Hindi Kahaniyan Hindi Kahaniyan

Si Chu Feng ay tumawid sa Jiuzhou Continent at minana ang Ancestor God Blood Pearl, nagkultiba hanggang siya ay naging isang Pinakatuktok na Martial Emperor. Sa pagkakataon, iniligtas niya ang isang napakagandang babae na kanyang nahulugan ng loob at pinakasalan. Hindi inaasahan, ang babae ay lumabas na Emperatris ng Imperyo ng Jiuzhou, at pagkatapos manganak ng kambal, isang dragon at phoenix, umalis siya nang hindi nagpapaalam. Sa pamamagitan ng maraming mahigpit na paglilinis at marrow-washing sessions na isinagawa ni Chu Feng, ang mga batang ito ay nakakagulat na nakabuo ng kataas-taasang Banal na Mga Rune sa loob nila, na may kakayahang supilin ang lahat ng uri ng enerhiya sa buong Jiuzhou. Tatlong taon ang nakalipas, habang mabagal at kaibig-ibig, ang hindi matalo ngunit walang kamalay-malay na magkapatid, ay sinamantala ang secluded meditation ni Chu Feng sa panahon ng Crossing the Divine Tribulation, patago silang lumabas ng nayon, at nagsimula ng paglalakbay upang hanapin ang kanilang ina.

Naging katatawanan si Samantha Larsson nang hayagang itakwil ni Timothy Barker ang kanilang kasal. Dalawang taon ang nakalipas, siya ay nalinlang na umuwi at nagpakasal sa isang misteryosong lalaki, na kilala bilang may kapansanan at pisikal na may kapansanan! Gayunpaman, lalaban siya hanggang sa huli at wawasakin ang mga halang na tao, unti-unting makakamit ang kanyang hustisya! "Timothy, ipinapaalam ko sa iyo na nakapila ang mga lalaki para pakasalan ako! Kahit na lumuhod ka at magmakaawa na pakasalan kita, hindi kita pipiliin!" Pagkatapos, mataas ang noong umalis si Samantha. Sa gitna ng gabi, isang misteryosong lalaki ang dumating. "Hindi mo ako pipiliin? Hmm?" Hindi nagtagal, nakita ni Samantha ang mukha ng misteryosong lalaki, at nanlaki ang kanyang mga mata...

Si Sharon ay isang ordinaryong tao, habang ang kanyang asawa, si Wallace Harris, ay isang mangangako at guwapo na lalaki. Ang kanyang pamilya ay isa sa mga pinaka-prestihiyoso at pinakamayayamang pamilya sa New York City. Ang pagkakapangasawa kay Wallace ay isang aksidente. Sa loob ng tatlong taon nilang pagsasama, hindi pa nakikipagtalik si Wallace kay Sharon. Patuloy din na hinihikayat ng kanyang pamilya si Wallace na hiwalayan si Sharon. Iyon ay ang kaarawan ng matandang matriarka ng pamilya Harris, at lahat ng mga kabataan ng pamilya Harris ay nagbigay ng pinakamahal na mga regalo na posible upang pasayahin ang matandang babae—lahat maliban kay Sharon. Humingi siya ng pautang kay Ginang Harris para sa matandang tagapag-alaga, si Tiyo Smith, dahil wala siyang pera para bayaran ang kanyang medikal na paggamot. Ngunit gaya ng inaasahan, hinamak siya ng pamilya Harris nang siya ay humiling. "Ang pamilya Harris ay hindi pa nagkaroon ng mahirap na kamag-anak na tulad mo. Huwag ka nang magpakita sa harap ko! Dapat sana ay pinakasalan ni Wallace si Crystal. Siya ay tiyak na isang dalagang karapat-dapat na mapangasawa sa aming pamilya!" sabi ni Ginang Harris. "Mangyaring alamin ang iyong lugar at umalis dito. Huwag ka nang tumira sa aming bahay. Paano naging napakamangmang ng lolo ni Wallace na ipinangasawa ang isang mahirap, walang silbing babae tulad mo sa aking anak?!" sabi ni June, ang ina ni Wallace. "Ilang milyong dolyar lang, ngunit ikaw ay napakahirap na kailangan mong humiram sa aming pamilya. Paano ang isang babae tulad mo karapat-dapat na makasama si Wallace? Kung si Crystal iyon, tiyak na hindi niya kami napahiya nang ganito!" Nang gabing iyon, binigyan ni Wallace si Sharon ng isang bank card, na naglalaman ng milyun-milyong dolyar. "Ang kumpanya ay umuunlad, kaya wala akong masyadong cash. Maaari mong gamitin ito para tulungan si Tiyo Smith." Sa harap ng pagkapoot ng pamilya Harris, sinabi ni Wallace, "Dahil pinakasalan ko na siya, siya ay aking responsibilidad. Anuman ang pagiging mayaman o mahirap niya, si Sharon ay aking asawa." Hindi hanggang sa isang estranghero ay lumapit kay Sharon isang araw. Doon lamang nalaman ni Sharon na siya ay anak ng isang nangungunang prestihiyosong pamilya, na karapat-dapat na tumanggap ng mga ari-arian na nagkakahalaga ng hindi bababa sa sampung bilyon. Bigla siyang nagmay-ari ng pinakamalaking kumpanya sa New York at isang bank card na naglalaman ng daan-daang milyong 'pocket money.' Sa isang kisap-mata, nagbago ang kanyang pagkakakilanlan. Hindi na siya ang mahirap na manugang na hindi paborito ng pamilya Harris. Sa halip, siya ay naging pinaka-prestihiyosong tao sa New York!

