Download Chereads APP
Chereads App StoreGoogle Play
Chereads

Bose Earbuds

LANTIS (COMPLETE)

It all started with a dog named Fujiku, a dirty grave and one broken glass jar. Dahil sa mga iyon ay nagkaroon ng bagong housemate si Ember-si Lantis Arcanghel. He was hot, he was beautiful, he was a little persistent and above all, he was dead, Ito ang may ari ng puntod katabi ng puntod ng parents niya. Oh yes! Multo ang bagong housemate ni Ember ngunit ayaw nitong magpatawag na "multo". Phantom daw ito. At may kailangan sa kaniya ang panty-este phantom. Gusto na nitong tumawid sa linyang naghihiwalay sa mundo ng mga buhay at yumao na at si Ember ang masuwerteng nilalang na napili ni Lantis na tutulong dito. "P-Paano kung...kung ayoko?" tanong ni Ember sa mumu. Inilagay ni Lantis ang kamay sa isang tabi ng ulo niya, pagkatapos ay ang kabila na naman. Na-trap siya sa mga braso nito, na-sandwich sa pagitan ng bookshelf at katawan-este kaluluwa nito. "Then I guess you have to get used to my presence," sabi nito sa boses na hindi niya mawari kung nag-uutos, nanunudyo o nananakot. "Titira ako sa bahay mo. I'll watch you sleep, watch you bathe. I'll watch you dress and undress...I'll talk to you when you're in public places, I'll shout in your ears, I'll follow you anywhere you go...I'll embrace you, I'll sleep beside you...in short, I'll haunt you. Hindi. Kita. Patatahimikin." Anak ng tipaklong! Ito na nga ang may kailangan, ito pa ang may ganang pagbantaan siya! Walang choice si Ember kundi tulungan si Lantis. Magtagumpay kaya siya? O forever nang mananatili ang guwapong multo sa tabi niya?
Cress_Martinez · 86.3K Views

THE GANGSTER QUEEN IS BACK?

"p-please stop!.... d-don't do this!". pagmamakaawa ko sa lalaking pilit na ibinabangon ang mga kasamahan kong bagsak na at duguan upang tiyaking hindi na ito humihinga *he's crazy!!* "oh look at you miyuki! hirap na hirap kana... nakakaawa ka naman...(pout)". nasisiraan na talaga sya ng bait nagagawa nyang pagpalit palitin yung emosyon nya sa isang saglit lang. "panoorin mo kung papaano kong torturin ang mga walang malay na katawan ng pinakamalalapit mong tauhan miyuki! panoorin mo!". bakas ang galit sa boses nyang turan habang paulit ulot na minumurder ang mga walang may na katawan ng kasamahan ko. pag ako nakatayo dito dimo na masisilayan ang araw piste ka!! "i-i said... stop!!". pilit kong ibinangon ang sarili ko upang pigilan sya ngunit sadyang nanghihina na ang mga tuhod ko. "relax miyuki susunod kana HAHAHAHA hayaan mo muna ako! sinisiguro ko lang na wala ng humihinga sa mga toh pagkatapos ay ikaw naman(smirk)".kinilabutan ako sa ginawa nyang pag ngisi nayon nakakatakot sya. "you... dumbass! just fuck'n stop or i'll kill you bitch".pilit pinapalakas ang loob na turan ko habang dinidiinan ang mga salitang binibitiwan. oho... god! please hel me! i don't wanna die here please! please help me! he's crazy. "oh i'm scared!! huhuhuhu..... psh HAHAHAHA sa tingin mo matatakot ako sayo? stupid! naaalala mo paba yung ginawa mo sa mga tauhan ko dati? ganitong ganito yon".humila sya sa isa sa mga kasamahan kong nakahandusay at akala mo action star na pinag susuntok, pinagsisipa at tinuhod tuhod yon. "sinabi ng itigil mo yan abnormal kang bwiset ka!!" "AHAHAHAHA miyuki naman galit na galit? tsss.... alama mo ba yung bakit nangyayare toh? kasi nga... mga tanga kayo" nag init ang ulo ko ng sabihin nya yung salitang *tanga* sa lahat ng ayaw ko ay yung sinasabihan ako ng tanga. "bobo ka ba? nangyare toh dahil mga bakla kayo! kalalaki nyong tao patalikot kayo tumira! hilig nyong kumilos patalikod! mga bakla! mga bading na kaputa putahan!!" agad na nagbago ang emosyon nyang kanina ay nakangisi na parang abnormal na demonyo ngayon ay seryoso na at nanlilisik ang mga matang nakatingin sa akin. laking gulat ko ng bigla syang lumapit sa akin at tsaka ako sinabunutan. "ano sabi mo?" "bakit ko uulitin? bingi ka ba?!". " mayabang kang talaga!" "a-aahhhhhh" daing ko matapos tumilapon at sampalin nya ako ng pagkakalakas at pabatong ibinagsak sa sahig. "sa nakikita ko ay hindi parin nauubos ang yabang mo kaya naman pahihirapan muna kita bago tapusin (smirk)" nagtayuan ang mga balahibo ko sa mga sinabi nya, natatakot ako.... nanginginig..... kinikilabutan at higit sa lahat ay kinakahan!! a-ayoko pang mamatay!! what am i gonna do?? what am i gonna do?? what am i gonna do??...... "nararamdaman mona ba si kamatayan miyuki? AHAHAHAHAHAHA wag kang mag alala sisiguraduhin kong lasug lasug ang katawan mo sa oras na matagpuan ng pulisya para naman makita ko kung papaanong maghinagpis sa galit ang pinakamamahal mong kuya na si EITHAN ang ang mag asawang AZUMI" luminga linga ako para humanap ng pwedeng ipanlaban sa kaniya at ang bait parin sa akin ng diyos dahil may baril sa gilid ko.. kaya agad akong gumapang palapit sa baril na nasa gilit ko at nanginginig ang mga kamay na ikinasa yon at itinutok sa kanya. "w-wag kang l-lapit ipuoutok ko toh!!". banta ko ngunit ang bahagyang panlalaki ng mata nya sa gulat kanina ay napalitan ng nakakaloko at nakakatakot na ngisi tsaka mas bumilis ang pag lapit sa akin kaya wala akong magawa kung hindi iputok iyon sa ulo nya..... sa mismong ulo nya. kitang kita ko ang pagbagsak ng katawan nya sa harapan ko kaya nakahinga ako ng maluwag tsaka pilit na ikinilos ang katawan papunta sa kitse ko dahil ano mang oras ay darating ang mga pulis. pagkarating ko sa mansiyon ay agad akong sinalubong ng mga katulong at inalalayang makaupo sa sofa. "what the.... y-young l-lady!! young lady wake up". battler "call the ambulance now!".battler yun nalang ang huli kong narinig and everything went black.
Jgjaps · 103.5K Views

