Vatikanische Kamee

Living a life of pure joy, Kichiro Kame embraced life to the fullest. However no one could have prepared him for being chosen by a beautiful “goddess” and being reborn into a fantasy world. Aspiring to live this world to the fullest too, Kichiro walks his path, however his role in this world is not what it seems to be…

"Bakit mo ginawa yun?" Mahinahong saad ni Mark kay Nathan. "Bakit? Ano bang pake mo?" maangas na sagot niya kay Mark. "Siraulo ka ba!? Muntikan ng mamatay sila Ella panong mawawalan ako ng pake? Pakipaliwanag nga Nathaniel, bakit?" "Di niyo maiintindihan, wala kayong maiintindihan kase wala naman kayo sa sitwasyon ko! Di niyo alam nararanasan ko!" sigaw ni Nathan pabalik, napatakip ako sa bibig ko at pinigilang wag humikbi, ayoko ng ganto, hindi ko gusto to. "P-panong di namin maiintindihan kung kahit minsan di mo magawang magpaliwanag?" Sabat ni Hannah sa pagitan ng kaniyang mga hikbi. Mahinang tumawa si Nathan at tumingin isa isa samin. "Akala niyo masaya? Sa tuwing sinusubukan kong mag open up sa inyo? Anong nangyayare? Nathan pano yung seryoso? Di ba dyan lagi nauuwi?!" saad niya pa sabay tingin sakin. "Ikaw Aprielle? Nung sinabi mo bang naiinis ka kay Steph ginawa ko bang biro yun?" napaawang ang labi ko sa sinabi niya at nanglalambot na tumingin isa isa sa kanila at saka napadako kay Steph. "Di ba sabi mo? Di mo makayang makita si Steph ng ilang oras dahil naiinis ka sa kaniya? Bakit? Kasi nasa kaniya na lahat? Ikaw Jamaica." Lahat sila ay napatingin kay Jamaica samantalang ako ay napaupo na lng sa upuang katabi ko. "Sinubukan mong lumayo dahil sa nangyari sayo, Akala mo di ko alam? Nanahimik lng ako." saad ni Nath habang matamang nakatingin kay Jam pero umiwas lng si Jam at ngumiti. "Atleast ako di kayo naargabyado, walang napahamak kahit isa sa inyo, mas pinili kong lumayo kaysa mapahamak kayo." unti unti yung harang na tinayo ni Jam para di bumigay, nawala at tuluyan ng tumulo yung mga luha niya. "A- alam niyo magsiuwian na lng muna tayo, magpalamig tayo ng ulo. Tsaka natin to pag usapan." saad ni Ate Quiin at saka umalis. "Bakit? Tatakbo ka ulit? Para ano? Matakasan mo lahat—" "Oo! Para matakasan ko ! Anong problema kung takasan ko? Anong problema? Ayaw kong masira pagkakaibigan nating lahat! Kaya heto sinusubukan kong pigilan!" pati si Ate Quiin ay bumigay na. "Sa ilang beses mong pagpigil na mangyare yung gantong bagay, mas lalong lumala, mas lalong nasira." saad ni Nath sabay tayo at iniwan kaming lahat. Lumapit sakin si Steph at hinawakan ang balikat ko pero umiling lng ako at umalis na din. . . . . . They say break up could shatter your whole life But For me, Watching my friends grow apart with each other already breaks my heart. Friend ship over is more heart breaking than break up. If ever If ever I don't want to know them if ever I'll go back time. . . . . I—no they are part of my life, if ever, If ever I could go back time I will fix everything, everything, every inch of it. . . . . .

[R18] STORY WITH MATURE/EXPLICIT CONTENT: "A-Alam ko pagod ka na, magpahinga ka na, mahal na mahal kita, palagi mong tatandaan iyan," sa kabila ng tila bigik na nakabara sa lalamunan ko ay pinilit ko parin na sambitin ang mga salitang iyon na alam kong matagal nang gustong marinig mula sa akin ng asawa ko, dahil katulad nga ng sinabi ko, pagod na siya at gusto na niyang magpahinga. Nang maramdaman ko ang mainit na likidong pumatak sa noo ko kasunod ng mainit na labing dumampi rin doon ay lalo akong napaiyak. "Simula bukas kailangan ko na maging matapang ka, tatagan mo ang loob mo, lalo na kung pagkagising mo ay nakapikit parin ang mga mata ko," pagpapatuloy na habilin ni Daniel.  Hindi ako nagdilat ng mata pero nagpatuloy ako sa tahimik na pag-iyak. "Hanggang sa muli nating pagkikita, sweetheart, Ara, mahal ko," si Daniel na muli kong naramdaman na hinalikan ako sa noo. Noon ako nagdilat ng paningin saka ko sinalubong ang maiitim niyang mga mata. Bigla ay parang nakita ko ang lahat ng sinabi niya, na muli kaming magkikita at kahit kailan ay hindi na magkakahiwalay pa. "Hanggang sa muli, mahal ko," sagot ko bago ko itinaas ang aking ulo saka siya siniil ng isang mainit na halik, sa pinakahuling pagkakataon.

"Minsan na akong pinaglaruan ng isang lalake! Kaya bakit ba kinakailangan ko pa sila kung kaya ko naman ang mag isa" Kaya ko nga ba talaga? hanggang kelan ko ba ikukubli ang tunay Kong nadarama? Isinilang ako sa panahong hindi pantay ang tingin nila sa mga babae kesa sa mga lalaki. At ang mundo ay pinaghaharian ng kalalakihan. Walang kaming boses at wala karapatang ipagtanggol ang sarili lalo na at nabibilang ka sa mahihirap. Kaya nakuntento na lang ako nuon na tanggapin na hanggang dito na lang ako kasi babae lang ako! At kasi mahirap lang ako! Maraming tuloy mga bagay at pagkakataon na pinalagpas ko at pinanghinayangan sa buhay ko. Mga pagkakataon na pinanghihinayangan ko at ipinagdarasal, sana ..... Kung Maibabalik Ko Lang.

