Download Chereads APP
Chereads App StoreGoogle Play
Chereads

Aks

If We Were On Mars

Life was never fair, and I don't think it will ever be. One time, I thought, 'Wow....I must've killed a nation on my previous life. And now, living another life is my punishment.' Everyone gets tired, but this is just another level of exhaustion. Everyday is a just vicious cycle of me struggling with life. It's a shame that I get to wake up every morning when there are others who don't. I feel like I'm just waiting to be one of those people. Everyone is nice to me, and at the same time, they're not. There are people who use me, but at the same time, I feel useless. People often congratulate me, but I still feel like a failure. I have many achievements, but I feel like a lost cause. No one ever knew me, until our paths crossed...For the first time in ever, I met my self. We did shared wonderful moments until fate took you from me. Kahit pa masakit sa akin ay ipagpipilitin kong tanggapin na hindi tayo maaaring maging masaya. Nang sa gayon ay hindi na ako maging sanhi ng iyong paghihirap. At kahit alam kong muli na lamang kitang makikita sa aking ala-ala, asahan mong hindi kailanman kukupas ang aking pag-ibig na para sa iyo lamang. It would've been perfect, but life will never let that be. If we can't be together in this life....let us meet again, in a world where no one nor nothing could stop us. Aking hihintayin ang ating muling pagkikita, ginoo. Hayaan nating maulit ang plano ng tadhana na tayo'y magtagpo...aking sisiguraduhin na ating mababago ang mapait na wakas na nakatakda.
marcheline_dern · 1.6K Views

Ignoring The Fathers Of My Kids (Filipino Version)

"What's the use of all of this if you're going to cheat with me?" Malakas na sigaw ko sa asawa ko. "Because I'm already tired! I can't deal with this anymore! You can't give me a child. I wanted to have a family!" Sumbat din niya sa akin kaya nanggagalaiti ang mga kamay ko. "Pinagsasabi mo? Nanagako ka sa akin na ayos na tayong dalawa sa huli, hindi ba? Hindi ba? Ano ngayon?" "Iba na noon at iba na rin ngayon. Lahat ng bagay nagbabago. Pati desisyon ng tao. I'm sorry, Rich. But i can't be with you anymore. I love her, I love Tyla. She can give me a child, unlike you!" "So gan'on? Eh di sana hindi mo na lang ako pinakasalan! Sana hindi ka na lang nangako!" "I'm sorry, Rich. But let's get divorce." Pagkatapos niyang sabihin ang mga katagang iyon, tumalikod na siya nang hindi man lang ako binibigyan ng kahit isang sulyap man lang. "R...Red... Do-don't... Don't leave me, Red! Please don't leave me!" Mabilis kong habol sa kaniya. Hinawakan ko pa ang laylayan ng kaniyang damit para pigilan lang siya na makaalis sa bahay. "Ano ba, Rich? Hindi na kita mahal, hindi na ikaw ang nasa puso ko. Kaya tumigil ka na. Huwag mo ng saktan ang bawat isa sa atin." Naiinis na singhal niya. Pilit niya rin akong itinatakwil sa kaniya. Kaso patuloy kong hinihigpitan ang pagkakahawak sa laylayan ng damit niya habang ang aking mga luha ay patuloy na nagsisibagsakan. "Please, Red. Don't leave me. I can't. Ikaw lang ang nag-iisa sa buhay ko. Ayaw kong iwan mo ako. Please, Red. Don't..." "I said stop this nonsense, Rich. Let's divorce and love yourself. Huwag mo na akong hintayin. Huwag mo na akong pigilan dahil pagod na ako, Rich. Gusto kong magkapamilya!" Galit na sigaw niya hanggang sa maramdaman ko na lang ang pagtulak niya sa akin nang malakas palayo kaya napatumba ako sa sahig. Napatama pa ang aking siko sa lamesa pero wala man lang sa kaniya. Nagdiretso siya na umalis, walang baling-baling sa likuran. Nang makaalis na siya, lahat ng emosyon ko ay inilabas ko. Buong gabi akong umiiyak. Sinisisi ang sarili na lalaki ako. Hanggang sa magdesisyon ako na wakasan ang buhay ko. "No one ever loves me. How can I love myself?" Mahinang tanong ko sa aking sarili at blangkong nakatingin sa ibaba ng palapag ng building. "It's now over, if I k-lled myself." Matapos kong sabihin iyon, wala rin akong pagdadalawang-isip na tumalon sa mataas na building na ito. Pumikit at dinadamdam ang hangin na humahampas sa aking buong katawan habang patuloy ang pagbagsak sa ibaba. Ngumiti ako nang mapait sabay labas na naman ng luha sa aking mga mata. 'I'm sorry.' *** [Notice! Character Alrich Zane Falco has been awakened. The True Beauty has been produced. The Plot's Processing ... The Plot Completed] [Character Alrich Zane Falco's Mission: Giving Birth With The Protagonists Children] [Character Alrich Zane Falco's Mission: Taking Care Of The Protagonists Children] [System: Character Alrich Zane Falco has been isolated] [Notice! Wait for 6 years until the storyline ended] [Character Alrich Zane Falco's Mission: Giving The Children To Their Fathers After Their 5th Birthday] [Alert! Alert! The Storyline has been ruined]
BaiRan · 4.9K Views

