad words sa katawan. "Twins, tumigil na kayong dalawa. Kita nyong nagluluksa sila." Saway sa kanila ni Blade. Ang kuya nila at leader sa grupong ACES. Matik na huminto sa kakatawa ang Twins. Sumusunod kasi sila sa utos ng kuya nila 'minsan' nga lang. Hindi nakaligtas sa paningin nila ang pagtaray sa kanila ni Dana. "Dukutin namin yang mata mo eh! Pataray taray ka pa jan ah!" Sigaw ni Heaven kay Dana. Naglabas pa si Godee ng pocket knife. Kaya halos mawalan ng ulirat si Dana ng lumapit sa kanya si Godee at itinutok nito ang pocket knife sa mata niya. Isang pulgada na lang ang pagitan ng patalim sa kaliwang mata niya nang nagsalita si Blade. "Godee! Itigil mo yan." "Ituloy mo ate para mawalan na ng mata yang si Dana tang-*na yan eh!" "Heaven! Isa ka rin. Tumigil na nga kayong dalawa. Wala namang ginagawang masama sa inyo si Dana." "Psh! Tinarayan niya kami." "Hindi totoo yon, Blade. Wag kang maniwala sa kanya. She's lying---" "Punyeta! Gusto mong ituloy ko toh sa mata mo huh?!" Sigaw ni Godee kay Dana kaya napahinto ito sa pagsasalita. "Tara na twin. Hayaan mo na ang Dana na yan at ng mamatay hahahaha!" "Sayang hindi siya nasunog, noh?" Saad ni Godee ng makalapit siya sa kambal. "Kaya nga eh. Siguro sa tamang panahon masusunog din siya sa empyerno." Nagtawanan sila ulit at akmang aalis na sila ng nagsalita ang kuya nila na talagang ikina-init ng dugo nila! "Let's go guys, Doon na kayo tumira sa mansion namin." Say what?!!!

SYNOPSIS: Alexandria Cristle Edwards a.k.a ACE is a strong independent woman, she's that kind of ▪ Cool Girl ▪ Drop-Dead Gorgeous ▪ Fashionista ▪ Successful ▪ Strong ▪ Independent ▪ Music Lover ▪ Adventurous ▪ Fearless ▪ Sports Lover ▪ Boy's Best friend While her sister, Alexandra Zoe Edwards a.k.a AZE an opposite type of woman to her sister ▪ Nerd ▪ Weak ▪ Crybaby ▪ Dumb ▪ Bookworm ▪ Old-fashioned ▪ Nerdy Glasses ▪ Fearful ▪ Home Girl ▪ No one's Friend ▪ Secretly Beautiful ▪ Kinda Weird And after 10 years they saw each other for the first time again, at sa pagkaka-kita nayun na akala ay simula na ng maganda samahan nila at bago ala-ala, ngunit kabaliktaran ang nangyari naging bangungot iyon. Bangungot na kahit kailanman ay mananatili sa isip at sa puso At 'dun nag sisimula ang pag-hihiganti ng isang taong nawalan ng kadugo, isang tao na nawalan ng kamukha, isang taong nawalan ng kakambal. "Buhay ang kinuha niyo at Buhay ang kukunin ko! Hindi ako titigil hanggang di ko kayo napagbabayaran sa kasalanang ginawa niyo! Dahil kayo ang dahilan kung bakit ako nawalan ng kapatid" wika ng isang Alexandria Cristle Edwards na handang pag bayarin ang naging dahilan ng pag-ka-wala ng kanyang kapatid

Hong Kong 1940 December Sa kalagitnaan ng tumitinding pangalawang digmaang pandaig ay wala paring tigil ang paroon at parito ng mga tao. Tulad na lamang ng magkapatid na sina Celio at Celia na kasalukuyang sakay ng naglalayag na pampasahirong barko mula Japan patungong Hong Kong. Maraming sakay ang barko na karamihan ay mga sino (Chinese), may mangilan-ngilang kanluranin din. Malaki ang kainan sa loob ng barko na halos puno na rin sa tanghaling iyon. Sa isang sulok na mesa ay makikita doon na nakapalibot ang limang ginoo na pangkanluranin