The Last Petal (Book#01 of Petal Doulogy)

Leave “He loves me, he loves me not,” mahinang usal ko before I continue chanting and plucked another petals. “He loves me... he loves me...” I stop. I sighed at hindi na itinuloy ang pagpitas sa huling petal ng daisy. The last petal defines his feelings towards me. The victory wasn’t on my part, it’s always on him. A tear escaped on my eyes. As much as I would love the thought of him loving me back, but no! He’s deeply in love with someone else. “What’s with my cousin? Why her, Race? Can’t you see my worth? Can’t you see how much I love you? Can’t you see that I’m head over heels to you, even you dumped me so many times? Can’t you love me, even just a little?Can’t you see... my sacrifices?” I desperately asked, followed by small sobs. God knows how I badly wanted to hug him tight. I like him, so much. Funny how I was fantasizing myself to be one of the Disney princesses and with one kiss and everything will be a happy ever after with him. But no, he is no prince nor I am a princess. I love him, while he loves my cousin so much. “Why her?” pumiyok ang boses ko sa tanong ko habang patuloy na namamalisbis ang luha sa pisngi ko. “Is it because she likes you, and you like her too?” patuloy ko, hindi matanggap na totoo ang nakita ko. I was trying so hard to accept this to myself, but here I am, still crying my shit. “I’m sorry, Wren...” tanging sambit ni Race bago tumalikod at dahan-dahang naglakad palayo. I can’t believe this is happening to me! Why do I always feel that I am not worth to keep? People around me always left me in pain. Why do he always see her, not me? I’m always drowning from saving people around me. But who will save me then? “Are you going to leave me just like that?” Horace coldly said and chuckle. I glued my eyes on him with my furrowing forehead, not thinking anymore if he is serious about what he’s saying. Napabuntong hininga nalang ako. “It would be unfair of me if I’ll leave you without my reasons. But on the other hand, you don’t deserve it anyway. You don’t deserve any explanation, you, yourself know what you’d done that pushed me to walk away.” I heaved a sigh again and remain emotionless. “Til we meet next time, Race,” I murmured as I turn my back and walk away. I will find myself for I am lost. I will save myself for I am tossed. Because if I continues this dream I have, surely I’ll drown. Baby, you’ll always be the reason for my giggles and laughs. The dried tears on my cheeks, my smile and sleepless nights. But you will also the reason for the ache of my heart, and why my chest hammers so hard. ---- This story is also available on Wattpad @GorgeousYooo
LeVineDiaz · 59.5K Views