"Ang daming lalake d'yan girl. Kung imumulat mo lang yang mga mata mo mas maraming nararapat sa'yo hindi ang tulad lamang ng Gerald na 'yun na kulang sa aruga. Tara sama ka sa'kin, may ipapakilala ako sa'yo." "Sabi ko tulungan mo ako, at hindi ibugaw sa ibang lalake. Kaloka ka." "Alam mo, hindi kasi niya natikman man lang ang kabibe mo girl, kaya iniwan ka niya. Ikaw naman kasi pihikan ka. Pero mabuti na rin 'yun hindi mo ibinigay ang talaba mo." anito habang pinanlalakihan ng mata ang kabibe ko at patawa tawang kumagat muli sa burger nito. Nakakahiya talaga ang bibig ng babae na 'to. Inikutan ko na lamang siya ng mga mata saka kinagatan rin ang burger na hawak ko kanina pa na medyo lumamig na. Gerald Ruchard ang ex ko. Isang itong pure pinoy ngunit nakapangasawa ng kano ang nanay nito kaya pinalitan ang apelyido. Hindi siya gwapo tulad na rin ng sinabi ni Cherry. Hindi siya 'yung tipo na lilingunin mo kapag nakasalubong mo sa daan, sakto lang. Hindi rin naman siya panget, pero okay lang dahil mabait naman siya, sweet at maalaga.....noon. Noong nanliligaw pa lamang siya sa'kin at nitong mga unang buwan namin together. Sinagot ko siya dahil matagal na rin siyang nanliligaw sa'kin almost 2 years din. Nagkakilala kami sa isa sa mga part time jobs ko. Naging kapalagayan ko siya ng loob dahil maboka ito. Magaling magpatawa at madaldal, hindi ka maboboring. Ngunit nito lang nag-iiba na ang ihip ng hangin. Madalas na kaming mag-away. Isa rin sa dahilan ayokong pumayag na may mangyare sa'min kahit matagal na nito iyong ini-uungot sa akin, hindi pa kasi ako handa para ibigay ang talaba ko, ika nga ni Cherry. Tapos lahat ng gagawin namin at mga pupuntahan pinag-aawayan pa namin, hindi kami magkasundo. Ultimo simpleng bagay pinupuna nito na nauuwi pa rin sa away. "Musta pala kayo ni ate Beth? Inaaway ka pa rin?" tanong nito makalipas ang ilang minuto. Hindi lingid sa kaalaman ni Cherry ang pagtatalo at hindi namin pagkakasundo ni nanay Beth. Hindi ko ito tunay na magulang. Ito na ang nakagisnan ko noong ako'y bata pa lamang. Isa itong GRO sa isang club sa subic na mismong pinapasukan din ni Cherry slash Maria Concepcion at gusto nitong doon rin ako magtrabaho. Ngunit tumanggi ako. Doon na nagsimula ang palagi naming pag-aaway ni nanay Beth sa araw araw. I mean pang-aaway sa'kin ni nanay Beth. Ni minsan hindi ko ito sinagot dahil nirerespeto ko ito, humindi lang ko dahil hindi ko talaga kayang magtrabaho sa club. Hindi ko kayang halos hubad na ang katawan ko sa harap ng mga tao lalo na ng mga kalalakihan. Gusto rin kasi akong i-recruit ng baklang may-ari ng club na pinagtatrabahuhan ni nanay Beth at Cherry. Hindi man mala-bundok ang dibdib ko tulad ng kay Cherry may umbok naman iyon at may kurba rin naman ang katawan ko. Maraming part time jobs ang pinapasukan ko para kahit papaano makatulong kay nanay Beth ngunit parang kulang pa iyon dito. Nag-iipon din ako para sa susunod na taon makapasok na ako sa kolehiyo. Gusto kong mag-aral at makatapos dahil si nanay Beth hindi na ako gustong pag-aralin. Kahit tambakan na ako ng maraming part time jobs, okay lang. Kakayanin ko huwag lang ang bagay na iyon. Isa pa rin naman akong babae na nangangarap makahanap ng lalakeng mala prince charming ang datingan ang nakalaan para sa'kin. Oo, sa edad kong bente anyos, naniniwala pa rin ako sa fairy tales at happily ever after. Ngunit nagising ako sa hindi pamilyar na lugar. Ilang kurap pa ang ginawa ko upang mag-adjust ang paningin ko. Nanlalabo iyon ngunit maya maya lamang luminaw rin iyon. Sa nanghihinang katawan pinilit kong bumangon at umupo ngunit mabilis ko rin itinakip ang kumot sa aking katawan dahil kakarampot na damit lamang ang suot ko, kung matatawag ba iyong damit. Napakanipis niyon at sobrang ikli. Mas nagimbal ang buong pagkatao ko ng higitin ko ang kumot ay isang hubad na lalakeng walang saplot na kahit ano sa katawan ang nakita kong nasa tabi ko at mahimbing na natutulog.

