Kawayan Bakod

Isang estudyante si Mariane Nicole ng FNHS. Siya ang nag iisang anak ni aling Linao. Bata palang siya ay iniwan na sila ng kanyang ama. Kaya namuhay siya sa kahirapan Dahil sa kahirapan ay nagtrabaho siya sa murang edad. Tinulungan niya ang kanyang ina para may makain sila sa araw araw ----- "Maryannn!" sigaw ni aling linao Napabangon siya dahil sa sigaw ng nanay niya. Nagugutom na siguro ito Lumabas siya at nakita niya si aling linao na nasa lamesa at kumakain "Nay ano yan kinakain mo?" lumapit ako para makita kung ano ito "Pumunta ka muna kay mareng silvia kunin mo ang inutang ko" napatigil siya sa pagsalita ng ina at hindi na natuloy ang paglapit Hindi niya na ito sinagot at tumango nalang. Hinanap niya ang kanyang tsinelas pero hindi niya makita "Asan na iyon" hinalungkat ko ang istante pero wala. Dalawa lang namin kami dito pero iba iba ang mga tsinelas at... Ang iba ay parang nginatngat Anong nangyari dito? Kay inay kaya ito? Eh bakit may ngatngat? Dahil hindi ko makita ang tsinelas ko ay lumabas ako ng nakayapak Malapit lang naman ang bahay ng kumare ni nanay Habang naglalakad ay kapansin pansin ang mga dugo na nagkalat sa kalsada. Natapon siguro ang dinuguan ni Aling Susan Si aling susan ay nagtitinda ng dinuguan mula umaga hanggang gabi. Sobrang mabili ang tinda nito kaya ilang kilo ang niluluto nito araw araw Kaya ang mga tao dito ay hindi nagsasawa sa dinuguan ni aling susan Pinaglihi na sila sa dinuguan na may ulo at tenga ng baboy Sarap! Malapit na ako ng may nabangga ako "Ay sorry" paumanhin ko "Ang baho mo talaga hahahaha!" tinakpan nito ang ilong Si Adrian pala ito ang laging nang aasar sa kanya. Walang araw na hindi siya nito inasar Kaibigan ko ito pero dahil sa pambubully nito kaya feel ko na kaibigan pa ba ako nito? "Tumabi ka nga" siniko ko siya "Saan ka pupunta? Samahan na kita" ngiti ngiti pa ito "Sa kumare ni inay may ipapakuha" sagot ko Sumabay ito sa paglalakad niya. Nakarating na siya sa bahay ni Aling Silvia Kinatok niya ito "aling silvia tao po" Maya maya ay binuksan nito ang pintuan. Naka daster pa ito at nakalugay ang buhok "Pumasok muna kayo" utos nito Pumasok ito sa kwarto at ilang segundo lang ay lumabas ito "Ito ang limang daan na inutang ni kumare" saad nito Tumayo ako at kinuha ang inaabot nito "Maraming salamat po" sagot ko at yumuko ako Lumabas na ako ng kanilang tahanan at nag paalam na kay Aling Silvia. Nakita ko si Adrian na nakasandal sa bakod "Hoy tulala ka?" tanong ko "Wala may nakita lang ako" nagsimula na itong naglakad Anong nakita? O baka sino ang nakita niya? Babaero ka talaga Adrian! Sinundan ko ito at sinabayan sa paglalakad. Tahimik kaming naglalakad at walang nagsasalita Malapit na ako sa bahay namin kaya nagpaalam na ako "Ingat ka salamat sa pagsama" nakatulala pa rin ito Dahan dahan itong lumingon sa kanya at... Napaatras ako dahil sa nakita ko! Nagkulay pula ang mata nito Pero baka kulay pula talaga ang mata niya. Umatras ulit ako dahil nakakapangilabot Kumurap kurap pa siya para makumpirma ang nakita pero..... hindi na kulay pula ang mata nito "Hoy baho gwapong gwapo ka sakin?" lumawak ang pag ngiti nito "Kapal mo!" tinalikuran ko ito at naglakad na papasok sa bahay Bakit ganun ang nakita ko? Totoo ba iyon? O guni guni ko lang? Pero parang totoo e. Nagliliyab pa nga ang mata niya Pagkapasok ko sa bahay ay nagulat ako sa nasaksihan ko.....

