Amatsuka Uto

"Sa ngayon mananatili ka sa palasyo ko bilang isang prinsesa hanggang sa dumating ang araw na sumapit ka sa wastong edad, saka kita gagawing aking reyna. Mamili ka, dito sa poder ko at maging aking asawa, o ibibigay kita kay Vincent para maging pagkain niya? Madali akong kausap Elysia, alin man diya ang piliin mo ay buong puso kong ibibigay sayo," saad nito sa mababang boses na nagpatindig sa kaniyang mga balahibo. Buong buhay ni Elysia ay sunud-sunuran lamang siya sa mga utos ng kaniyang pamilya, ngunit dumating ang araw na makakawala siya sa pagmamalupit ng kaniyang itinuturing na kamag-anak. Ngunit, ang kalayaang iyon ay kapalit naman ng buhay niya. Buong puso niya iyong tinanggap kapalit naman ng mga alaalang iniwan sa kaniya ng kaniyang mga magulang na hawak ng kaniyang tiyahin. Subalit ang inaasahan niyang kamat*yan ay hindi naganap, sa halip ay isang kasunduan ang inilatag sa kaniya ng inaakala niyang tatapos sa buhay niya. Si Vladimir na siyang hari ng mga bampira na matagal nang nabubuhay sa mundong ibabaw. Ang kasunduan bang iyon ang siyang magbabago ng buhay ni Elysia o ito rin ang siyang magpapahamak sa kaniya? Sa mga buhay nilang binabalot ng lihim, magkapuwang kaya ang pag-ibig sa pagitan ng dalawang magkasalungat na angkan at lahi?

"I'm breaking up with you, I'm sorry." He said while we're in a fastfood chain having our merienda. "W-hat did you say?! You're breaking up with me?!" I said while looking at his eyes but he just looked away. "Yes. We're over now.. So please, never bother me again. Bye." And then he stood up and left me here. Hindi ako makapaniwalang ganoon-ganoon lang niyang itatapon yung limang taon naming relasyon. Hindi ako nakapagsalita, hindi ko alam kung anong gagawin ko. Tumayo ako at umalis sa fastfood chain at sumakay sa kotse ko. Pinaandar ko ito at hindi ko alam kung saan ako pupunta. "FUCK THIS LIFE!!" Sigaw ko nang abutan ako ng red light sign na dapat akong tumigil sa pagdadrive tsaka sumandal sa manibela. "TARANTADO KA! DAHIL BA SA HINDI KO BINIBIGAY YUNG PANGANGAILANGAN MO, KAYA MO KO GINAGANITO NGAYON??!!!" Hala, sige. Pesteng mga luha! "WHERE DID I GO WRONG, YOU JERK?!!!! BAKIT MO GINAGAWA TO SAAKIN NGAYON! I LOVE YOU PERO SINAYANG MO YUN!" Hindi ko namamalayang umiiyak na pala ako. "DAMN YOU!!!" Sigaw ko nang biglang may bumisina mula sa likod ko, bwisit sunud-sunod pa ah! ***** Resto Bar. Tinigil ko ang sasakyan ko sa isang bar. Great. I need a drink. "Give me your best drink here." Utos ko sa bartender. Binigay niya naman saakin. Panglimang baso ko na pero hindi pa rin ako tinatablan ng kalasingan. Bawat shot ko, tumutulo yung mga luha ko. Bwisit na buhay to! "Hi miss. Alone?" Siraulo pala to eh mukha ba akong may kasama dito? "May nakikita ka bang kasama ko?" Sarkastikong sabi ko. Napangiwi naman ang lalaki sa sinabi ko. "The usual bro." Utos niya sa bartender.. "So, what's your name?" He asked me.. Tinignan ko nga tong lalaking to, gwapo. Matangos ang ilong, kissable lips, mapupungay ang mga mata, maputi, mukhang matangkad, mukhang nag-ggym to, in short. HOT. "Elle" Simpleng sagot ko sa kanya sabay shot ng alak. Langya, nahihilo na ako. "Nice name. You wanna dance?" Alok niya saakin. Tumayo na man ako tsaka hinila siya papuntang dance floor. When we reached the dance floor, I started to sway my hips while looking at him. I sexily or should I say, seductively swayed my hips while looking at him. I bite my lower lips at him. I saw him smirked at lumapit saakin. I just want to have fun, forget about everything, forget about the pain, forget about this damn life! Tumalikod ako sa kanya nung nakalapit na siya saakin. May hawak siyang baso ng wine ata yun but I continued to dance kahit nasa likod ko siya. Naramdaman kong bigla niyang hinawakan ang waist ko kaya mas ginalingan ko pa yung pagsayaw ko. "You're turning me on right now, you beautiful lady." He whispered in my ears that gives me shivers. "Did I? I should feel honoured then." "What do you want me to do?" He said and then he started to bite my left ear that leads to more sensation na nararamdaman ko. "You sure?" "Very sure." "Paligayahin mo ako." -- A/N PLEASE RATE THIS CHAPTER! ANY RATINGS, COMMENTS, OR SUGGESTIONS FROM YOU, ARE HIGHLY APPRECIATED BY THE AUTHOR OF THIS STORY. ENJOY YOUR STAY HERE AND GOD BLESS US ALL! :)

