Download Chereads APP
Chereads App StoreGoogle Play
Chereads

Gojo Cartoon Hindi

Jujutsu Kaisen: Solo

Jujutsu Sorcerers & Choso vs. Pseudo-Geto & Uraume is a battle fought by Tokyo and Kyoto Jujutsu High affiliated sorcerers, Yuji Itadori, Noritoshi Kamo, Panda, Momo Nishimiya, Mai Zenin, Kasumi Miwa, & Atsuya Kusakabe, as well as the Cursed Womb: Death Painting, Choso. They face off against the curse users, Pseudo-Geto and Uraume in one final attempt to procure Prison Realm from their clutches in order to rescue Satoru Gojo. This battle occurs at the remains of the Shibuya Police Station at the very end of the Shibuya Incident. Geto announces that this is the world of the future and releases numerous cursed spirits to cover up his escape. Among the curses is Oizys, a curse he claims is worth at least 15 Sukuna fingers. Which he'll collect folding it in a shape of a ball. He shows Prison Realm to his enemies and bids farewell to Yuji, claiming to expect a lot from him in the future. The young man calls out Gojo sensei's name one last time and Geto addresses Sukuna directly. He tells the King of Curses that an era reflecting the Heian is coming, and the Golden Age of Jujutsu is returning. After exiting the battle field, Geto decides to test the special grade cursed spirit's on some hired sorcerers and non-sorcerers but all of them ends up dead. He releases Gojo from the prison realm to fully test the curse's capabilities. Can it backfire? Volume 1: SOLO Focuses on the fight between Gojo and Oizys. Volume 2: FLY Explores sorcery outside Japan, mentioned in volume 1 and in the original series.
Brolinit · 124.9K Views

MASKARA

Tik tak. Tik tak. Tanging tunog ng orasan ang nangingibabaw sa tahimik na bahay—isang tahimik na nakakabingi, na para bang bumabalot sa bawat sulok ng silid. Parang musika ito ng kawalan, ngunit imbes na paginhawahin, lalo lamang nitong pinapalakas ang kabog ng aking dibdib. Tik tak. Parang pinipiga ang aking puso, bawat segundo, bawat saglit, paulit-ulit, na tila pinapaalala ang bigat na matagal ko nang dinadala. Hindi ko na kayang pigilan pa. Kumawala na ang aking mga luha, kasabay ng hiningang tila mabigat na bato sa aking dibdib. Bumagsak ang mga patak na parang ulan sa pisngi kong hindi na sanay ngumiti. Minsan naiisip ko, paano nga ba ako napunta sa ganitong sitwasyon? Ang sakit—nakakapaso, nakakasakal—hindi ito basta lungkot lang, kundi isang matinding kalungkutan na nagpapahina sa aking mga tuhod. Araw-araw, pilit akong bumabangon, pilit tinatawid ang mga oras, pero habang ginagawa ko ito, lalong lumalalim ang sugat. Nasasaktan ako, hindi lamang dahil sa mga nangyari, kundi dahil sa awa ko sa aking sarili. Sino ba namang hindi maaawa kung araw-araw, pinipilit kong ngumiti kahit wala nang natitirang dahilan para sumaya? Ngunit kahit anong mangyari, kahit anong sakit ang idulot nito, isa lang ang sigurado ko: Ikaw at ikaw lamang ang aking mamahalin. Walang makakapalit sa'yo. Sa kabila ng lahat, sa kabila ng mga gabing binubulabog ng tahimik na pag-iyak, ikaw pa rin ang laman ng puso kong durog na durog na. Hays… Nawa’y dumating ang araw na ang tik tak ng orasan ay maging musika ng pag-asa. Pero sa ngayon, ito muna ang aking mundo—isang tahimik na silid, isang pusong nagdurugo, at isang pagmamahal na kahit kailan ay hindi ko kayang bitawan.
ariazmo · 3.5K Views
Related Topics
More