Ayon sa tsismis, si Xaviera Evans ay may mahinang pangangatawan—isang magandang maysakit. Ayon sa tsismis, gumagastos siya ng malaking halaga araw-araw para sa mga gamot—kinakain ang mga ito na parang kendi. Ayon sa tsismis, sampung katulong ang nagsisilbi sa kanya sa tabi ng kanyang kama araw-araw—isang pabigat sa lahat. Naghihintay silang lahat na itapon ng pamilyang Evans si Xaviera Evans pabalik sa probinsya at hayaan siyang mamuhay mag-isa. Xaviera Evans: "Sinasabi nilang lahat na mahina ako at hindi ko kayang alagaan ang sarili ko. Mukhang gumagastos din ako nang walang habas." Tumingin siya sa kanyang sira-sirang damit at naiinis. Xaviera Evans: "Sinasabi mo ba na pinapayagan ng mayamang pamilyang ito ang kanilang anak na babae na magsuot ng sira-sirang damit araw-araw?" Ang mayamang anak na babae ng pamilyang Evans? Sawa na siya! Hindi na niya ito tatanggapin pa! Kaya naman... Halang lalaki: "Wala kang silbi kung wala ang pamilyang Evans." Xaviera Evans: "Kung palalabasin ako ng pamilyang Evans, tapos na ako." Halang babae: "Ate, huwag kang masyadong mabigo. Basta't magsikap ka, papupurihan ka rin balang araw." Xaviera Evans: "Tumahimik ka, hindi ko kilala ang isang traydor na katulad mo." Ang halang na lalaki at babae: "???" Ayon sa tsismis, ang bunsong anak ng Pamilyang Mamet, si Caleb Mamet, ay nagmadaling nagpakasal sa isang babaeng wala namang maipagmamalaki kundi ang kanyang kagandahan. Xaviera Evans: "May lumalait ba sa akin?" Isang araw, nakita ni Xaviera Evans ang isa sa mga empleyado ni Caleb Mamet na pinapagod ang utak sa isang serye ng mga numero sa computer screen. Dahil wala siyang ginagawa, tumulong siya. Nakalusot ba niya ang firewall na ginawa ng pinagsama-samang pagsisikap ng mga nangungunang elite hackers?! Lumapit nang lumapit si Caleb Mamet sa bawat hakbang. "Xaviera, ano pa ang itinatago mo sa akin? Hmm?" Xaviera Evans: "Ay, hindi! Nahihilo na naman ako! Ang hina ko talaga. Itong katawan ko ay sadyang napakahina!"

Sa mundong ating ginagalawan may mga bagay na hindi natin kontrolado. Just like our hearts beat. We don't know who and with whom it will beat again. Hindi natin pwedeng piliin kung sino ang hindi at dapat na mahalin nito. Katulad na lamang ni Kezia Faith Ignacio Rodriguez. Ang babaeng hindi pa rin tapos magmahal sa kanyang Ex-girlfriend na si Irish Miller. Na ngayon ay isang ganap nang ina at may asawa na, nakatali na ito sa iba. Ngunit hanggang ngayon ay minamahal pa rin siya? Hanggang saan ang kaya nilang isugal? Can Kezia accept that she is always the last to the person she always puts first? O magiging katulad rin siya sa iba na magiging makasarili makamit lamang ang pag-ibig na gusto niyang makuha. --- WARNING: MATURE CONTENT | R -18 P. S - Bawal sa mga pa-comfort at nagko-comfort pero patago palang nang-fi-flirt!

Ang inyong mababasa ay kathang isip lang. alinman mang paghahalintulad sa tunay na pangyayari ay hindi sinasadya. May mga Anime Parody din kayong mababasa at Teleserye Parody sa Aklat na ito. sana ma enjoy nyo ito.

Jessa Macaraeg is a very obedient daughter. She doesn't know how to lie in her parents and she value family among all. Maayos na sana ang buhay niya kung hindi lang siya napalapit sa lalaking lagi niyang kabangayan at naging paborito siyang asarin-Gemar Dela Merced. Nang dahil sa lalaki ay natuto siyang magsinungaling at sumuway sa magulang. Handa na sana niyang ipaglaban ang pagmamahal niya sa lalaki kung hindi lang nalantad ang sekreto ng kanilang pamilya. Isang sekretong sapat na para makasira sa tiwala't pagmamahal niya. Maniniwala ba siya sa nalaman niya o magpapatay malisya lang siya? Kaya ba niyang ipaglaban ang pagmamahal niya kung sa mata ng pamilya nila ay maling magpatuloy pa? Feelings niya laban sa pamilya, kaya niya ba?