"Milady Kaira, it's time to get up. Your father is calling you", sabi ni Therese, ang head maid habang naka yuko ang ulo niya, naka bow naman ang iba pa niyang kasamang maids. Tamad na bumangon ako sa aking kama. Oo, kanina pa ako gising, abala lang talaga ako sa pagbabasa ng libro. "What does he want? One more thing auntie Therese, diba sabi ko tumingin ka sakin ng diretso kapag kausap mo ako" sabi ko habang inaayusan ako ng maids. "Milady Kaira isa kang dugong bughaw at parte ng Everred Family, I don't dare looking at you're eyes." "Then it's an order, kahit kapag tayo lang dalawa. Wilson is just a family name and me, being here is just because of the status of my father". Nang tapos na akong ayusan ng maids lumapit naman sakin si auntie Therese. "Ako na mag aayos ng buhok niya," rinig kong utos niya. "Okay, okay. You win Milady" tugon nito sa akin.

Isang estudyante si Mariane Nicole ng FNHS. Siya ang nag iisang anak ni aling Linao. Bata palang siya ay iniwan na sila ng kanyang ama. Kaya namuhay siya sa kahirapan Dahil sa kahirapan ay nagtrabaho siya sa murang edad. Tinulungan niya ang kanyang ina para may makain sila sa araw araw ----- "Maryannn!" sigaw ni aling linao Napabangon siya dahil sa sigaw ng nanay niya. Nagugutom na siguro ito Lumabas siya at nakita niya si aling linao na nasa lamesa at kumakain "Nay ano yan kinakain mo?" lumapit ako para makita kung ano ito "Pumunta ka muna kay mareng silvia kunin mo ang inutang ko" napatigil siya sa pagsalita ng ina at hindi na natuloy ang paglapit Hindi niya na ito sinagot at tumango nalang. Hinanap niya ang kanyang tsinelas pero hindi niya makita "Asan na iyon" hinalungkat ko ang istante pero wala. Dalawa lang namin kami dito pero iba iba ang mga tsinelas at... Ang iba ay parang nginatngat Anong nangyari dito? Kay inay kaya ito? Eh bakit may ngatngat? Dahil hindi ko makita ang tsinelas ko ay lumabas ako ng nakayapak Malapit lang naman ang bahay ng kumare ni nanay Habang naglalakad ay kapansin pansin ang mga dugo na nagkalat sa kalsada. Natapon siguro ang dinuguan ni Aling Susan Si aling susan ay nagtitinda ng dinuguan mula umaga hanggang gabi. Sobrang mabili ang tinda nito kaya ilang kilo ang niluluto nito araw araw Kaya ang mga tao dito ay hindi nagsasawa sa dinuguan ni aling susan Pinaglihi na sila sa dinuguan na may ulo at tenga ng baboy Sarap! Malapit na ako ng may nabangga ako "Ay sorry" paumanhin ko "Ang baho mo talaga hahahaha!" tinakpan nito ang ilong Si Adrian pala ito ang laging nang aasar sa kanya. Walang araw na hindi siya nito inasar Kaibigan ko ito pero dahil sa pambubully nito kaya feel ko na kaibigan pa ba ako nito? "Tumabi ka nga" siniko ko siya "Saan ka pupunta? Samahan na kita" ngiti ngiti pa ito "Sa kumare ni inay may ipapakuha" sagot ko Sumabay ito sa paglalakad niya. Nakarating na siya sa bahay ni Aling Silvia Kinatok niya ito "aling silvia tao po" Maya maya ay binuksan nito ang pintuan. Naka daster pa ito