Dati siyang naging papet sa kanyang pamilya, isang commercial spy at assassin na tinugis ng mga pulis. Isang araw, nahulog siya sa dagat matapos siyang ipagkanulo. Sa muli niyang paggising, isa na siyang ordinaryong third year student sa high school. Dahil sa kanyang karumal-dumal na nakaraan at pagtataboy sa kanyang mga kamag-anak, palagi siyang binu-bully ng kanyang mga kaklase, na bahagyang dahil sa kanyang pagiging loner. Sa pagkakaroon niya ng bagong buhay, dumaranas siya ng malaking pagbabago, ibinabalik ang anumang pang-aapi na natanggap niya sa nakaraan. Sa isang malakas na cheat, isang pares ng telepathic jade eyes, madali niyang natataya ang jade at nagtagumpay sa pagsusugal. Nagsimula siya ng negosyo, naging isang maalamat na babaeng negosyante. Hindi na kailangang pag-usapan ang mga taong nanunuya sa kanya noon dahil sa pagiging mahirap kapag nakita nila ang kanyang bilyong yuan na netong halaga. Kapag bumisita ang mga kamag-anak upang makipag-ayos sa kanya, hindi sila tinatanggihan. Wala na kaming relasyon sa isa't isa. Bumalik sa kung saan mang lugar na pinanggalingan mo! Masaya ang mga araw, maliban sa isang lalaking madaling magselos sa tabi niya. Para sa walang magandang dahilan, siya ay nagtatapos sa sakit sa lahat, lalo na sa kanyang nether regions, lahat salamat sa kanya. Ito ay isang kuwento na ang mga lalaki at babae na mga lead ay parehong malakas at walang bahid

Krasimira Kunchev Levski, is the twin sister of my bestfriend Krasimir Kunchev Levski. Mir and I were bestfriends for a long time at aaminin ko. I'm in love with his twin sister since we were kid. Mira is a cunning and a ruthless woman. Bata palang kaming tatlo sya na ang laging nagdadala sa amin sa gulo. She spoke no filter. She demand like she owns the world. She kick ass and shot dicks when you try to block her way. Kaya ka nyang tapakan sa leeg kahit nakatayo ka. In short, she's a bad ass woman. And here's the funny thing— I'm in love with that woman. But what can I do? Kahit alam na alam ko kung gaano sya kasama. This fuckin' heart of mine will never stop beating for her. It may sound crazy but Mira is my world, she's my everything. But what is the most crazy thing.— She's forbidden.

ALTNF 1 Ben Cariaga's POV "Ano na, asan ka na?" Sabi ko dahil hindi ko na talaga siya makita. Asan na ba siya? Masyado nang mataas ang narating niya! Mamaya mahulog to eh. "Wait, teka lang babi! Ang kati ng likod ko. Jan ka lang!" Sigaw niya mula sa itaas ng puno. Sa totoo lang, kanina pa ako nangangalay dito. Paano ba naman, kanina ko pa bitbit ang pagkalaki-laking bayong na 'to na naglalaman ng mangga. Yep, nasa mango-hunting kami ngayon ni Kristal. "Ano na bes? Nakakangalay na! Asan ka ba? You are nowhere to be found!" Sigaw ko. "Nandito ako, look!" Hinanap ko siya sa itaas pero hindi ko talaga siya makita. Masyado kasing maraming sanga ang nakaharang. Maya-maya ay may ginalaw-galaw siyang mga sanga at hinanap ko iyon. Nang makita ko ito ay ako ang nalula sa sobrang taas. "Hala Kristal! Gagi ka ba? Ang taas mo masyado! Bumaba ka na dyan, bago ka pa mahulog at masisi pa ako ng masungit mong mudrakels dahil ako ang nagpaakyat sa'yo dyan!" Sigaw ko sa kanya. "Babi, magtiwala ka sa akin. Kaya ko 'to. Ang dami kaya dito. Ready mo na yang bayong, dali!" Sabi niya. I frowned. Ano ba 'yan, bigat na bigat na nga ako dito tas biglang change location. Huhu. Hinanda ko na ang dala-dala kong bayong. Tama siya, ang dami ngang bunga ng mangga sa pwesto niya. Kumpul-kumpol at malalaki na. Sana lang hindi pa hinog ang mga 'yam. "Kris, ang dami masyado. Bawasan mo. Baka sa ulo ko tumama 'yan imbes na shumoot sa bayong." She chuckled, "Ok." At hinulog na niya isa-isa yung mga mangga. Marami-rami rin kaming nakuha. No, marami talaga kaming nakuha. Samantalang kami lang din naman ni Kristal ang mangangain nito. You know, summer. Ang sarap ng may mangangata. "Marami rin tayong nakuha. Tirahan natin si kuya Japs ng lima." Sabi ko. Bumaba na si Kristal sa ng puno nang walang kahirap-hirap. Taong unggoy 'yan eh. Kayang umakyat ng puno kahit gaano kataas ng effortless. Kahit maliit na babae yan si Kristal wag mong mamaliitin yan. Maraming 'yang kayang gawin sa buhay. "Tatlo lang? Gawin mo nang sampu." Sabi niya. I gave her a meaningful look, "Ok, ok, fine, fine. Crush mo eh." "Huh? C-crush ka diyan, wala akong crush no." She said, blushing. "Asus, oke, sabi mo eh." Sabi ko naman. Nagligpit na kami ng mga pinanguha namin at umuwi na rin kami. Bago ang lahat. Ben Cariaga ang pangalan ko. Si Kristal naman itong kasama ko. Kristal used to call me "Babi" dahil, wala lang. Trip lang daw niya. Kami 'yung tipong unexpected best friends kasi pagkalipat na pagkalipat nila dito, inapproach niya kaagad ako. Then ayun, instant BFFs. Minsan tinanong niya ako if I'm a gay. Napansin niya daw sa behaviour ko at way ko ng pagsasalita.

