Download Chereads APP
Chereads App StoreGoogle Play
Chereads

Hindi Gaan Competition

Ang Paghihiganti ng Tagapagmana

Si Sharon ay isang ordinaryong tao, habang ang kanyang asawa, si Wallace Harris, ay isang mangangako at guwapo na lalaki. Ang kanyang pamilya ay isa sa mga pinaka-prestihiyoso at pinakamayayamang pamilya sa New York City. Ang pagkakapangasawa kay Wallace ay isang aksidente. Sa loob ng tatlong taon nilang pagsasama, hindi pa nakikipagtalik si Wallace kay Sharon. Patuloy din na hinihikayat ng kanyang pamilya si Wallace na hiwalayan si Sharon. Iyon ay ang kaarawan ng matandang matriarka ng pamilya Harris, at lahat ng mga kabataan ng pamilya Harris ay nagbigay ng pinakamahal na mga regalo na posible upang pasayahin ang matandang babae—lahat maliban kay Sharon. Humingi siya ng pautang kay Ginang Harris para sa matandang tagapag-alaga, si Tiyo Smith, dahil wala siyang pera para bayaran ang kanyang medikal na paggamot. Ngunit gaya ng inaasahan, hinamak siya ng pamilya Harris nang siya ay humiling. "Ang pamilya Harris ay hindi pa nagkaroon ng mahirap na kamag-anak na tulad mo. Huwag ka nang magpakita sa harap ko! Dapat sana ay pinakasalan ni Wallace si Crystal. Siya ay tiyak na isang dalagang karapat-dapat na mapangasawa sa aming pamilya!" sabi ni Ginang Harris. "Mangyaring alamin ang iyong lugar at umalis dito. Huwag ka nang tumira sa aming bahay. Paano naging napakamangmang ng lolo ni Wallace na ipinangasawa ang isang mahirap, walang silbing babae tulad mo sa aking anak?!" sabi ni June, ang ina ni Wallace. "Ilang milyong dolyar lang, ngunit ikaw ay napakahirap na kailangan mong humiram sa aming pamilya. Paano ang isang babae tulad mo karapat-dapat na makasama si Wallace? Kung si Crystal iyon, tiyak na hindi niya kami napahiya nang ganito!" Nang gabing iyon, binigyan ni Wallace si Sharon ng isang bank card, na naglalaman ng milyun-milyong dolyar. "Ang kumpanya ay umuunlad, kaya wala akong masyadong cash. Maaari mong gamitin ito para tulungan si Tiyo Smith." Sa harap ng pagkapoot ng pamilya Harris, sinabi ni Wallace, "Dahil pinakasalan ko na siya, siya ay aking responsibilidad. Anuman ang pagiging mayaman o mahirap niya, si Sharon ay aking asawa." Hindi hanggang sa isang estranghero ay lumapit kay Sharon isang araw. Doon lamang nalaman ni Sharon na siya ay anak ng isang nangungunang prestihiyosong pamilya, na karapat-dapat na tumanggap ng mga ari-arian na nagkakahalaga ng hindi bababa sa sampung bilyon. Bigla siyang nagmay-ari ng pinakamalaking kumpanya sa New York at isang bank card na naglalaman ng daan-daang milyong 'pocket money.' Sa isang kisap-mata, nagbago ang kanyang pagkakakilanlan. Hindi na siya ang mahirap na manugang na hindi paborito ng pamilya Harris. Sa halip, siya ay naging pinaka-prestihiyosong tao sa New York!
Mountain Springs · 2.4K Views

Female On Top (Male Competition)

One-line summary: The female lead has a beautiful appearance and seemingly warm personality, but is actually cold-hearted and extremely rational. She has stage-by-stage relationships and won’t two-time, but there will always be someone who secretly likes her. This novel has the following triggers, so if you’re sensitive to these, please don’t read: 1. The female lead has had many relationships, but she treated each one seriously and broke up properly. It’s just that the men unilaterally pestered her incessantly. For the female lead, when she doesn’t like someone anymore, she simply doesn’t like them. (This applies to her relationships with Male Lead 1, 2, 3, and 4 as well, but she’s loyal in each 1-on-1 relationship!) 2. In this novel, Male Lead 2 and the female lead kiss in a car, and Male Lead 1 sees it and beats up Male Lead 2. The female lead calls the police and sends both Male Lead 1 and 2 to the police station! Male Lead 1 begs the female lead not to break up with him. 3. Male Lead 1 has a gentle appearance but an obsessive personality. Male Lead 2 has a delicate and soft appearance, slightly green tea-like (two-faced). Male Lead 3 is a youthful college student and a smart person who has secretly liked the female lead for a long time. Male Lead 4 is the female lead’s father’s special assistant, a business elite with deep, hidden thoughts. 4. At the beginning of this novel, the female lead has already broken up with Male Lead 1 (Chapter 4) and gotten back together with Male Lead 2 (ex-boyfriend). 5. Enter with caution if you have triggers!!!
bewriterbeyou · 7.2K Views