at nakalugay ang buhok "Pumasok muna kayo" utos nito Pumasok ito sa kwarto at ilang segundo lang ay lumabas ito "Ito ang limang daan na inutang ni kumare" saad nito Tumayo ako at kinuha ang inaabot nito "Maraming salamat po" sagot ko at yumuko ako Lumabas na ako ng kanilang tahanan at nag paalam na kay Aling Silvia. Nakita ko si Adrian na nakasandal sa bakod "Hoy tulala ka?" tanong ko "Wala may nakita lang ako" nagsimula na itong naglakad Anong nakita? O baka sino ang nakita niya? Babaero ka talaga Adrian! Sinundan ko ito at sinabayan sa paglalakad. Tahimik kaming naglalakad at walang nagsasalita Malapit na ako sa bahay namin kaya nagpaalam na ako "Ingat ka salamat sa pagsama" nakatulala pa rin ito Dahan dahan itong lumingon sa kanya at... Napaatras ako dahil sa nakita ko! Nagkulay pula ang mata nito Pero baka kulay pula talaga ang mata niya. Umatras ulit ako dahil nakakapangilabot Kumurap kurap pa siya para makumpirma ang nakita pero..... hindi na kulay pula ang mata nito "Hoy baho gwapong gwapo ka sakin?" lumawak ang pag ngiti nito "Kapal mo!" tinalikuran ko ito at naglakad na papasok sa bahay Bakit ganun ang nakita ko? Totoo ba iyon? O guni guni ko lang? Pero parang totoo e. Nagliliyab pa nga ang mata niya Pagkapasok ko sa bahay ay nagulat ako sa nasaksihan ko.....

Minute Raphael Mendoza, isang simpleng college girl. Masayahin sya sa lahat ng bagay. Lagi syang nakangiti sa lahat ng kanyang mga nakakasalamuha. Isa syang babae na tinatawanan lang ang mga problema. Lucifer, ang anak ni Satan. Sya ang prinsipe ng mga demonyo. Mapaglaro at wala syang awa na pumapatay ng mga demonyo na sumasaway sa mga utos nya,kundi naman pumapatay lang sya dahil sa gusto nya. Dahil sa galit ng ibang mga demonyo. Gumawa sila ng plano para mawala si Lucifer. Sa tulong ng witch nahuli nila si Lucifer at Hinagis sa isang bilog na portal. Isang daanan na papunta sa planeta ng mga tao. ang Earth.

"Hey, kid!" Sigaw ni Dice. "BAKIT. PO. SIR?" sagot ko naman. "Don't call me 'Sir', wala tayo sa school." Utos niya. "HMP." pagsusungit ko. "Ano na naman bang problema mo?" - Dice "WALA." "E bakit ang sungit mo na naman? Don't tell me it's because of that time of the month again?" "..." "Ugh. You're making me crazy." "..." "Just fvcking tell me already!" "You!" "What you?!" "You are my problem, Sir!" "Didn't I told you not to call me Sir? Aside from that, we're only seven years apart! At bakit naman ako ang pinoproblema mo ha?" "How about you? bakit mo ko tinatawag na kid? Im not a kid anymore!" Bigla niya akong hinila papalapit sa kaniya pero pumalag ako. "Bakit mo ko hinahawakan, pervert!" Sigaw ko, dahilan para magtinginan ang mga tao sa paligid namin. "Bakit, nakalimutan mo na ba?" He asked. Inilapit niya ang sarili niya sa 'kin. "YOU'RE MY WIFE." He whispered. Yes. This guy here, is my stupid husband. Akala ba niya ginusto ko din 'to?! Just- just, what am I gonna do with this stupid arranged marriage?!