Sa mundong nilamon ng kasamaan at pagkasira, minsan, ang tunay na lakas ay hindi nagmumula sa liwanag… kundi sa pagyakap sa dilim. Ako’y hindi bayani, ni isang halimaw lang. Ako ang tagapagbalik ng balanse. Kung ang mundo’y sinira ng mga insekto—ako ang magiging hari nila." — Eron Dalin, The Hive King

Every glitch is a gateway. Every level is a lie. Matapos ang isang global phenomenon na tinawag na "The Breakpoint", ang buong mundo ay unti-unting naging parang video game. Lumitaw ang mga dungeon sa gitna ng mga siyudad. May mga boss na tila ginawa sa ibang dimensyon. Lahat ng tao ay nabigyan ng "Class Code", isang digital mark na nagdedetermina ng kanilang role, skill, at rank. Pero si Rei Navarro, isang ordinaryong utility worker sa Quezon City, ay walang Class Code. Sa halip, siya ay isang "Glitched" — isang taong hindi dapat umiiral sa bagong system ng mundo. Ngunit sa bawat bug ng system, nakakakuha siya ng hindi inaasahang kakayahan na puwedeng magbalanse... o tuluyang sumira sa bagong kaayusan. Bilang nag-iisang anomaly, si Rei ang natatanging kayang sirain ang system — o maging sentro ng susunod na global reset.

Akala ni Celeste, Isang bangkay lang ang iniwan niya sa likod ng nasusunog na sasakyan. Isang pangalan. Isang pagmamahal. Isang kasalanang Hindi niya kailanman mapapatawad sa sarili. Makalipas ang limang taon, biglang nagbalik ang bangungot na pinilit niyang kinalimutan. Isang misteryosong bilyonaryo ang biglang lumitaw. Pareho ang titig. Pareho ang galaw. At parehong-pareho sa lalaking pinaniniiwalaan ng lahat na patay na. Si Dominic Vega. Ang lalaking minahal niya. Ang lalaking iniwan niya Ang lalaking akala niyang siya Ang dahilan ng pagkamatay nito. Pero paano kung Hindi ito Ang bangkay? Paano kung Hindi siya ang biktima? At paano kung ang lalaking iyon ay biglang bumalik dala ang katotohanan at paghihiganti? #BillionaireRomance #RevengeStory #TaglishFiction #DarkRomance #SecondChanceLove

Nakatira ako sa isang mundo kung saan hindi mo maaaring simulan ang diborsiyo. Ang mga nagsisimula ng diborsiyo ay mapaparusahan at ipapadala sa bilangguan, at ang kanilang asawa ay mamanahin ang lahat ng kanilang ari-arian. At nanloko ang aking asawa. Binaliktad niya ang sitwasyon at ipinadala ako sa hukuman ng makasarili. Pero hindi niya alam na mayroon na akong ebidensya. Kung mapapatunayang wala akong kasalanan, mawawalan ng lahat ng karapatan ang aking asawa na pumili ng kanyang mapapangasawa at mapupunta siya sa bilangguan. At ang kanyang kalaguyo ay kemikal na mababawasan ng kakayahang magkaanak at magkakautang sa akin ng isang milyong dolyar para sa pinsalang emosyonal. Makatatanggap din ako ng gantimpala na sampung milyong dolyar.

Ako at ang aking nobya ay nasa isang road trip nang bumangga kami sa Maybach ng isang bilyonaryo. Lumabas ang bilyonaryo sa kanyang kotse, ngumiti sa amin, at mabait na nagtanong kung nasugatan kami. Sinabi pa niya na hindi na namin kailangang magbayad para sa mga pinsala. Maling akala ng aking nobya na nahulog ang loob ng bilyonaryo sa kanya sa unang tingin. Sa araw na nag-propose ako sa aking nobya, hayagang tinanggihan niya ako at tumakbo sa banyo para tawagan ang kanyang matalik na kaibigan: "Bakit pareho silang may apelyidong Morrow? Si Garrison ay napakahirap, pero si Fintan ay isang bilyonaryo!" "Sinabi ng manghuhula na ang apelyido ng aking kaluluwa ay Morrow. Kung ganoon, bakit hindi pwedeng si bilyonaryong Fintan?" "Ang may-ari ng Maybach na iyon ay ang bilyonaryong si Fintan. Siguradong nahulog ang loob niya sa akin. Hindi ako sasagot ng oo kay Garrison!" Ngumisi ako at tumalikod para umalis. Hindi niya alam na ang bilyonaryo ay wala nang iba kundi ang aking tunay na ama.

Bago ikasal, nagkamping ako sa ilang kasama ang aking nobyo. Sa kalagitnaan ng gabi, tumakas siya at natulog sa tolda ng aking matalik na kaibigan hanggang kinaumagahan. Nagulat ako. Kung siya ay naroon, sino ang lalaking nakasama ko kagabi? Ang lalaking humalik sa bawat bahagi ng aking katawan. Sino kaya iyon?