For Once Choose Me Please!

I always choose you, I wish you would choose me too.. Naging crush ko noong High School si Damien Adams Carter, makabangga ko ito sa hallway ng aming paaralan, halos hinI found out na Varsity pala ito ng aming paaralan, maraming nakakagusto dahil sa kagwapuhan nito, halos lahat pala ng babae ay crush siya. I'm only a high school student malabo na mapansin ako nito. lagi ko nalang sinusundan ang lalake kung saan ito pumupunta, dahil interasado ako na malaman anong pinag kakaabalahan niya, then one day nahuli niya ako na sinusundan ko siya. He ask me, why I followed him, and I want to be honest with him. I said " I followed you because I like you!" you know bata kapa para sakin, ni hindi kapa nga ata totally matured mag isip. di ko maalis ang tingin ko sa kanyan. dahil napaka gwapo nito. Senior siya noon habang ako ay 4th year High School, kahit alam ko na mas bata ako sa kanya hindi yun hadlang upang di mag kagusto sa kanya. magmula ng maka bangga ko ito ay nag hanap ako ng ilang info tungkol sa kanya. "Hoy!! ang sakit mo naman mag salita matured nako, anong akala mo bata pako? di porque senior kana bata na agad?" "Alam mo nagsasayang ka lang ng oras sakin. by the way what's your name ba?" Napa kurap ang aking mga mata, "A-ahm My name Is Anastasia Ashford nice to meet you." "Parang kilala kita?? ikaw ba yung bangga ko nong nakaraan sa hallway?" "Yep I am nga." "Ahh that's why you look familiar to me, by the way mauna nako, paalala ko lang sayo bata Wala kang mapapala sakin." Ay tumakbong umalis ang binata. "Hoyy!! di nako bata dalaga nako." huli ko na napansin na naka tingin pala ang ma tao sa paligid nakakahiya.
Baddie_Cutie8 · 8.3K Views

Daver Mclarenz ( Billionaire Series #1 )