Ayamere Francisco is a responsible and respectful daughter. Simula bata pa ay wala siyang ibang ginawa kung hindi ang paluguran ang mga utos at gusto ng kaniyang magulang, namuhay siyang dinidiktahan at sumusunod sa mga utos nila. She never got a chance to decide on her own dahil ika nga ng kaniyang ina, 'It's for me to decide and for you to do it'. Ngunit paano kung isang araw ay suwayin at gawin niya ang mga bagay na kabaligtaran sa mga ipinaguutos ng mga magulang upang abutin ang pangarap at pag-ibig? Would that make her life better and happier or would it make it harder to deal with her parents?

Sa bawat pag hiling, nagkakatotoo. Sa bawat pag utos, sinusunod. Kaya niyang hilingin na bumawi ng buhay, pero hindi nya kayang hilingin na ibalik ang namatay. Sya si Shyme Ricafort, she's a very rich multi billionaire woman with an unusual friend she never knew she'd meet. Goddess Grace gave her ten wishes and her sixth will disappear at her twenty fifth birthday. She never knew that her sixth wish will be the most valuable one. Ngunit sadyang mapaglaro ang tadhana, kung ano pa yung pinahalagahan mo, yun pa ang mawawala sayo.

Zoe, 19 na taong gulang... Ipapakasal sa anak ng isang mayamang pamilya sa utos ng mga magulang niya... "WHAT? NO DAD! YOU CAN'T DO THIS! YOU KNOW HOW MUCH I HATE THAT GUY WE'RE LITERALLY MORTAL ENEMIES SINCE KIDS!" Ayaw na ayaw ni Zoe na dinidiktahan siya pero his Dad said "Zoe, YOU WILL MARRY Kayn because our company is dying. Our business is dying. Every decisions that we make will only help you for your future." Will Zoe try to put up a show? Or will she end up falling for the terror of Atienza family?

"I was a good singer back then. I sing from my heart because someone taught me that way. Someone first believed in me. He was once the reason why I'd continue to sing, but we can't predict things to happen. He left me without a single word and as the time goes by, slowly, a beautiful tuned melody turned into a monotonous melody...." ----- MJ "It's just that, I cannot tell her the truth. Ayaw kong makita kung anong magiging reaksyon niya sa oras na malaman niya yung totoo. Ayaw kong maulit yung nangyari saakin dati kay Joy--- Yung babaeng una kong minahal, 7 years ago." ----- Louie "You've been wanting to join the band 7 years ago, but I never allowed you to do so. It's not like hindi ko gusto, it's just that ayaw kong suwayin ang utos nina mama't papa. Noong una kitang pinakilala sa kanila, akala ko approve ka sa kanila, but I was wrong. Very wrong. Kasi nung umalis ka, doon sinabi nina papa saakin na hindi ka nila gusto. " -----Joy "I'm sorry. I'm really really sorry that I caused you pain back then, I'm so sorry na nararamdaman mo ang mga bagay na ito ngayon. Please, forgive me..." -----Luke