Bisperas ng Bagong Taon. Habang abala ako sa paghahanda ng Handaan para sa Pista. Umuwi ang aking asawa kasama ang kanyang kabit na buntis. Siya'y umungol sa akin nang mabangis, "Isa ka lang maybahay na walang nagawa para tulungan ang aking karera. Ilang taon na tayong kasal at hindi ka pa rin mabuntis. Sa tingin mo karapat-dapat ka pa rin sa aking tahanan?" "Alam mo ba kung sino ang babaeng ito? Siya ang anak ni Gng. Thornton, ang pinakamayamang tao sa bansa. Magiging manugang ako ng pinakamayamang pamilya. Malayong-malayo 'yan sa iyong maliit na antas." "Kung alam mo ang makakabuti sa iyo, ayusin mo ang iyong mga gamit at umalis ka na. Magdidiborsiyo na tayo." Nagulat ako. Sa panahong ito, masama na nga kapag may umaagaw ng asawa. Ngayon pati pagkakakilanlan ay ninanakaw na rin nila? Paano nangyari na hindi ko alam na may isa pang anak ang aking ama?

Sa araw ng aking kasal, nahuli ang aking nobyo na nakikipagtalik sa kanyang dalisay na pag-ibig na si Lily sa banyo, ang kanilang mga hubad na katawan ay nakalantad sa lahat ng mga bisita. Ang resulta ay hindi maiiwasan; nagpalit ng mga nobya ang kasal sa mismong lugar. Ang aking ama ay inatake sa puso dahil sa pagkagulat at pumanaw lamang ilang araw pagkatapos. Dahil sa hindi makayanan ang biglaang pagkamatay ng aking ama at ang mga kumakalat na tsismis, tumalon ang aking ina mula sa ikatatlumpung palapag ng isang mataas na gusali. Sa pinakamadilim na panahon ng aking buhay, nagkaroon ako ng malubhang sikolohikal na problema. Si Rylan, ang nakababatang kapatid ng aking dating nobyo, ay nanatili sa aking tabi araw at gabi, iniligtas ako mula sa di-mabilang na pagtatangka ng pagpapakamatay. Umabot ng dalawang buong taon bago ako tuluyang gumaling. Sa araw ng aking paggaling, umupa si Rylan ng pinakamarangyang yate sa lungsod, tinakpan ang kubyerta ng siyam na raan at siyamnapu't siyam na mga rosas, at hiningi ang aking kamay sa kasal. Pagkatapos ng dalawang taon ng patuloy na pagsasama, matagal na akong nahulog kay Rylan. Nang may luha sa aking mga mata, tinanggap ko ang kanyang proposal. Sa aming ikalimang anibersaryo ng kasal, nagdala ako ng maingat na inihanda na regalo, umaasang sorpresahin siya. Sa halip, aksidente kong narinig ang pag-uusap sa pagitan niya at ng kanyang sekretarya. "Limang taon na. Para kay Lily, nakapag-asawa ako sa kasuklam-suklam na babaeng ito ng limang taon na ngayon. Ang pag-iisip pa lang na ipagdiriwang namin ang aming anibersaryo mamaya ay nagpapasuka sa akin." Nanginginig ang boses ng Sekretarya: "G. Sterling, uminom po kayo ng mas kaunti. Kung ang mga salitang ito ay makakarating sa harap ng inyong asawa, mahirap itong itago." "At kung malalaman ni Gng. Sterling na pitong taon na ang nakalipas, umupa kami ng tao para tanggalin ang oxygen tube ng kanyang ama..." Walang ipinakitang pag-aalala si Rylan, at nagsuot pa ng isang mapanuyang ekspresyon. "Para kay Lily, handa akong gawin ang kahit ano." "Bukod pa rito, nasayang ko na ang aking buong buhay sa putang iyon."

May obsesibong pagkagusto ako kay Alec, at handa akong pakasalan siya para lang maging kalasag niya sa kanyang relasyon sa kanyang kabataang kasintahan. "Iuuwi ko si Vivienne ngayong gabi. Mas mabuti kung hindi ka magpapakita." Nagpapagaling ako sa guest room, sinusubukang iwasan sila sa lahat ng paraan. Walang magawa akong pinapanood sila habang nagyayakapan at pumapanhik sa itaas. Hindi man lang nila sinara ang pinto ng master bedroom bago sila magsimula sa kanilang matalik na pagtatampisaw. Simple lang ang aking iniisip: ang magmahal ng isang tao ay ang magmahal din sa kung ano ang mahal niya. Nasa ilalim ako ng sumpa ni Alec. Kung hindi ko siya makukuha, kontento na akong maging Mrs. Grey sa pangalan lamang. Ngunit nang tumama ang lindol, nasaksihan ko si Alec na nagmamadaling pumunta sa tabi ni Vivienne, mahigpit siyang yakap habang tumakas sila sa panganib. Samantala, nakulong ako sa ilalim ng mga gumuguho na pader, billboard, at poste ng kuryente, habang tuluyan nang pumipikit ang aking mga mata. Pinagsisisihan ko na ngayon. Walang halaga ng pagmamahal ang mas mahalaga kaysa sa sarili kong buhay. Sa isa pang pagkakataon, nagpasya akong isuko na si Alec. Ngunit ngayon, siya naman ang may pagsisisi.

