Download Chereads APP
Chereads App StoreGoogle Play
Chereads

Ako Tamaki Naked

Ang Kampilan na Humahati sa Hangin

Isang uri ng nobelang Bayaning-Mandirigma (War Hero), na ang mga pangunahing mga karakter ay marunong manlaban at nageensayo ng kanilang Sining Pandigma (Martial Arts). Sila ay mga Alagad ng Sining Pandigma (Martial Artists) na nagpapalakas ng kanilang Gahum (Spiritual Power) sa pamamaraan ng pagpatay ng ibang tao o hayop at pagkukuha ng kanilang Gahum o pagbibigay pugay o paghihingi ng kapangyarihan galing sa mga umalagad (ancestral spirits). Sa Kapuluang Baha-Bahagi, sa mundo ng Ikinatha, tinatahak ng dalawang dakilang magkakapatid ang buhay ng alipin. Si Mayumi at Bolan ay dalawang magkapatid na aliping horohan ni Datu Ranao. Mga dalaga't binata na, walumpung taon sila nagtataka kung sino ang kanilang mga magulang. Si Mayumi ay isang mabuting bata, umbo ni Bolan, mainitin ang ulo, at walang takot na sumusulong sa buhay. Lahat noon ay mababaliktad nang napaginipan niya ang puting buhok na diwata. Nanay niya ba ito? Buhay pa kaya siya? Si Bolan ay ang oyo ni Mayumi. Malumanay, matalino, pero marunong pumatay. Mahuhulog ang kaniyang damdamin para sa napakagandang Baylan sa kanilang lungsod... kaso lang, siya'y binayaan ng pagkikita sa mundong hindi makita. Maari siyang maging bayugin. Sundan ang dalawang magkapatid na ito at ang kanilang kaibigan na sila Urduya at Galura, sa pagngayaw kay Datu Keraya, ang Datung nagnakaw sa makabuluhang Kampilan ng Humahati sa Hangin. Kakayanin ba nila ang katotohanan? Gagampanan ba nila ang kanilang responsibilidad? Hanapin ang Kampilan ng Humahati sa Hangin. *** Kapag nagustuhan ninyo, mag-vote at comment! Talagang pinapahalagaan ko ang inyong mga feedback! *Ako gumawa ng cover, pero hindi ako ang may-ari ng imahe na ginamit. Credits sa owner.
oinonsana · 51.9K Views

Century Of Love [BL]

And then the door creaked open. Startled, Mack’s eyes flew open, and his heart nearly stopped when he turned around. Standing in the doorway, completely unapologetic—and completely naked—was Fred. "Mind if I join you?" Fred’s voice was low, teasing, yet undeniably commanding. Mack’s face flushed scarlet, his hands instinctively pulling up to shield himself. "What the hell are you doing?" he stammered, his voice cracking. Fred stepped into the room with a languid grace, the steam curling around him as if it were drawn to his presence. His dark eyes locked onto Mack’s, a mischievous glint playing in their depths. "You didn’t lock the door," Fred replied, his tone shameless as he stepped closer. "That doesn't give you the right to enter," Mack argued. "Calm down, Mack. Besides, it’s not like I haven’t seen it all before.” "Y-you haven’t!” Mack’s voice pitched higher, but his protests were drowned by the heat creeping up his neck and the rapid pounding of his heart. Fred moved closer to him, his proximity intoxicating. Mack’s breath hitched as Fred reached out, his fingers grazing his shoulder before trailing along his arm. "Relax," Fred murmured, his voice smooth as silk. "You’re wound up too tight." Mack’s body betrayed him when he felt his touch. He couldn’t tear his eyes away from Fred. Fred’s gaze softened for a brief moment, his smirk fading into something more intimate. “Do I make you nervous, Mack?” Mack’s lips parted, but no words came out. He couldn’t answer, couldn’t think—not when Fred leaned closer, his breath warm against Mack’s flushed skin. "What are you doing, Fred? I-I am your teacher. At least, have some res..." Fred silenced him with a kiss. He wrapped his arms around Mack's wet body and moved his hands to his naked butts, pressing them softly as he could, his desires almost coming to the surface. He broke their kiss and with a teasing smile on Fred's face, he said "Well, see who can't resist my touch." Mack became embarrassed and playfully hit his shoulder as he tried to hide his face. . . . . [The picture was taken from Pinterest. If you're the owner and you would like to take it down, kindly contact me on IG: novar_ei. Thank you.]
NovaRei · 3.5K Views

MASKARA

Tik tak. Tik tak. Tanging tunog ng orasan ang nangingibabaw sa tahimik na bahay—isang tahimik na nakakabingi, na para bang bumabalot sa bawat sulok ng silid. Parang musika ito ng kawalan, ngunit imbes na paginhawahin, lalo lamang nitong pinapalakas ang kabog ng aking dibdib. Tik tak. Parang pinipiga ang aking puso, bawat segundo, bawat saglit, paulit-ulit, na tila pinapaalala ang bigat na matagal ko nang dinadala. Hindi ko na kayang pigilan pa. Kumawala na ang aking mga luha, kasabay ng hiningang tila mabigat na bato sa aking dibdib. Bumagsak ang mga patak na parang ulan sa pisngi kong hindi na sanay ngumiti. Minsan naiisip ko, paano nga ba ako napunta sa ganitong sitwasyon? Ang sakit—nakakapaso, nakakasakal—hindi ito basta lungkot lang, kundi isang matinding kalungkutan na nagpapahina sa aking mga tuhod. Araw-araw, pilit akong bumabangon, pilit tinatawid ang mga oras, pero habang ginagawa ko ito, lalong lumalalim ang sugat. Nasasaktan ako, hindi lamang dahil sa mga nangyari, kundi dahil sa awa ko sa aking sarili. Sino ba namang hindi maaawa kung araw-araw, pinipilit kong ngumiti kahit wala nang natitirang dahilan para sumaya? Ngunit kahit anong mangyari, kahit anong sakit ang idulot nito, isa lang ang sigurado ko: Ikaw at ikaw lamang ang aking mamahalin. Walang makakapalit sa'yo. Sa kabila ng lahat, sa kabila ng mga gabing binubulabog ng tahimik na pag-iyak, ikaw pa rin ang laman ng puso kong durog na durog na. Hays… Nawa’y dumating ang araw na ang tik tak ng orasan ay maging musika ng pag-asa. Pero sa ngayon, ito muna ang aking mundo—isang tahimik na silid, isang pusong nagdurugo, at isang pagmamahal na kahit kailan ay hindi ko kayang bitawan.
ariazmo · 3.1K Views
Related Topics
More