Kuha Kuha

“Kuha!” I gasped and backed away, plunging out my lance out of ‘Amaranth’s’ chest. Blood seeped out of my mouth in quite literally deathly amounts. But I did not waver, I might be close to dying, my body is collapsing, but my will isn’t. “Major… no, Kiera.” I spoke, although barely. “Always remember; there are no victors in war, only survivors with scars.” My knees buckled, and I fell to one. “Also, write it on my tombstone: …” I struggled and stood back up again. Coughing up blood, I glared unto the now heavily injured Omega class with hate so pure, passion instilled, and commitment to burn. “… on the day of December 31st, year 2060, Harbinger of Humanity’s Ordinance, died with badassery, slaying a god.” For a good 5 seconds, I was met with silence before I received an answer. “…Alright. I will make sure. Now go and kick its ass.” A deep sigh resounded in my ears. I smirked, for one final attack, I let my Exsia run rampant and uncontrolled. Amaranth glared at me with contempt as it also began to prepare its final attack. “Arrogant human, I admit that you posses sufficient might to harm me. But you fall short from killing me, feel the wrath of heaven, be torn asunder repeatedly again!” A giant sword of pure crimson energy appeared behind it as I felt the Exsia fluctuations from it. Again, white flames burst out from my frame, burning to its brightest state. “A star is most brilliant before its death, heaven may fall, but I stand tall: BERNSTEIN!!!” I shouted, as I lunged forward unto the devastating attack in front of me, capable of leveling entire countries, but my attack did not waver and a bright white light engulfed my vision, taking me into its embrace. Then I heard a gentle whispering voice. [What would you wish for if you could live your life again?]

"Dan! mahal mo ba ako o ginagamit mo lang ako para makalimot ka sa nakaraan mo!" "Pwede ba Xnne, tama na ang katatanong mo niyan!" nagagalit na sambit ni Dan. Si Dan ay isang Inhinyero na medyo mapaglaro sa mga babae. Makisig ito, matangkad at lapitin ng mga bakla, Hindi ito tipong masyadong gwapo. Pero malakas ang karisma nito. Kaya madali lang niya mapapaakit ang babaeng magugustohan niya. Si Xnne naman ay isang birdbrained, pakitaan mo lang ito ng kabutihan, mapapalapit na siya sayo. Sa lahat ng bagay lage syang naiisahan, mahina ang utak. Isa siyang napaka tangang babae. Pero maganda si Xnne, matangkad din naman, Mapag mahal, mahina nga lang ang loob nito. Nagkita sila ni Dan sa isang grocery store, nadapa si Xnne at nahulog lahat ng bitbit niya, tinulongan siya ni Dan, at napang abot ang mga mata nila. Nagandahan si Dan sa kanya. sabay sabi "ahh, Miss pwde ko ba mahingi ang phone number mo?" Napatulala si Xnne "Huh? number ko? ahh ehh, sisisige, ahh sandali lng ha, kinuha ni Xnne ang cellphone niya sa bag at pinindot pindot ito. "Hindi ko kasi saulo ang # ko", nahihiyang sambit nito, na namumula na ang mga pisngi. "ako na!"sabay kuha sa cellphone ni Xnne sa kamay nito, idinial ni Dan ang cellphone number niya at nag ring ito. "ohh, ayan, nakuha ko na number mo". sabay balik sa kamay ni Xnne ang kanyang cellphone. Umalis si Dan sa harapan niya para magpatuloy na ito sa bibilhin niya, nandon parin si Xnne sa kinatatayuan niya, hindi niya alam kong ano ang gagawin niya sa mga oras na yun. "kinuha niya ang number ko! magkakaroon nakami ng kontak" usal ni Xnne, parang kina kausap ang sarili. "Sandali?! kilala ko ba siya? but ko naman binigay sa kanya ang number ko?" naku! naman! ang tanga ko talaga!" sabay taas nguso na sabi ni Xnne. Hindi niya alam na nakatingin sa di kalayuan si Dan sa kanya, na napapangiti sa nakikita niya. Mapapa-ibig kaya si Dan ky Xnne na malayo sa ideal girl nanaka tatak na sa pusot-isipan nito.

Pagkatigil ng kotse na sinasakyan namin ay agad akong lumabas at binuksan ang passenger seat kung nasaan nakaupo ang anak ko Nakangiti itong bumaba ng sasakyan at patalon talong naunang naglakad sa aming paroroonan Mukang nasasabik na ang anak ko na makita mula ang kanyang PaPa Bert napangiti nalang ako at kinuha ang °picknick blangket at ang picknick basket° ng makuha ang mga kaylangan ko ay naglakad na ako papasok Napatigil ako sa pag lalakad at napatingin sa entrance nito at sa napakalaking nakasulat sa taas saint Peter memoryal park Huminga ako ng malalim bago nag tuloy sa paglalakad Naabitan ko ang naka ko na nakatayo at nakatunghay sa lapida na nasa kanyang harapan nilapitan ko ito at ginulo ang kanyang buhok Nakangiting bumaling ito sa akin at yumakap sa bewang ko "I love you mama" Maslao pang lumaki ang panyang pag kakangiti at hindi matago ang kasiyahan sa kanyang mga tam "I love you too baby" °Malamlam° na sabi ko dito at inilapag muna ang mga dala ko bago ito niyakap at halikan sa pisngi Bumitaw ako sa kanya at inilata ang °Picknik blangket° at agad naman niyang inupuan kinuha ko ang °Picknick basket° at inilabas ang lamang pag kain non bago umupo sa tabi ng anak ko nakaharap sa puntod Napatingin ako sa paligid at kagaya namin may binibisita din ang mga itong pumanaw at may mga nakalatag din na blanket kung saan nakaupo "Alam mopo ba PAPA kahapon po may nakilala po akong gay sa school papa po ata ng girl na friend kopo at alam mopo napaka bait po niya sa akin" Napabaling ako sa anak ko ng bigla itong nagsalita at mag kwento "Tapos po naglaro po kaming tatlo ang saya say po namin" Biglang nag ningning sa kasiyahan ang mga mata nito mukang masayang masaya nga ito sa bago niyang kaybigan "Binilhan niya din po kami ng ice cream!" At nag tuloy tuloy pa itong nag kwento ng masasayang bagay na naganap sa kanya wala naman akong nagawa kung hindi ang makinig at ngumiti sa mga kwento nito "Mama" Biglang pag kuha nito sa atensiyon ko "Yes baby?" "Pwedi mopo ba ulit ekwento sa akin yung kwento ninyu po ni Daddy?" Na-eexcite na tanong nito "Diba ilang beses konang naikwento sa iyo yun hindi kapaba nag-sasawa?" Nakakunot noong tanong ko "E kasi po gusto kopo ulit marinig kaya sige na po plss mama" nag lalambing pa itong yumakap sa akin kaya wala akong gawa kung hindi ang ngumiti at bumuntong hininga Kasabay niyon ang pag-alala ko sa nakaraan, kung paano kami nag-kakilala ng ama niya