Sinasabi ng lahat na si Dane, ang nangungunang explorer, ay mahal ako tulad ng kanyang sariling buhay, pinahahalagahan ako sa palad ng kanyang kamay. May tattoo siya ng pangalan ko sa kanyang singit, hindi pinapayagan ang ibang babae na lumapit. Nang narinig kong nasugatan siya sa isang malalayong lugar, isinugal ko ang aking buhay para tumakbo sa kanyang tabi. Ngunit nakita ko ang kanyang magandang assistant na si Aria, nakahiga sa ibabaw niya, ang kanyang dila ay sumusunod sa tattoo ng pangalan ko. Nasiraan ng puso at nadismaya, agad akong bumalik sa bahay at nakipag-ugnayan sa aking pangunahing doktor. "Pakiayos ang operasyon sa lalong madaling panahon." Nag-alinlangan ang doktor at nagtanong, "Ang pagkawala ng memorya na dulot ng electroconvulsive therapy ay maaaring hindi na maibalik. Sigurado ka ba?" Tumango ako nang mataimtim. Lahat ng alaala kay Dane - gusto kong mawala, bawat isa. "Miss Channing, nakatakda ang iyong operasyon sa 7 araw mula ngayon."

Nang ipinahayag ni Zack Reed ang kanyang damdamin para sa kaakit-akit na bagong estudyante, inaasahan ng lahat na ako ay magkakaroon ng emosyonal na pagsabog at gagawa ng kaguluhan. Gayunpaman, wala ako sa paningin, kahit matapos ang kanyang pag-amin. Hindi alam ni Zack, nasa kuwarto ako ng kanyang roommate, nakasuot ng kanyang hoodie at nagtatanong nang may pagkabagot: "Nabasa ko ang iyong kama. Saan ka matutulog ngayong gabi?" Umiwas ng tingin si Simon Yates, halatang gumagalaw ang kanyang lalamunan habang inaabutan ako ng tuwalya. "Patuyuin mo muna ang iyong buhok. Papalitan ko ang bedding bago ka magpahinga." Pinaplano ni Zack na ibunyag ang kanyang damdamin sa magandang transfer student na iyon. Inutusan niya ang lahat na itago ito sa akin. Ngunit hindi niya alam na ang ilang mapagtsismis na mga tao ay hindi nakapagpigil at sinabihan na ako. Alamang-alam ng lahat na may pagtingin ako kay Zack at iniimagine ko ang hinaharap kasama siya. Sa pagkakataong ito, mukhang lubos na nabighani si Zack sa babaeng iyon. Inaasahan ng mga tao na ako ay magiging hysterical, iiyak, at gagawa ng eksena. Lahat ay gustong masaksihan ang ganitong romantikong drama. Lahat sila ay naghihintay sa aking pagbagsak at pagtakbo upang guluhin ang sitwasyon. Gayunpaman, sa kanilang pagkabigo, kahit matapos ang matagumpay na pag-amin ni Zack, hindi pa rin ako lumitaw. Ang mga manonood, tatlong hanay ang lalim, ay nagsimulang mawalan ng sigla. Kahit ang ekspresyon ni Zack ay kulang sa kaligayahan. Niyakap niya ang kanyang bagong girlfriend at tiningnan ang kanyang telepono. Walang dumarating na tawag o text.

Sa araw na nanganak ang aking asawa ng isang anak para sa kanyang naghihingalong dating kasintahan, ang mga magulang ng aking asawa ay naglagay ng maraming bantay sa labas ng silid-panganganak. Kahit pagkatapos ng panganganak, hindi ako nagpakita para gumawa ng kaguluhan. Hinawakan ng aking biyenan ang kamay ng aking asawa, humihinga nang may ginhawa. "Huwag kang mag-alala, Ottilie. Nandito kami para tiyakin na hindi siya makalapit sa iyo." "Ang tatay mo ay may mga taong nagbabantay pa sa pasukan ng ospital. Kung susubukan niyang makialam sa iyo habang nanganganak ka, tatawag kami sa mga awtoridad!" Tumango si Ottilie nang bahagya, ngunit instinktibo pa rin siyang tumingin sa elevator. Nang makitang walang tao, sa wakas ay napanatag siya. Nahirapan siyang maintindihan kung bakit hindi ko lang matanggap ang kanyang desisyon na tulungan ang kanyang dating kasintahan na mag-iwan ng pamana. Habang pinagmamasdan ang umiiyak na sanggol sa mga bisig ng nars, ngumiti siya nang may kasiyahan. Naniwala siyang kung bibisitahin ko siya kinabukasan, patatawarin niya ang aming nakaraang hindi pagkakaunawaan. Handa pa siyang hayaan akong maging ama ng bata. Gayunpaman, hindi niya alam na kaaakala ko lang ay nagsumite ng aking aplikasyon para sumali sa Doctors Without Borders. Sa loob ng isang linggo, isusuko ko ang aking pagkamamamayan at magiging isang doktor na walang bansang kinabibilangan, hindi na muling babalik.