Isang estudyante si Mariane Nicole ng FNHS. Siya ang nag iisang anak ni aling Linao. Bata palang siya ay iniwan na sila ng kanyang ama. Kaya namuhay siya sa kahirapan Dahil sa kahirapan ay nagtrabaho siya sa murang edad. Tinulungan niya ang kanyang ina para may makain sila sa araw araw ----- "Maryannn!" sigaw ni aling linao Napabangon siya dahil sa sigaw ng nanay niya. Nagugutom na siguro ito Lumabas siya at nakita niya si aling linao na nasa lamesa at kumakain "Nay ano yan kinakain mo?" lumapit ako para makita kung ano ito "Pumunta ka muna kay mareng silvia kunin mo ang inutang ko" napatigil siya sa pagsalita ng ina at hindi na natuloy ang paglapit Hindi niya na ito sinagot at tumango nalang. Hinanap niya ang kanyang tsinelas pero hindi niya makita "Asan na iyon" hinalungkat ko ang istante pero wala. Dalawa lang namin kami dito pero iba iba ang mga tsinelas at... Ang iba ay parang nginatngat Anong nangyari dito? Kay inay kaya ito? Eh bakit may ngatngat? Dahil hindi ko makita ang tsinelas ko ay lumabas ako ng nakayapak Malapit lang naman ang bahay ng kumare ni nanay Habang naglalakad ay kapansin pansin ang mga dugo na nagkalat sa kalsada. Natapon siguro ang dinuguan ni Aling Susan Si aling susan ay nagtitinda ng dinuguan mula umaga hanggang gabi. Sobrang mabili ang tinda nito kaya ilang kilo ang niluluto nito araw araw Kaya ang mga tao dito ay hindi nagsasawa sa dinuguan ni aling susan Pinaglihi na sila sa dinuguan na may ulo at tenga ng baboy Sarap! Malapit na ako ng may nabangga ako "Ay sorry" paumanhin ko "Ang baho mo talaga hahahaha!" tinakpan nito ang ilong Si Adrian pala ito ang laging nang aasar sa kanya. Walang araw na hindi siya nito inasar Kaibigan ko ito pero dahil sa pambubully nito kaya feel ko na kaibigan pa ba ako nito? "Tumabi ka nga" siniko ko siya "Saan ka pupunta? Samahan na kita" ngiti ngiti pa ito "Sa kumare ni inay may ipapakuha" sagot ko Sumabay ito sa paglalakad niya. Nakarating na siya sa bahay ni Aling Silvia Kinatok niya ito "aling silvia tao po" Maya maya ay binuksan nito ang pintuan. Naka daster pa ito at nakalugay ang buhok "Pumasok muna kayo" utos nito Pumasok ito sa kwarto at ilang segundo lang ay lumabas ito "Ito ang limang daan na inutang ni kumare" saad nito Tumayo ako at kinuha ang inaabot nito "Maraming salamat po" sagot ko at yumuko ako Lumabas na ako ng kanilang tahanan at nag paalam na kay Aling Silvia. Nakita ko si Adrian na nakasandal sa bakod "Hoy tulala ka?" tanong ko "Wala may nakita lang ako" nagsimula na itong naglakad Anong nakita? O baka sino ang nakita niya? Babaero ka talaga Adrian! Sinundan ko ito at sinabayan sa paglalakad. Tahimik kaming naglalakad at walang nagsasalita Malapit na ako sa bahay namin kaya nagpaalam na ako "Ingat ka salamat sa pagsama" nakatulala pa rin ito Dahan dahan itong lumingon sa kanya at... Napaatras ako dahil sa nakita ko! Nagkulay pula ang mata nito Pero baka kulay pula talaga ang mata niya. Umatras ulit ako dahil nakakapangilabot Kumurap kurap pa siya para makumpirma ang nakita pero..... hindi na kulay pula ang mata nito "Hoy baho gwapong gwapo ka sakin?" lumawak ang pag ngiti nito "Kapal mo!" tinalikuran ko ito at naglakad na papasok sa bahay Bakit ganun ang nakita ko? Totoo ba iyon? O guni guni ko lang? Pero parang totoo e. Nagliliyab pa nga ang mata niya Pagkapasok ko sa bahay ay nagulat ako sa nasaksihan ko.....

It was never easy to fail. It was never easy to fall. It was never easy to fail then fall at the same time. Hindi ko naman pinangarap na mapasok kaming dalawa sa magulong buhay ng isa’t isa. Ni hindi ko nga pinangarap na tuluyang mahulog sa kaniya. Then, I found myself falling for him, loving him. Ngayon, aalamin ko na lang kung paano harapin ang kabayaran ng pagmamahal na iyon. This is soon to be published under Blue Sky Press and Self-Publishing.

" I am so tired ! This marriage is so f*cking boring ! let's just e-end this " saka siya nag-iwas niya ng tingin. Para naman akong nabingi sa sinabi niya. Parang kahapon lang noong siya ang atat na atat na maikasal kaming dalawa, tapos ngayon pagod na siya ? " You're kidding, right ? If this is some kind of a sick joke, then stop it honey, it's not funny " sabi ko, 'Please sabihin mong hindi totoo ang sinabi mo, Please!' "No, I am really serious about it Kristine " he paused, I know that he is serious right now because he just mentioned my name, he used to call me hon or honey. " I am just so f*cking tired of being called a prince who fell in love with an ugly duckling and you're ..... boring " " You're ending our marriage because of that?? We are almost 2 years married for god's sake !! " " NO !! It's not that only !! I f-found someone better than you and I l-love her " naramdaman kong may namumuong luha sa gilid ng mga mata ko, sinubukan kong pigilan pero traydor ang mga luha ko kaya kusa na lang silang kumawala. " Who is she? " garagal na tanong ko, nag iwas siya ng tingin " Si A-andy " nagulat ako . F*ck ! why ? of all people, why did she ? why did my bestfriend ? I trusted her " It started last month, I realized that I love her more than I love you, I'm sorry " yumuko siya at ako naman tuluyan nang humagulgol .. " So you want a divorce ?? " halos pabulong kong sabi. Pinunasan ko muna ang mga luha ko bago nagsalita " Fine. Tama nga si Daddy, iiwanan mo rin ako, pero sana sa susunod na magkikita tayo umakto ka na parang hindi tayo magkakilala at wala tayong ni isang pinagsamahan " cold na pagkakasabi ko. Bago ako tumalikod tinignan ko muna siya sa mata. Mga matang parang nalulungkot at gustong bawiin ang lahat ng pinagsasabi kanina . Pero Ito naman ang gusto niya diba ? Kaya tuluyan na akong umalis sa apartment na tinitirhan namin at nagpakalayo-layo, malayong malayo mula sa kanya .

Oka kame a 16-Year old high school student with a normal life......Well not for long.