CRUSH KITA ALAM MO BA {Book 1} (COMPLETED)

"Bamby!.." kahit sobrang basa na ako. Nilalamig na dahil kanina pa ako sa ilalim ng malakas na ulan. Nakaya ko pa ring tumayo at harapin ang taong tumawag saking pangalan. Hindi Bamby ang tawag nya sakin eh. Babe!. Bakit biglang nagbago?. Halos hindi ko na sya maaninag. Hapon na kasi kung kaya't madilim na ang paligid. Epekto ng malakas na ulan. Kinuyom ko ang palad nang matanaw kong palapit sya sakin. "Dyan ka lang!.." nanginginig kong sambit. Nag-init muli ang gilid ng mata ko. Hindi ko na kailangan pang magpanggap na hindi umiiyak dahil hindi naman iyon halata sa lakas ng ulan. Para ngang nakikisama sakin ang panahon. Nagdadalamhati rin sa unang pagkabigo ko. Dinadamayan ako. Sinasabing, umiyak ka lang para di masakit. Pero tangina talaga! Kahit anong iyak ko. Masakit pa rin eh. Sobrang sakit ng puso kong makitang unti unting nawawala ang taong pinangarap ko. "Babe?.." basag na rin ang kanyang boses. Isang pulgada pa rin ang agwat naming dalawa. Ngunit sa layo naming iyon, ramdam ko pa rin ang hindi ko maintindihan na presensya nya. Ang gulo. O ako ngayon ang naguguluhan sa lahat. "Di mo naman sinabi sakin na, ang tindi pala ng sikat ng araw sa inyo.." Tumingin ako sa kawalan. Natatawa. Baliw na yata ako. Pinunasan ko ang luhang naglandas saking pisngi. Di pa nga ata luha iyon eh. Kundi tubig ulan. Ganun na ako kalito sa nangyayari. "Ang init nyo masyado.... nakakapaso.." Wala na akong pakialam kung hinde nya maintindihan ang sinabi ko. Ang gusto ko lang ngayon, ay sabihin lahat ng gusto ko... sa huling pagkakataon.. "Babe?.." muli. Gumawa sya ng limang hakbang pero hanggang doon nalang sya dahil ayokong lumapit pa sya. "Dyan ka lang!." mariin kong banta. Natigilan sya. Nagmamakaawa ang kanyang mga mata. Pulang pula na rin ang kanyang ilong. Tanda na umiiyak rin sya. Hell! Wala akong pakialam. "Nangako ka hindi ba?.." suminghot ako. Sa wakas, nagkaroon ng lakas ng loob na tumingin sa kanyang mata. "Nangako ka sa akin?." hindi sya tumango o umiling o kahit na ano. Pinanood nya lang akong humagulgol sa unang pagkakataon. Bumuhos ang luhang kanina ko pa ayaw pakawalan. Hindi ko na kaya. Ang hirap. "Kumapit ako doon.. pinaniwalaan ko..pero anong ginawa mo?.." nanghina ang tuhod ko dahilan para mapaupo ako. At... doon umiyak ng umiyak. "Hindi ko alam..." "Anong hindi mo alam huh?.. Jaden, naniwala ako sa'yo.. bakit mo iyon sinira?.." Hindi sya makapagsalita. Huminga ako ng malaim bago muling tumayo. "Anong pakiramdam huh, masarap ba syang humalik?.." "Bullshit!!." malutong nitong mura. "Hindi ko yun ginusto.." dagdag nya matapos ang ilan pang mura. "Hindi ginusto pero pumayag ka!?.." mahina ngunit madiin ko itong ipinahayag sa kanya. Konting konti nalang, sisigaw na ako. Konting salita pa Jaden. Isa na namang mura ang pinakawalan nya. "Kaya pala hindi mo magawang tugunan ang mga tawag at text ko dahil masyado kang abala.." "Bamby, tama na..." mahinahon nynag himig. Di ko sya pinakinggan. Nagpatuloy lamang ako. "Mas masarap nga naman sya kaysa sakin..." "Sinabi nang tama na!!!.." sa unang pagkakataon. Nakita ko kung paano sya magalit. Ramdam ko ang apoy na nag-aalab galing sa kanyang mata kahit malamig ang bawat patak ng ulan. Galit ang namutawi sa kanya. Wanna read more?. Add this story in your library and see for yourself! You'll loved it!. Please Like, Comment And Share! Thank you!. Keep safe y'all!!!
Chixemo · 1.4M Views
Related Topics
More