Sa araw ng pagbabalik ng aking asawa mula sa kanyang business trip sa ibang bansa, lihim kong dinala ang aming anak sa airport para sorpresahin siya. Sa arrival gate, lumabas ang aking asawa, tumatawa at nakikipag-usap sa isang lalaki. Nang dumating ang oras para maghiwalay sila, bigla na lang niyakap ng lalaki ang baywang ng aking asawa. Inaasahan kong magagalit ang aking asawa, pero hindi man lang siya nagbigay ng babala sa tingin. Sa halip, pabirong sinabi niya sa kanya, "Hindi mo pwedeng gawin ito sa opisina." Kinarga ko ang aming anak at umalis sa airport nang hindi na lumingon pa.

Alam ng lahat na pinakasalan ako ni Lucas Ryan dahil lamang sa galit, dahil hindi niya makasama ang babaeng tunay niyang minamahal. Sa loob ng limang taon naming pagsasama, ginampanan niya ang papel ng perpektong asawa sa publiko—isang kilalang espesyalista sa puso na hinahangaan ng marami. Gayunpaman, sa loob ng aming tahanan, siya ay mailap at walang pakialam, madalas na humihingi ng diborsiyo. Pagkatapos, bumalik sa bansa si Evelyn Snow, ang kanyang unang pag-ibig, dahil sa mga problema sa kalusugan. Inilaan ni Lucas ang kanyang sarili sa pag-aalaga sa kanya, bihirang umalis sa kanyang tabi. Paulit-ulit pa niya akong binalaan: "Mahina ang kondisyon ng puso ni Eve. Kung mangahas kang magpakita at magdulot ng stress sa kanya, matatapos na ang ating kasal." Sa wakas, sa kanyang ika-sandaang pakiusap para sa diborsiyo, pumayag na ako. Ang hindi alam ni Lucas, buntis na ako sa kanyang anak. Papunta sa hukuman para tapusin ang proseso ng diborsiyo, naaksidente ako. Ang buhay ko at ng aking hindi pa isinisilang na sanggol ay nawala sa isang iglap. Hindi nakatanggap si Lucas ng mga papeles ng diborsiyo nang araw na iyon, ngunit nakatanggap siya ng balita na si Evelyn ay nakahanap ng perpektong donor ng puso. Nagalak, nagmadali siyang bumalik sa medical center at isinagawa ang operasyon mismo, kinuha ang puso mula sa aking walang buhay na katawan at inilagay ito sa kanya. Naalala niya lang ang aming diborsiyo pagkatapos—ngunit sa panahong iyon, hindi na kailanman tutunog muli ang aking telepono.

Matapos ilaan ang ilang taon sa pagtulong sa kumpanya na maghanda para sa initial public offering nito, handa na ang aking nobya na ihayag ang aming relasyon sa publiko. Malapit na niyang gawin ang anunsyo. Gayunpaman, bago pa niya magawa ito, inunahan siya ng kanyang mayabang na assistant, na noon pa man ay hindi na gusto ako. Kumpiyansang naglakad siya sa entablado, inilagay ang kanyang braso sa baywang niya, at ngumiti nang mapanghamon. "Akala ko nagkasundo tayo na maghihintay pa ng ilang taon? Hindi mo na ba mapigilan ang sarili mo?" pangungutya niya, ang boses ay puno ng sarkasmo. Hindi na nagpaliwanag ang aking nobya. Sa halip, inabot niya sa kanya ang isang dokumento—ang share transfer agreement—at idineklara sa audience na siya na ngayon ang pinakabagong stakeholder ng kumpanya. Nagulat ang buong silid, mabilis na kumalat ang mga bulong at usap-usapan. Ang assistant, na malinaw na nasisiyahan sa atensyon, ay idinirehe ang kanyang kayabangan sa akin, naghahagis ng mga subtle na insulto sa aking direksyon. At ang aking nobya? Hindi siya gumawa ng anumang pagsisikap para pigilan siya. Sa katunayan, ang kanyang boses ay malamig na yelo nang idagdag niya, "Malaki ang iyong naiambag sa kumpanya, ngunit ang kanyang mga kasanayan ang kailangan natin para sa mas masaganang hinaharap." Nanatili akong matatag, hindi nag-aalok ng anumang argumento. Sa halip, ngumiti ako, tumango, at magalang na ibinigay din ang aking natitirang mga shares sa assistant. "Tingnan natin," pagmumuni-muni ko sa aking sarili, "kung paano nila papatakbuhin ang kumpanyang ito nang wala ang pangunahing investor nito." Sa ganoong pag-iisip, umalis ako.