"Marvin, Truth or Dare..?" tanong nila. "Dare" sagot niya at magkatinginan naman silang lahat except saamin ni Marvin. "Wait lang ha" sabi nilang lima kasama na si Hazel. " Hoy bawal yan" sabay naming sabi ni Marvin kaya nagkatinginan kaming dalawa pero tinarayan ko agad siya . "Okay na meron na kaming naisip!" sabi naman ni Hazel. "Be Zia's boyfriend for 7 days slash 1 week" --------- Novazaki Generation 1 :Marvin Kent Novazaki :Zia Carmen Ching

(complete) Ghost do fall in love Nararamdaman ko sila. Nakikita ko sila. Nakakausap ko sila. At iniiwasan ko sila. Mga nilalang na hindi makita ng pangkariniwang tao lang. Pero sa pag-iwas ko, dahil sadyang mapagbiro ang tadhana, napunta ako sa lugar na maraming tulad nila - mga multong hindi matahimik. At nakilala ko ang kakaibang multong nakadilaw na aking minahal, si Sunshine. Hindi ko naisip na posibleng tumibok ang puso ko sa babaeng wala nang pulso at di na tumitibok ang puso. At matagal na pala kaming talagang magkakilala, mula pa sa taong 1902, nang una kaming nabuhay at nagmahalan. Para muli siyang mabuhay, kailangan kong harapin ang kamatayan. Ako ang sinag niya. Ako ang buhay niya - at buhay ko siya. Sana'y umayon sa 'min ang tadhana. Ako si Lukas, ang magliligtas kay Sunshine. Saving my Sunshine...

This is just for fun! Our everyday high schooler Koga Kame is just living a boring life! No skills whatsoever but that all changes when he meets a girl named Flower! - (None of the art I use is mine! Credit to the owners)

It is a world different from original douluo dalu but follows the same system and has single super continent 'Sura Continent'. The world is still in early era of empire and emperors, the whole continent is divided into different territories. Spirit dragon is a mystical beast, only one of its kind in the world. Its silent life is disturbed by a sudden attack from a strong enemy, for saving its own life the Spirit dragon uses its final option 'Self destruction'. By detonating the body, it preserved the soul and reincarnate through an special method. This time he born as a human child Kaito Kame, eldest grandson of Kame sect's Leader. Kaito's mother died when he was just a years old. When his Martial Soul awake at the age of six, it is a weak Martial Soul he inherited from his mother. His family and even his father started to despise him and one day his step mother even tried to kill him but that incident become an opportunity and Kaito get what he was waiting for. Second Awakening!

Life is really unfair. Yan lang ang masasabi ko dahil sa sobrang daming kamalasan na dumating sa buhay ko. Pinilit kung kalimutan ang nakaraan at nagpasyang magpakalayo-layo. Pero sadyang mapaglaro ang tadhana dahil ang taong iniiwasan at kinaiinisan ko ay nasa malapit lang pala. Akalain mo yon. Sa lawak ng mundo nagkatagpo pa rin ang landas namin at ang malala pa ay kapit-bahay ko pa. Hindi sana big deal kahit magkapit-bahay kame kaso ang problema sinampal ako ng katutuhanan na kasal kame at asawa ko siya. Pano ko titikisin itong puso ko na bumibilis ang tibok kapag nakikita ko siya?

I hate his guts, ang bastos niya. Every time na magkikita kami para kaming mga aso't pusa. I told myself that, I won't fall for him. Then, one day kusa na lang tumibok ang puso ko sa kaniya and I can't help it. Should I give him a chance or not? Hahayaan ko na lamang ba na ang puso ko mahulog sa kaniya? Or do I deserve someone better than him?

GLOOMISERY SERIES #2 "Ngayong gabi ikaw ang canvas ko. Magpipinta ako sa iyong katawan gamit ang aking dila. Lulunurin kita ng mga kulay gamit ang aking bibig." ***** Hinawakan niya ang kanang kamay ko at sinimulan niyang magpinta. Sa gabing ito para kaming nagsasayaw sa malambing na musika gamit ang brush. Nasa likod ko lang siya at rinig ko ang pagtibok ng kanyang puso na parang payapang alon sa karagatan. Sa bawat paglikha ng bagong imahe sa canvas ay parang isang paglalakbay na sa huli ay babalik din kung saan nanggaling. __________________________________ Quotes are not mine. Credits to the rightful owner.

Ang maging asawa niya ay ang matagal ko ng pinangarap. Kahit na tutol siyang maikasal kaming dalawa ay wala narin siyang nagawa kundi ang sumunod sa kagustuhan ng kanyang mga magulang. Ngunit kahit na ganoon ay naniniwala akong matututunan niya din akong mahalin gaya ng pagmamahal ko sa kanya. Minahal ko na siya simula pa noon at magpahanggang ngayon. Ganoon nalang ata ang pagkabaliw ko sa kanya. Being his wife is a dream even though it's an unrequited love. Ngunit ang pagbubuhos ko ba ng pagmamahal sa kanya ay magdudulot din ng kaligayahan sa aking buhay o sa bandang huli ay makikita ko ito sa kanyang kapatid?

Naiinis at nagagalit ako sa kanya. Paraan niya pala ang pang-titrip at panggugulo sa akin para mapansin ko siya. Pero dahil manhid ako,pinaalis ko siya ng walang paliwanag man lang.At dahil don,sa sarili ko na naman ako naiinis, nakokonsensiya at nahihiya sa sarili. Pero wala na akong magagawa umalis na siya at hindi na nagpakita sa akin.Ginawa niya talaga ang sinabi ko.Pero kung pagtatagpuin muli kaming dalawa bahala na ang tadhana na gumawa ng paraan. MASAKIT pala noh?wala nang taong nagpapansin lang pala,sa paraan lang na nakakainis sa akin ng todo. Parang............. MAHAL KO SIYA...... nasaktan ako e.