FREE TO READ) ARRANGED MARRIAGE. 'yan ang naging dahilan kung bakit nakasal sina Nadine at James. Si James Rodriguez, isang guwapo, may matipunong pangangatawan, matalino, at magaling sa pakikipag-deal sa kanyang mga business partners kaya sa edad na dalawampu't apat ay inaasahang papalit ito sa kanyang ama bilang CEO ngunit isa namang sasaksakan ng suplado. Sa utos ng magulang ni James ay kailangan niyang pakasalan si Nadine Alcantara na isang maganda ngunit manang kung tawagin sa kanilang opisina dahil sa kanyang pananamit, NBSB, at walang ibang inisip kung hindi ang magtrabaho para buhayin ang kanyang pamilya na umaasa sa kanya. Dahil sa ambisyon na maging CEO ng kanilang kompanya ay pinagbigyan niya ang utos ng kanyang ama. Nang maikasal sila ay parang estranghero lang sila sa isa't isa kahit magkasama sila sa iisang bubong. Ngunit isang gabi ay nalasing si James, dahil sa kapusakan nito ay hindi inaasahang may nangyari sa kanila ni Nadine, at pagkalipas ng isang buwan ay nagbunga ang isang gabing pinagsaluhan nila. Ano kayang mangyayari sa pagsasama ng isang lalaki't isang babae na pinagbuklod lamang ng isang Arranged Marriage?

Si Solene ay isang anak na parating sumusunod sa utos ng kanyang mga magulang. Mas ninanais niyang sumunod sakanila kaysa maging disappointement lamang. Ipinangako niya sa kanyang sarili na hindi muna siya magboboyfriend tulad nang iniutos sakanya ng kanyang mga magulang at magtapos muna sa pag-aaral. Ngunit, anong mangyayari paglalapitin ng tadhana si Solene at si September? si September ay isang lalaking pasok na pasok sa standards na ni Solene. Sa unang pagkakataon, madidisappoint nga ba ni Solene ang kanyang mga magulang?

This book is a work of fiction. Names, characters, places and incidents are products of the author's imagination or are used fictitiously. Any resemblance to actual events or locales or persons, living or dead, is entirely coincidental. ©Copyright 2021 by Anndyscot09 All rights reserved, including the right to reproduce this book or portions thereof in any form whatsoever. ©Copyright 2021 by Anndyscot09 ~~~~~~~~~ "Witch, you're condominium building is on fire." Sabay na wika ng kambal. "Oh my god! Nasusunog ang condominium natin!" Tili ni Dana. Napatigil sa paglalaro ng basketball ang mga lalaki at nanlalaki ang mga mata nila sa gulat habang nakatingin sa buong building na tinutupok na ng apoy. Few hours later... "Kasalanan talaga yun ni Dana eh... Kung hindi lang siya tanga tanga na iniwan ang oven na nakabukas edi sana hindi nilamon ng apoy ang tinutuluyan niyo." Saad ni Godee. Ang panganay sa Twins. Nakangisi pa siya halatang masaya pa siya sa nangyareng sunog kanina. "Paano na yan wala na kayong matutuluyan at nasunog pa sa empyernong apoy ang mga gamit niyo? I'm sure, sa lansangan na kayo maninirahan. Hahahahahaha! Grabe ang saya non tang-*na!" Ani ni Heaven. Siya ang pangalawa sa kambal at bunso sa magkakapatid. Kung ang twin niya ay medyo matino tino pa ibahin natin siya dahil siya na yata ang pinaglihi sa demonyo sa sobrang pasaway niya at mahilig pang magmura. Well, pareho sila ni Godee na hindi yata nawawalan ng mga bad words sa katawan. "Twins, tumigil na kayong dalawa. Kita nyong nagluluksa sila." Saway sa kanila ni Blade. Ang kuya nila at leader sa grupong ACES. Matik na huminto sa kakatawa ang Twins. Sumusunod kasi sila sa utos ng kuya nila 'minsan' nga lang. Hindi nakaligtas sa paningin nila ang pagtaray sa kanila ni Dana. "Dukutin namin yang mata mo eh! Pataray taray ka pa jan ah!" Sigaw ni Heaven kay Dana. Naglabas pa si Godee ng pocket knife. Kaya halos mawalan ng ulirat si Dana ng lumapit sa kanya si Godee at itinutok nito ang pocket knife sa mata niya. Isang pulgada na lang ang pagitan ng patalim sa kaliwang mata niya nang nagsalita si Blade. "Godee! Itigil mo yan." "Ituloy mo ate para mawalan na ng mata yang si Dana tang-*na yan eh!" "Heaven! Isa ka rin. Tumigil na nga kayong dalawa. Wala namang ginagawang masama sa inyo si Dana." "Psh! Tinarayan niya kami." "Hindi totoo yon, Blade. Wag kang maniwala sa kanya. She's lying---" "Punyeta! Gusto mong ituloy ko toh sa mata mo huh?!" Sigaw ni Godee kay Dana kaya napahinto ito sa pagsasalita. "Tara na twin. Hayaan mo na ang Dana na yan at ng mamatay hahahaha!" "Sayang hindi siya nasunog, noh?" Saad ni Godee ng makalapit siya sa kambal. "Kaya nga eh. Siguro sa tamang panahon masusunog din siya sa empyerno." Nagtawanan sila ulit at akmang aalis na sila ng nagsalita ang kuya nila na talagang ikina-init ng dugo nila! "Let's go guys, Doon na kayo tumira sa mansion namin." Say what?!!!