Akala ko inalay ng aking asawa ang kanyang buhay para sa akin. Iniwan niya ako na may malalaking utang at isang sanggol. Nagsikap akong magtrabaho, nag-aalaga ng sanggol habang sinusubukang bayaran ang mga utang na iniwan niya. Pagkatapos, isang araw, biglang nagbago ang aking buhay. Nasaksihan ko ang isang hindi kapani-paniwalang bagay: ang aking asawang dapat ay patay na, nakahiga sa kama kasama ang aking matalik na kaibigan. "Axel, ang galing mo talaga," sabi ng aking kaibigan na may ngiti. "Ninakaw mo ang pera ng kumpanya, nagkunwaring namatay, at iniwan ang iyong mangmang na asawa kasama ang lahat ng utang. Napakatalino." Tumawa si Axel. "Napakamangmang niya. Hindi niya man lang alam na ang sanggol na iniluwal niya"

Pitong taon matapos maging asawa ni Pearson na pipi at bingi, isang aksidente sa kotse ang nagbalik ng aking pandinig. Tiniis ko ang sakit ng bakal na tumagos sa aking balat at tumawag kay Pearson sa pamamagitan ng video call. Bago ako nakapagsalita, narinig ko ang boses ng aking matalik na kaibigan: "Pearson, maaari mo ba akong samahan at ang aking anak ngayong gabi?" Sinabi sa akin ni Pearson nang walang pakialam na hindi siya makakauwi dahil sa trabaho, ngunit sabay na lumingon at sumagot sa kanya: "Oo naman!" Naramdaman ko ang matinding sakit sa aking puson at dumaloy ang makapal na pulang dugo sa pagitan ng aking mga hita. Nagsenyas ako sa kanya nang may pagkataranta at nagsalita nang hindi maayos: "Iligtas mo ang bata!" Ngunit hindi pinansin ni Pearson ang aking pagkataranta at ibinaba ang telepono. Nang sinubukan kong tumawag muli, nalaman ko na hinarang niya ako. Napilitan akong panoorin ang walong buwang sanggol na mamatay sa aking sinapupunan. Sa sandaling iyon, nagpadala ang aking matalik na kaibigan ng video nila ni Pearson na nagdiriwang ng kaarawan ng kanyang tatlong taong gulang na anak. Sa video, matamis na tinawag ng bata si Pearson na "Tatay". Nanlamig ang buong katawan ko, tiniis ang sakit na nagdudurog ng puso, hinila ang isang binti mula sa kotse, at gumapang palabas. Sa sandaling iyon, sumabog ang kotse. Tinignan ko ang nagngangalit na apoy, hinubad ang aking singsing at itinapon ito sa apoy. Pagkatapos, nagpadala ako ng mensahe sa aking mga magulang na matagal ko nang hindi nakakausap: "Inay at Itay, pumapayag na akong pumunta sa ibang bansa para sa rehabilitasyon at pamunuan ang Sterling Group."

Ako ay apat na buwang buntis, ngunit ang unang pag-ibig ni Granger na si Scarlett ay sumigaw nang malakas at nagdulot ng isang avalanche. Gusto lang niya na makita ko na pinili ni Granger na iligtas siya sa harap ng avalanche. "Tawagan mo si Granger agad! Ikaw na duwag, hindi mo ba kayang aminin na mas mahal ako ni Granger." Ngunit hindi ko pinansin ang kanyang pang-aasar. Pinatay ko ang aking telepono, binalot ko ang aking sarili ng mahigpit sa aking mountaineering na damit para manatiling mainit, at tahimik na naghintay ng saklolo. Dahil alam ko na ililigtas ako ni Granger, at si Scarlett ay mamamatay. Sa araw ng aking panganganak, inilibing ako ni Granger at ang bata sa ilalim ng iceberg para kay Scarlett, at namatay sa lamig. "Kasalanan mo lahat dahil nagdulot ka ng avalanche! Kung hindi, si Scarlett ay hindi sana namatay. Ikaw at ang batang ito ang dapat magbayad para sa kamatayan ni Scarlett!" Ang sigaw ni Granger sa nakaraang buhay ay patuloy na tumataginting sa aking mga tainga. At bumalik ako sa araw ng avalanche.

Sa ikawalong buwan ng pagbubuntis, pumutok ang aking panubigan. Nagtiis ako sa matinding sakit at nagmakaawa sa aking asawang si Dashiell na dalhin ako sa ospital. Itinulak niya ako palayo: "Nasa pulong ako ng trabaho, wala akong oras para panoorin kang umarte!" Ngunit sa video ng kanyang computer, malinaw na mukha iyon ng kanyang white moonlight. Napakasama ng pakiramdam ko sa sakit na hindi ako makapagsalita, at desperadong nagmakaawa ako sa kanya. Sa gitna ng pagtatalo, biglang nabasag ang ice sculpture sa mesa at nahulog sa sahig. Pagkatapos ng katahimikan, hinawakan ni Dashiell ang aking buhok at itinapon ako sa lawa na puno ng yelo. "Hindi ba sinabi mo na manganganak ka? Manganak ka dito!" "Kung nasira ang ice sculpture, ikaw at ang bata ang magbabayad!" Nawalan ako ng malay sa napakalamig na tubig, at ang dugo ay nagkulay pula sa lawa. Nang ako ay natatakpan na ng frost at malapit nang maging isang ice sculpture, sa wakas ay hinango ako ni Dashiell gamit ang fishing net. Sinipa niya ako sa mukha: "Noong nagpakasal tayo, sinabi ko sa iyo na hindi ko gusto ang mga selosa!" Kalaunan ay nalaman ko na ang nabasag na ice sculpture ay regalo mula sa kanyang white moonlight. Ako at ang sanggol sa aking sinapupunan ay kanyang mga frozen na laruan para ilabas ang kanyang galit.