"bo...boss" paatras ako ng paatras habang sya palapit ng palapit sa akin. hindi ko alam gagawin lalo na ung puso ko ang lakas ng kabog. "serena" nanigas ako sa pag kakatayo ko ng tawagin nya pangalan ko. hindi ko mapigilang hindi mapatingin sa kanya. damn yong mukha nya, yong boses nya nakakaakit. "bo...boss" yan lang na sabi ko sobrang kaba ko pano unti unti nyang nilalapit mukha nya sa mukha ko. "I want you.... . . . . . . . . to..... . . . . . . . . . be..... . . . . . . . . . mine" tumaas mga balahibo ko sa katawan feeling ko nga na wet bigla ako sa mga katagang na yon. inaamin ko na my pag nanasa ako sa kanya dahil mahal ko sya. Hindi talaga kame puwede, kaya hanggang tingin na lang ako sa kanya "serena your already wet" na balik ako sa aking sarili sa sinabi nya. "ughh!!" na paungol ako ng ipasok nya kamay nya sa p*** ko at pa pikit sa sarap. " open your eyes gusto ko makita ganon ka kaganda habang ginagawa ko ito sayo" paki usap nya sa akin kaya open ko mga mata ko. "Ughhh!!!" napakagat labi ako sa sarap. "lower down your voice or else..." pag babanta nya. "UGHH!! BO..." hindi ko na tuloy ang pag moan ko pag bigkas ng pangalan nya ng bigla nya ako halikan. habang tumatagal palalim ng palalim ang halik nya una hindi ako tumutugon habang tumatagal hinahalikan ko na din sya. . . . . . . . . . . . . . . . "SERENA ALCANTARA!!!!!!!!!" ~END OF DREAMLAND~ "HOY! BABAE KA KANINA PA KITA GINIGISING" na pamulat ako ng mga mata ko hays panaginip lang pala akala ko totoo na. "bat ganyan mukha mo babe" na patingin ako sa babaitang to tss ano sa tingin nya kainis ayon na eh na udlot pa. "guest ko ah!" nilagay nya kamay nya sa baba tapos kunwari ng iisip sya. "babe sya ba ung boss natin ng sobrang guwapo at mayaman higit sa lahat certified a playboy hanggang ngayon, yahhhh!!!" sabay tili nya hindi ko na sya pinansin at tumayo na papasok sa cr at ginawa na ang dapat gawin. naisip ko nanaman ung panaginip ko. nakakainis kasi si jane eh bat nya ako ginising sana hinayaan na lang ako hayz. "ano na serena huwag ka na masad malay mo today is your lucky day di ba" na patingin ako sa kanya malay mo nga hehehe maganda nga kung ganon. "hahaha huli ka sabi na nga eh laki talaga pag nanasa mo don babe" tukso nya sa akin. Kaya iniwan ko na sya bahala sya sa buhay nya. Buti na lang malapit lang ung office sa bahay kaya na lalakad pa namin. "ba...be ba..t m..o a...ko i..ni..wan" mukhang tumakbo sya sa tuno palang ng pag sasalita nya. "geh na malapit ka na sa department mo" sabi ko sa kanya habang papasok sa elevator. "oo na mamaya na lang hahaha ang swerte natin no iisang building lang tayo" sabi nya habng papasok din sya sa kabilang elevator lakas talaga ng voice non. Nilagay ko na ang earphone sa tenga ko. At tumingin sa taas para makita what floor na. *Ting* Na una na akong lumabas sa kanya bahala sya. Habang ng lalakad papunta sa accounting department kung saan doon kame nakaassign kahit sa department mag kasama kame oh di ba hindi kame pinag hiwalay sya din kasi lagi kung kasama. "Sige na doon ka na sa table mo punta na ako sa table ko" sabi ko sa kanya habang tinanggal yong earphone. "Okay okay bye mamaya na lang babe" tango ko sa kanya habang naka ngiti.

"tita ayoko ko po!" saad ko habang nagpupumilit na huwag sumama sa binatang hapon na nasa harap ko ngayon. hinigit ni tita yung braso ko dahilan para mapawingi ako sa sakit. bahagya kaming lumayo sa kanila para kausapin ako ni tita. "tandaan mo nakakulong ngayon ang daddy mo dahil sa mga utang nya sa kumpanya, diba gusto mong makalabas daddy mo? pwes gawin mo to!" galit nyang saad saakin habang nakaduro sya sa mukha ko sabay batok. umiling lang ako at agad nagpunas ng luha. "titiisin ko nalang po mag trabaho sa Bar kesa ang ibenta nyo ako sa kanila"

When Jos came into my colorless life, he put a rainbow of it. He was 17 years old while I was just 14 years old back then when I experienced the greatest love of my life. I respect him not as an " KUYA " but as a man I love. He treat me as his Queen like I'm the most beautiful girl he had ever seen in the whole universe. He makes me happy.... He makes me feel what is love is.... He make me feel so important.... And he always care for me.... We have 3 years age gap and We don't really care it.... As long as we love each other.... Minahal ko si Jos at minahal nya rin ako sa kabila ng malaking agwat sa edad naming dalawa. Mali man sa paningin ng iba, handa kaming patunayan ang aming pagmamahalan. Magsasama kaming dalawa, tutuparin namin ang mga pangako sa isa't-isa at bubuo kami ng masayang pamilya. But everything changed.... Everything just faded little by little.... All the fun and memories is gone.... I broke the promise that I made to myself that I won't hurt him but I did it.... I hurt the man I loved the most.... I hurt the man I trusted the most.... I hurt the man who put a rainbow in my colorless life.... It hurts now that we just both move far away each other like we were just strangers who had so much memories to remember.... But what if, after 8 years ago, I meet him again? What should I do?