Hara is Alive

Ang buhay ay parang apoy. Kapag maliit, madaling patayin. Kapag malaki, mahirap patayin. Pero hindi gan’on ang tunay na buhay—dahil kahit maliit ka man o malaki, madali ka pa ring patayin. Hindi natin pagmamay-ari ang buhay na meron tayo ngayon pero sadyang may mga taong handang wakasan ang kanilang buhay para sa inaasam-asam na kapayapaan sa sakit na nararamdaman. Meron namang binawian ng buhay na hindi naman nila ginusto, lalo’t na ang pagkitil ng isang buhay na hindi mo naman pagmamay-ari. May mga taong gusto mabuhay, pero hindi nabigyan ng pag-asang mabuhay. Alam nating lahat na ikaw at ako ay magkaiba. Dahil tayo ay ginawa ayon sa gusto ng Diyos, ngunit tatanggapin mo ba ang buhay na hindi naman dapat sa ‘yo? O pababayaan mo na lang dahil hindi mo ito gusto at pagmamay-ari? O gagamitin mo ito para sa iyong paghihiganti? Isang araw na akong walang tulog dahil sa mga pangungutya ng mga kaklase, guro, at mga tinuring kong totoong kaibigan. Hindi ko na alam kung paano ko kakayanin pa. Yesterday, my friends told me to do the dare. Sabi nila, katuwaan lang. I don’t know kung bakit ko ginawa ang katangahang bagay na ‘yon. “Hara, you must do the dare. I promise, he truly likes you.” Nahihiya akong gawin ang dare kasi malalaman nila na meron pala akong tinatagong nararamdaman sa isa sa mga gwapong, magaling, at babaerong sikat na MVP Basketball player sa Cor Jesu College. Sino naman kasi ang hindi magkakagusto sa isang katulad niya na, everytime mo sya na makikita ay ngumingiti siya ‘tapos dagdag mo pa ‘yong mapupula niyang labi at ‘yong thick eyebrows niya. “Okay, I’ll do the dare, but make sure na hindi ‘to malalaman ng iba.” Sila ‘yong mga babaeng grupo sa school namin na nagkaisa para takutin ang mga babae at bakla sa school namin na ‘wag lalapitan o kausapin ang kanilang prinsipe raw. Nakita ko si JM sa labas ng room namin kung saan siya lang mag-isang nakaupo sa isang white plastic chair habang hawak-hawak niya ang kaniyang cellphone. Nasa harap ko na siya pero ang mga kamay, paa, at katawan ko ay parang ayaw nang humakbang papalapit sa kaniya pati na ‘yong anino ko gusto nang umurong. “Sige na, Hara!” boses ni Christian sa likod ko na nagtatago sa may pintuan ng room namin. Lumingon ako at sininyahasan ko na gagawin ko na ang dare nila. “JM, ahm… ano k-kasi,” nauutal ako. Hind ko na tuloy alam kung ano ang sasabihin sa kaniya. Ang mga bibig koy tila parang may nakadikit na glue na parang ayaw na nitong bumuka. Subalit, nilakasan ko ang aking loob upang matapos na ito. “Bakit, Hara?” tanong ni JM, kita sa mukha niya ang pagkalito sa kilos ko. “Dare lang ‘to, huh. Sana ‘wag mong masamain. Can I kiss you?” Hindi ko namalayan—ang pinkish, smooth, at nakakaakit na labi ni JM ay nakadampi na pala sa inosente kong labi. Saglit akong natigilan. His lips... were on mine. Para akong kidlat na tinamaan sa kalmadong gabi—walang babala, walang panahon para umiwas. Ang patak ng ulan ay tila pluma ng tadhana, dahan-dahang sumusulat ng eksenang hindi ko kailanman inasahan. Sa bawat segundo, parang umiikot ang mundo nang mas mabilis—para akong nasa Ferris wheel na nawalan ng kontrol, lumulutang sa pagitan ng takot at pagkamangha. Ang lamig ng paligid ay unti-unting natunaw sa init na hindi ko maipaliwanag, parang apoy na biglang sumiklab sa gitna ng bagyo. I was barely clothed—what I had on was torn to shreds. That’s the only way I could describe myself when they found my body behind the abandoned school comfort room. Makalipas ang ilang taon, tuluyan nang naglaho ang usapan tungkol sa pagkamatay ko. Wala nang balita, wala nang tanong. Siguro’y pinasara na ang kaso dahil wala silang ebidensiyang nakuha, at wala ring makapagsabi kung sino ang pumatay sa akin. Ang lumabas na lang sa balita: suicide. Dahil daw nalulong ako sa droga. Dahil daw sa stress—sa school, sa bahay. But now I’m back… And they’ll pay… For treating me like some toy—something to break, to use, to discard when they were done.
GenZRizal · 156K Views
Related Topics
More