Mahilig si Carter sa mga outdoor adventure. Habang nagsasaliksik ng isang hindi kilalang kuweba kasama ang mga kaibigan, siya ay na-trap sa loob dahil sa nakakalasong gas. Ayaw ni Carter na tumawag ako ng tulong mula sa labas, sinasabi na may isang hubad na babae sa loob ng kuweba at kailangan niyang protektahan ang kanyang privacy. Isinantabi ko ang aking concert na may milyun-milyong fans para iligtas siya nang mag-isa, nalalanghap ang mga nakakalasong usok na naging dahilan upang hindi na ako makapagsalita. Lumuhod si Carter at nag-propose, nangangakong poprotektahan at hindi ako iiwan habambuhay. Sa araw ng aming kasal, ang hubad na babae mula sa kuweba ay nakatayo sa tabi ko, hawak ang mikropono at tumatawa nang walang pakialam. Hinimas ni Carter ang aking ulo para aliwin ako, "Sweetheart, kailangan laging sabihin ng bride ang kanyang mga panata. Dahil hindi ka makapagsalita, hayaan mo siyang sabihin ang mga ito para sa iyo." Nakinig ako habang matamis nilang pinapalitan ang mga panata at ipinapahayag ang kanilang pagmamahal, pagkatapos ay bumaling ako at lumagda sa isang organ donation form. Pitong araw mula noon, ang aking katawan na puno ng lason ay ipapadala sa research institute ni Carter para sa dissection.

Nang magsimula ang next season ng Honor of Kings, ang sikat at kilalang 'Trash Talk King' sa MLBB ay lumipat sa HoK. Viewers: [ Fuck! Bakit nandito si Boss?! ] Viewers: [ It's over! It's over! It's over! ] Kilala siya dahil sa bastos niyang bibig at magaling manira ng mental state ng mga pro players. Boss: [ Kung tinitira mo ako patalikod, sana sinabi mo para tumuwad ako. ] Marksman user, "................" Boss: [ I suggest na bumalik to sa training room. ] Boss: [ Yung gumagamit ng Bai Qi......... .......grabe kabulok!...] Viewers: [ Fuck you Boss, 100x! ] Boss: [ Kaya hindi maubos-ubos ang basura sa Pilipinas dahil sa mga playing style niyo na grabe ka basura. ] Viewers: [..............] Meanwhile.... Viewers: [ Boss, bakit hindi mo pinapatay si Augran? ] Boss: [ Augran is my lover. ] FTT base. Augran user, "..............." Nang dumating ang next season, makikita ang bagong post ng FTT Official Account kung saan nakalagay ang information ng bagong mid-laner. Hindi nagtagal, nalaman nilang si Boss ang bagong mid-laner ng Team FTT kung saan naroon ang Jungle King na si God J bilang captain ng Team. Lahat sila ay pare-pareho ng tanong. "The Trash Talk King Will Join Esport?!" Great Demon King Of The League x Trash Talk King

May isang babae na pangarap na makapagtapos ng pag-aaral sa kolehiyo para matulungan pa ang kanyang kapatid. Siya si Mirabella Trinidad at isang Business Economics student. Matalino at masipag na babae si Mirabella kaya marami rin siyang manliligaw mula noong high school hanggang sa magkolehiyo subalit wala man lang siya natipuhan sa mga ito at prayoridad niya muna ang kanyang pag-aaral. Nagbago lamang ang lahat simula nang nagkakilala at naging kaibigan ang kanyang Math professor na si Jaxton Villareal. Ang binata mismo ang nagpakita ng interes sa kanya hanggang sa unti-unti nang nahuhulog ang loob ni Mirabella rito. Ayaw ng dalaga na magkaroon ng isyu, masira ang kanyang reputasyon at mawala sa kanya ang scholarships kaya't napagdesisyon niyang lumayo at umiwas na sa binata ng walang paalam. Lumipat ng panibagong eskwelehan si Mirabella at dito naman niya nakilala ang masungit na volleyball player na si Gian Rivera ng nasabing unibersidad. Paglipas ng mga buwan, nagkita muli sina Mirabella at Jaxton na hindi nila inaasahan. Dito mas naging masugid sa panliligaw ang binata sa kanyang dating estudyante at sa huli sinagot siya nito. Ngunit, hindi nagtagal ang kanilang relasyon nang kumalat ang isyu tungkol sa kanilang dalawa. Masakit man para kay Mirabella, nakipaghiwalay pa rin siya kay Jaxton alang-alang sa kanyang reputasyon at scholarships. Hindi sumuko sa kanya ang binata at patuloy pa rin ito na umasa subalit tumigil si Jaxton nang sabihin ni Mirabella na sa tuwing nakikita niya ito, naalala ng dalaga ang mga hindi nangyari sa kanya noon. Tumigil ang mundo ni Jaxton na dahilan para umalis siya sa kanyang propesyon at lisanin ang lugar na kasabay ng pagsimula niya ng panibagong buhay.