Where just a simple collage girls who wants to achive are goals and dreams in life , Not until I meet my real parent's. Simula ng makilala ko ang tunay Kong mga magulang at nalaman ang buong katotohanan nag bago lahat ng takbo ng buhay ko mula sa simpleng studyante at simpleng pamumuhay kasama ang tatlo ko pang mga kaybigan everything in my life have been change. Hindi na kame tulaad ng ibang kaseng edadan namin na tanging pulbo, chick tint, lipstick ang hawak iba na kame sa dating kame. Minutes, Hours, Day , Months have passed sanay na ako sa lahat ng bagay na ginagawa ko but what if makilala ko ang isang lalaki na syang mag papabilis ng tibok ng puso ko ......at pano kung malaman mo na sya din pala ang lalaki na matagal mo ng kinalimutan dahil sa isang gabing pag kaka mali na nagawa mo. But I love him kaya Kong gawin ang lahat para sa kanya kahit ang bagay na kelan man ay diko pwedeng sabihin sa kanya.. mahal ko sya at ayaw Kong mag lihim dito lalo na sa tunay Kong pag ka tao alam Kong maiintindihan nya ako dahil pareho lang naman kami ng mundong ginagalawan. Pero kung dumating ang oras na kelangan mong pumili ang manatili at maging masaya sa felling ng lalaking mahal mo, pero magiging masaya kaba kung kapalit nito Ay ang buhay ng mga taong naka Pa ligid sayo at ang buhay ng lalaking mahal mo. ***** Then I have no choice kung Hindi pakawalan ang lalaking mahal ko mas gugustuhin ko na ako nalang ang mawala kesya ang mga mahal ko sa buhay, Alam ko naman na makakahanap din siya ng babeng mas deserve at mamahalin sya ng higit Pa sa pag mamahal ko sa kanya. Sabi nga nila kung mahal mo lahat gagawin mo para sa taong mahal mo kahit Hindi ka masaya basta makita mo lang silabg ligtas sasaya kana. That's my be guest mistake in my life to live my family and too let go the man I love. Love, action SPG#18

When the protagonist, Mal Solomons goes on vacation with her family and family relatives, things go quite well, however things get heated when Mal gets berated and insulted by her abusive and erratic mother Adele, which causes her to become distraught by how her mother humiliated Mal Infront of her relatives. She forces herself to drift away into her mind by listening to music until she then detaches from reality and into a realm called the Realm of Nothingness, where she meets a spirit called the Entity, who tricks her into writing and creating her new world through an enchanted object known as the typewriter... In the story, Maliza, Shaina Malisha and others began to witness their realm soon become overrun and destroyed by the Darkness... And now they are on the run, trying to survive this Dark Apocalypse that are destroying realms and turning others into monsters. But as soon as the story progresses, things go from bad to worse as Mal's mind becomes invaded by the Entity... ___________________________________________________ ___________________________________________________ Characters: Main: Mal Solomons Maliza Pink Malia Topaz ________________ The Topaz Siblings: Shaina Malisha Kai Will Jewel ________________ Blair Anita Nikita Lucas Side Characters: 1. Ava Saito - (Malisha's BFF) 2. Melly Brown - (Classmate) 3. Kana Junto - (Classmate) 4. Jamie Winters - (Bully) 5. Carla Oliver - (Bully) 6. Agatha Saito - Ava's Mom 7. Leo Saito - Ava's Father 8. Jennie Lewis - (Bully) 9. Farah (Peasant Woman) 10. Ms. Ikeda/Emi Ikeda (O. Junior High School Principal) 11. Zena (Waitress) 12. Hana (Voodoo Lady) 13. Imani Hayaishi - (Bestie) 14. Bratt Davis - (Classmate) 15. Danni Anderson - (Bestie) 16. Hikari Kinnto - (Bestie) 17. Sara Izumani - (Classmate) 18. Asa Botan - (Classmate) 19. Jona Kage - (Classmate) 20. Kota Masashi - (Classmate) 21. Ms. Kame/Linda Kame - (O. Junior High School Art Teacher) 22. Ms. Polaris/Janie Polaris - (O. Junior High School Math Teacher.) 23. Wanda Thrud - (O. Junior High School Vice Principal) 24. Anna Lynn - (School Psychiatrist) ____________________________________________________ Worlds/Universes Mentioned: Dragon Ball Z, Super Mortal Kombat 9 and 11 Steven Universe Hoodwinked Brave Frozen 1 and 2 Shrek 1 and 2 and The Third ____________________________________________________

Warning: This reading content may contain violence.. "This year 3000, Taon kung saan ang mundo ay nahati sa tatlong parte.Ang Coronasian Empire sa Eastern(Asia) Continent kung saan kaming mga tao ang namumuno, Ang Develon Empire sa Western Continent(North America/Western Europe) kung saan ang mga werewolves ang namumuno,at ang panghuli ang Solemn Empire sa may upper continent Kung saan Ang mga Vampires ang namumuno. "Masasabi ko na kaming mga tao ay nagsisilbing livestock ng ibang uri... " "Kaya naman gumawa ang aking Grandfather ng isang samahan na ang tawag ay Crounux ,Ang crounux ay isang Vampire Hunter's na ang misyon ay sugpuin ang kasamaan ng mga vampires , hindi na namin binigyan pansin ang mga werewolves sa kadahilanang nagkaroon ng truce ang aming bansa at ilang libong taon na ding magka-alyansa. "Ako ngayun ang nagiisang anak ng kasalukuyang Hari ng Coronasian Empire, Ako Estelle Veronica Syldevan, ay kasalukuyang kinukoronahan sa aking kaarawan bilang isang ganap na Heirress ng Coronasian Empire, ng biglang sumugod ang malaking grupo ng Vampires at pinatay ang aking ama, at di pa sila nakontento naririto ako sa harap ng kanilang leader,nakaupo sa sahig sa harap niya mayroon siyang itim na buhok na kabaliktaran ng saakin na kulay puti na sinasabing ang mga may gantong buhok ay pinanganak para mamuno,Ang kanyang mata ay sobrang pula na kakulay ng dugo sa kanyang ispada na pinangsak sak Niya aking ama....... "Napatulo ang aking luha ,ngunit agad ko ding pinunasan at tumingin ng deretso sakanya, Kung ito man ang huling araw ko ngayun masaya ako at ikaw ang papatay saakin ,The king of of the Vampires ,Lord Dimitry Vladimir......." If you like this chapter enough to press the vote button then please leave a nice and criticizing comments and if you feel generous enough Share !, I'd really appreciate it thanks for reading...