Isang malaking katanungan kay Camilla ay mundo sa labas ng matataas na bakod sa paligid niya. Nang magtagumpay siyang makalabas sa kulungang kinagisnan, paano niya kaya makakayanan ang marahas ng mundo ng realidad? Paano kaya niya magagamot ang kaniyang puso kung siya'y masaktan?

Forever alone. Ganyan ang drama ng buhay ni Ferol. Pakiramdam niya kasi walang amor sa kanya si Kupido. Isabay na rin ang isa-isang pagkahulog sa kaway ng pag-ibig ng mga kaibigan niya, sa madaling sabi napag-iiwanan na siya. Ayaw sa kanya ng lovelife. Not until she meet Cash.. Tila naghugis puso ang kanyang mga mata ng masilayan niya ang kagwapuhan nito. Chance na niya ito para makahabol sa mga praning niyang kaibigan. Kung kaya ay tahasan siyang nagpa-cute dito. Ang kaso walang effect kay Cash ang mga palipad hangin at mga banat niya. Tutuloy pa ba siya o susuko na ba sa happily ever after niya?

Brench School High isang prestihiyosong paaralan kung saan magkahiwalay ang mga babae at lalaki. Tanging pader lamang ang pagitan nito. Isang sikat na olympic swimmer na nagangalang Trevor Shakespear ang pinagkakaguluhan ng mga babae, lagi siyang sinisilip ng mga ito sa swimming pool kabilang bakod kung saan ito nag eensayo sa paglangoy. Ngunit isang kababalaghan ang naganap. May isang studyante na kinakatakutan sa section 1, at ito ay naghahanap ng hustisya.

Hindi mabubuo ang buhay ng walang high school life, Hindi ka tutungtong ng college nang hindi dumadaan sa high school, High school: In other term Middle School, Ito 'yong part ng buhay na pwede kang gumawa ng kalokohan hangga't kaya mo, Ito 'yong part ng buhay na mararamdaman mo lahat ng dapat maramdaman ng isang teen Kabilaan ang riot, bugbugan, bully-han, tawanan, asaran, pikonan. Hindi ka matatawag na high school student kung wala kang Squad, Team o kahit ano pang grupo 'yan. Sobrang saya sa part na ito. 'Yong tipong masasabi mo pang "Okay bagsak muna second grading" diba nakakatawa? Dito rin magkakaroon ka ng libo libong krass (crush) 'yon bang pati practice teacher niyo crush mo na rin (Hahaha) Crush sa kabilang section, Kabilang department, Kabilang bakod, Kabilang school, Kahit nga sa kabila mundo meron pa. (Including KPOPW, RPW, DW, WW) Minsan pag aagawan pa! Hayst. Pero sabi nga nila, Everything has its ending. 4years, 4years lang ang meron tayo na pwede nating gawin lahat ng bagay, 4years na pwede nating ipagsawalang-bahala ang grades natin, 4years na hihingi lang tayo ng hihingi ng baom sa magulang natin, 4years lang ang meron tayo para magpakasasa at magpakalunod sa kasiyahan. Babawiin rin yan ng isang araw na iyakan, Sa araw na may magsasabing "CONGRATULATIONS GRADUATES" Masarap sa pakiramdam, Masaya dahil natapos mo ang middle school, pero mabigat at malungkot dahil ito na rin ang pagtatapos ng kasiyahan sa buhay natin, Kumbaga ito na ang limitasyon natin bilang teens , tapos na kasiyahan, Umpisa na ng pag-iisa. For now on. All we need to do is, Seize every moment when we still in high school, Time is running and someday, This happiness will turned ito memories, a special memories _____________ WARNING: Please don't plagiarize my work, I know that this is lame but please respect my imagination. So ayon nga NO TO PLAGIARISM TAYO hihe. This story may contains Bad words (Like putangina) So if your mind are sensitive must ignore this. This story is a work of fiction, names of characters, events and time are fiction. Originated by my Imagination. If you could read Names, Places and etc. that similar to something or someone you know that exist, I'm sorry not sorry but i repeat My story was originated by my IMAGINATION