ang kasootan. Dalawa sa mga ginoong iyon may mala mais na buhok, mapuputing balat at namamaga pa ang pisngi dahil sa lamig ng panahon kagaya ng isa pa na ang ipinagkaiba lang ay ang itim na buhok. Ang dalawang pang ginoo naman ay parihong may itim at kulot na buhok, maputi din ang mga ito marahil ay dahil sa matagal na pamamalagi sa kanlurang lupain, hindi nga lang tulad sa tatlo kanina na halata ang lahing kastila at amerikano. Masaya silang kumakain na animoy walang kagulohang nagaganap. May kung anu-anong pinag-uusapan na minsan ay nagkakatawanan pa. Marahil ay nakasanayan na lamang nila ang putukan, bumbahan at iyakan dahil sila ang mga sanggol na isinilang sa magulong panahon. At ngayon sa panahon ng kanilang tagsibol ay papaano nila gagampanan ang pagiging pag-asa ng bayan? "Nakakahiya mang aminin ngunit sasabihin ko parin." Wika ng isa na may mala mais na buhok na nagngangalang Alfredo Diaz. "Sa iyong kaanyuan ngayon ay mukhang higit ka pa yatang mas magandang lalake kaysa sa amin ginoong Celia." Sumang-ayon naman ang tatlo habang patuloy ang masayang kaninan. "Ang pangit kasi, mas pagkakamalan pa akong babae kaysa sa kanya eh." Pagbibiro naman ng kapatid ni Celia na si Celio at napahalakhak ang mga kasama nilang mukhang mga kanluranin ngunit sa pilipinas isinilang at may lahing malaya. "Nagsalita ang sampid." Banat naman ni Celia na kasalukuyang nakaayos ng panglalake dahil napagkatuwaan lamang nito. "Ako sampid? Kala pala ang gwapo ko." Sinabayan pa iyon ni Celio ng malakas na tawa pati narin ng mga kasama nila kaya naman ay nagtinginan sa kanila ang iba pang naroon na kumakain din. Nagkasabay naman na siminyas ng katahimikan sina Manuel Revera na may mala mais ding buhok at Robert Taylor na siyang nag-iisa sa kanilang may lahing kano. "Bukas ng umaga ay dadaong na ang barkong ito sa hongkong, may pupuntahan pa kaming tatlo kaya baka hindi na kami makasabay sa inyong magkapatid pauwi." Seryosong pahayag ni Robert. Natigilan naman si Celia dahil ibig sabihin niyan ay hindi na niya makikita ang matagal na niyang hinahangaan (daw) na walang iba kundi ang makisig na si Robert. Ano bang pwedi niyang gawin? Nais niya pang makasama ito ng matagal. At hindi niya pa nakukuha ang kailangan niya dito. "Nako tamang-tama lamang iyon dahil nais din namin ng kapatid ko na mamasyal muna sa hongkong." Pagdadahilan ni Celia na sasalungatin sana ng nakababatang kapatid na nasa tabi niya, mabuti na lamang at tumingin muna ito sa kanya, at sa tinginan ng magkapatid ay nagkaintindihan sila. "Wala kaming kakilala dito sa Hong Kong, baka pweding sumama narin kami sa inyo?" Nagkatingin ang tatlo, halata sa mga mukha ng mga ito ang hindi pagsang-ayon sa sinabi ni Celia. "Ah kasi..." Hindi naman alam ni Alfredo kung ano ang dapat sabihin. "Kung hahayaan mong sumali si Celio sa amin ay pwedi namin kayong isama." Si Robert ang nagsalita. "We're not going there just for fun." "I can't let him join that secret org of you people." Pagtanggi naman ni Celia. "Bakit hindi nalang kaya ako ang pasalihin niyo?" Natawa ang mga ginoo sa winikang iyon ni Celia. "Ayaw mong pasalihin si Celio pero gusto mong isali ang iyong sarili?" Pagpapalinaw ni Manuel kay Celia.