Lahat tayo, galit sa mga kabit. Sino ba naman ang hindi? Kung may ilaw at haligi sa tahanan, yung mga kabit ang mga anay sa tahanan dahil sila yung sumisira sa buo sanang pamilya. Pero ang hindi ko inakala ay magiging isang kabit pala ako. Hindi ko naman kasalanan kung ayaw saming dalawa ni tadhana. Pero hindi ko hahayaan na pati siya ay paghihiwalayin kaming dalawa. Subalit, paano kung may taong mahal ako at handang gawin ang lahat maisalba lang ako sa kasalanang to? Sa pagkakataon bang ito ay hahayaan ko na siyang gawin ang gusto niya? O dapat ko bang kalabanin siya, makasama ko lang ang taong tinitibok ng aking puso?

Hi I'm Keisha Mae Madrigal 19 y/o maganda,maputi,mabait at may asawa na rn . Oo tama kau ng nabasa may asawa na nga ako at professor ko pa ang madamot sa grades, maputi,matangkad,at gwapo rn pero masungit at parating seryoso o kaya tawagin nalang nating sa pangalan Nathan Lee Montero 20y/o. Ikinasal kami ng pa sikreto at dahil rn sa negusyo bumagsak na kac and negusyo namin kaya na pag ka sundo nilang ikasal kami para bumalik ang aming negusyo. Nakatira ako sa bahay nya at sa tuwing kakain di kami sabay, sa tuwing papasok sa school nag ta-taxi nalang ako at di kami nag uusap. Di ko sya mahal at di nya rn ako mahal kaya pilit kaming pumayag na ikasal kami. __________________________ Hello Guys!! Suportahan nyo naman itong story ko.Haha! Yun lang naman. (:

(PHILIPPINES) Matthew POV: Pagkalabas ko sa airport agad naman ako sinalubong ng mga bantay ko at agad na kaming sumakay sa kotse at umalis na at habang nasa byahe kami pinapaliwanag sa aking ng butler ko about sa mansion na binili dito sa pilipinas bukod pa dun sa pag entroll ko sa school kung saan pinapasukan ni haebom ngayon. Matthew: Gagamitin ko sa school meron na ba ako? (Tanong ko) Butler: Wala pa po sir kung gusto nyo po pupunta na po ako sa mall para bumili ng mga kakailanganin nyo para sa school. (Sagot nito) Matthew: No Thanks! Ako na bibili! Dumaan muna tayo sa mall ibaba nyo muna ako dun. (Sagot ko) Butler: Gusto nyo po ba sir ipasama ko ang dalawang bantay nyo po? (Tanong nito) Matthew: No Thanks! I Can do it my self! Iwan nyo nalang yung sasakyan sa parking lot at mauna na kayo sa mansion. (Sagot ko) Butler: Masusunod po sir. (Sagot nito) Nakatingin lang ako sa bintana habang nasa byahe kami at iniisip ko mangyayari sa pagkikita namin ng parents ko wala silang kaalam alam na my isa pa silang anak na nasa ibang bansa ngayon lang ako ulit magpapakita sa kanila at hindi ko alam kung ano sasabihin ko at medjo kinakabahan rin ako. Haebom POV: (Mall) Pagkababa ko sa taxi agad na akong nag bayad at pumasok na ako sa loob ng mall agad akong pumunta sa national book store at pag pasok ko dun agad ko kinuha yung mga kakailanganin ko para sa school at habang namimili ako ng gamit my biglang humarang sa dinadaanan ko kaya napatingin ako sa kanya. Isang matankad na lalaki at medjo maganda ang katawan , maputi at maganda nitong mata at napapansin ko sa kanya na medjo hawig nya si daddy nung kabataan nya naka tingin lang ito sa aking at bigla nalang itong ngumiti ng kinagulat ko kaya agad na akong umiwas. Haebom: Ahm! Excuse po sir dadaan po ako. (Sagot ko) Someone: Kamusta baby bunso ko? (Tanong nito) Napatingin ako sa sinabi nito at nagulat din ako ano raw sabi nya BABY BUNSO kilala koba to. Haebom: Ah baka nagkamali ka sir hindi ako bunso mo tyaka ngayon lang kita nakilala. (Sagot ko) Umatras na ako kaunti sa kanya pero sya naman ay palapit ito ng palapit sa aking at nagulat ako ng bigla itong yumuko at nilapit nya ang mukha sa aking na kinapula ko ng mukha ko. Someone: Not Now! But Soon! Makikilala mo ako at tatawagin mo akong kuya! Magingat ka sa pag uwi mo baby bunso. (Sagot nito sabay kiss sa noo ko) Nagulat ako sa pag halik nya sa noo ko at napahawak ako dun umayos naman sya ng tayo at tumalikod na ito at lumabas na ng store at ako naman ay tulala sa ginawa nya sa aking. At ano yung sinasabi nya sa aking na NOT NOW BUT SOON MATATAWAG KO SYANG KUYA my kapatid ba ako sa labas napailing nalang ako at agad na akong nag bayad sa cashier at pagkabayad ko ay lumabas narin ako ng store at umalis narin para umuwi narin ng bahay itatanong ko nalang siguro sa parents ko about dito nakaka shock talaga yung sinabi nya at pag halik nya sa noo ko. Napahawak ako ulit sa noo ko at hindi ko alam pero ramdam ko namumula ako ngayon hayss. Abangan ang Chapter 1.