Ano nga ba ang Love? May pagmamahal sa magulang, pagmamahal sa kaibigan, pagmamahal sa alagang hayop at maski sa mga personal na bagay ay nagagawa nating mahalin. Pero para kay Laurah, isang babaeng naibibigay ang lahat ng luho ay wala ni isang pagmamahal na nakuha. Mukhang impossible pero possible. Lumaki siyang walang ina at malayo naman ang loob sakanyang ama. Uhaw man sa pagmamahal ay nagawa niyang mabuhay mag isa. Hanggang sa makilala niya ang mga taong nagpabago ng kanyang buhay pero lahat ng magagandang bagay ay mayroon ring katapusan, nagkaroon ng hindi inaasahang trahedya at naiwan na naman siyang mag isa. Ang akala niyang mga kaibigang pang habang buhay ay pansamantala lang pala. Dahil sa utos ng kanyang ama ay napilitan siyang mag-aral sa isang sikat na paaralan sa loob at labas ng bansa. Labag man sa loob pero tinanggap niya ito.Pero lingid sa kanyang kaalaman ay doon muli magbabago ang takbo ng kanyang buhay. Lahat ng mga akala niyang tama ay mali pala. Ang akala niyang pamilyang tapat sakanya ay may nililihim pala sakanya? Ang mga hindi niya inakalang magiging kaibigan ay pamilya pa ang turing sakanya. But how will love reach her cold heart when she is trying hard to avoid it. Kahit man lamang ang maging masaya ay ipinagkakait niya sa kanyang sarili? NOTE: Original story of ko po ito. (MAESTRAC). Hope you enjoy. Cherish those who around you no matter they are families or your friends. Don’t leave any regrets behind.

"WHY. ARE. YOU. LATE?" Napalunok na lang ako as I try not to look directly to his face and those tantalizing eyes. "I--im sorry s-sirr-" Di ko pa man natatapos ang sasabihin ko nang bigla na lang siyang sumigaw na nagpatili sa akin. "DIDN'T I TOLD YOU NOT TO CALL ME SIR WHEN WERE ALONE?!" "I'm very sorry sir Jace pero-" "AGAIN AND AGAIN AZALEA RAINE JUAREZ!" Napapikit na lang ako ng mariin and bit my lower lip as I hear his footsteps coming close. "Heads up honey. Heads up." mariing utos niya pero di ako sumunod at nanatiling nakayuko. Nang hindi na siya nakatiis ay marahas na niyang hinawakan ang panga ko at pilit iniangat dahilan para makita ko ang madilim niyang mukha. "Now tell me. Who is that boy, mm?" he asked na tinutukoy si Sean. "N-nagtatanong lang siya tungkol sa project na gagawin at---" "LIAR!" I again closed my eyes to his loud voice. Buti na lang talaga at sounproof itong opisina niya. "You are mine Raine. Mine..." ani niya at inilapit ang mukha sa mukha ko "alone." and he claim my lips.