"Ang daming lalake d'yan girl. Kung imumulat mo lang yang mga mata mo mas maraming nararapat sa'yo hindi ang tulad lamang ng Gerald na 'yun na kulang sa aruga. Tara sama ka sa'kin, may ipapakilala ako sa'yo." "Sabi ko tulungan mo ako, at hindi ibugaw sa ibang lalake. Kaloka ka." "Alam mo, hindi kasi niya natikman man lang ang kabibe mo girl, kaya iniwan ka niya. Ikaw naman kasi pihikan ka. Pero mabuti na rin 'yun hindi mo ibinigay ang talaba mo." anito habang pinanlalakihan ng mata ang kabibe ko at patawa tawang kumagat muli sa burger nito. Nakakahiya talaga ang bibig ng babae na 'to. Inikutan ko na lamang siya ng mga mata saka kinagatan rin ang burger na hawak ko kanina pa na medyo lumamig na. Gerald Ruchard ang ex ko. Isang itong pure pinoy ngunit nakapangasawa ng kano ang nanay nito kaya pinalitan ang apelyido. Hindi siya gwapo tulad na rin ng sinabi ni Cherry. Hindi siya 'yung tipo na lilingunin mo kapag nakasalubong mo sa daan, sakto lang. Hindi rin naman siya panget, pero okay lang dahil mabait naman siya, sweet at maalaga.....noon. Noong nanliligaw pa lamang siya sa'kin at nitong mga unang buwan namin together. Sinagot ko siya dahil matagal na rin siyang nanliligaw sa'kin almost 2 years din. Nagkakilala kami sa isa sa mga part time jobs ko. Naging kapalagayan ko siya ng loob dahil maboka ito. Magaling magpatawa at madaldal, hindi ka maboboring. Ngunit nito lang nag-iiba na ang ihip ng hangin. Madalas na kaming mag-away. Isa rin sa dahilan ayokong pumayag na may mangyare sa'min kahit matagal na nito iyong ini-uungot sa akin, hindi pa kasi ako handa para ibigay ang talaba ko, ika nga ni Cherry. Tapos lahat ng gagawin namin at mga pupuntahan pinag-aawayan pa namin, hindi kami magkasundo. Ultimo simpleng bagay pinupuna nito na nauuwi pa rin sa away. "Musta pala kayo ni ate Beth? Inaaway ka pa rin?" tanong nito makalipas ang ilang minuto. Hindi lingid sa kaalaman ni Cherry ang pagtatalo at hindi namin pagkakasundo ni nanay Beth. Hindi ko ito tunay na magulang. Ito na ang nakagisnan ko noong ako'y bata pa lamang. Isa itong GRO sa isang club sa subic na mismong pinapasukan din ni Cherry slash Maria Concepcion at gusto nitong doon rin ako magtrabaho. Ngunit tumanggi ako. Doon na nagsimula ang palagi naming pag-aaway ni nanay Beth sa araw araw. I mean pang-aaway sa'kin ni nanay Beth. Ni minsan hindi ko ito sinagot dahil nirerespeto ko ito, humindi lang ko dahil hindi ko talaga kayang magtrabaho sa club. Hindi ko kayang halos hubad na ang katawan ko sa harap ng mga tao lalo na ng mga kalalakihan. Gusto rin kasi akong i-recruit ng baklang may-ari ng club na pinagtatrabahuhan ni nanay Beth at Cherry. Hindi man mala-bundok ang dibdib ko tulad ng kay Cherry may umbok naman iyon at may kurba rin naman ang katawan ko. Maraming part time jobs ang pinapasukan ko para kahit papaano makatulong kay nanay Beth ngunit parang kulang pa iyon dito. Nag-iipon din ako para sa susunod na taon makapasok na ako sa kolehiyo. Gusto kong mag-aral at makatapos dahil si nanay Beth hindi na ako gustong pag-aralin. Kahit tambakan na ako ng maraming part time jobs, okay lang. Kakayanin ko huwag lang ang bagay na iyon. Isa pa rin naman akong babae na nangangarap makahanap ng lalakeng mala prince charming ang datingan ang nakalaan para sa'kin. Oo, sa edad kong bente anyos, naniniwala pa rin ako sa fairy tales at happily ever after. Ngunit nagising ako sa hindi pamilyar na lugar. Ilang kurap pa ang ginawa ko upang mag-adjust ang paningin ko. Nanlalabo iyon ngunit maya maya lamang luminaw rin iyon. Sa nanghihinang katawan pinilit kong bumangon at umupo ngunit mabilis ko rin itinakip ang kumot sa aking katawan dahil kakarampot na damit lamang ang suot ko, kung matatawag ba iyong damit. Napakanipis niyon at sobrang ikli. Mas nagimbal ang buong pagkatao ko ng higitin ko ang kumot ay isang hubad na lalakeng walang saplot na kahit ano sa katawan ang nakita kong nasa tabi ko at mahimbing na natutulog.
QueenJM22 · 8.7K Views
Related Topics
More