Banyo Fantezisi

I love dogs! Ngunit lumaki ako na hindi man lang nagkaroon ng aso. My parents wouldn't let me. Magastos at mahirap daw mag-alaga. Ngayong hindi na ako nakatira sa poder ng mga magulang ko, pwede na akong magalaga! Parang nakikisama ang langit dahil isang araw habang naglalalad ako pauwi ng bahay, may natagpuan akong aso. Malaking malaki na aso! Mukhang nanghihina ito at may mga sugat din. I brought it home to tend to it's wounds. Pinakain ko rin ito. I've decided to take care of that dog. But one day, my dog starts acting weird. Palagi itong nagpupumilit sumama sa loob ng banyo kapag naliligo ako. He would always sit still and watch me while I'm naked. It's kinda creepy.

"Find her! " Wala akong ibang maisip kundi ang tumakbo ng tumakbo kahit dumudugo ang paa ko ay hindi ko ininda ang sakit. Bakit nga ba ako napasok sa sitwasyong ito, everything was fine a week ago. Masaya ako at kontento sa buhay ko may trabaho ako at kumikita ng sapat. Pero nagbago ang lahat nang magtagpo ang landas namin ng kakambal ko. She was in mess, begging for my help and as her sister I helped her, pero hindi ko inaasahan na ganito pala kalala ang pinasukan ng kapatid ko. And now the whole Mafia in the country is chasing me with a bounty on my head! Nang makatakas ako sa impiyernong lugar ba iyon ay agad akong tumungo sa apartment na tinutuluyan ko, I know I'm a mess and smells like shit. Alam kong mukha na akong ginahasa dahil sa itsura ko, pero masisis niyo ba kung totoong ginahasa talaga ako. I knock 3 times pero hindi ako pinagbubuksan ng pinto ng kapatid ko, kinakabahan na ako at kinakain ng takot nanginginig din ang tuhod ko na parang di na kayang suportahan ang katawan ko. Then finally bumukas ang pinto pero di ang kapatid ko ang nagbukas ng pinto it was a stranger! My mouth was in 0 shape. Tinignan ko siya mula ulo hanggang paa, and he is half naked tanging ang tuwalya lang ang nagsisilbing takip sa pang ibaba nito. "Honey who's that?" Alam kong ang kapatid ko iyon na kakalabas lang ng banyo at nang magtagpo ang mga mata namin ay isang ngisi ang natanggap ko mula sa kanya, hindi ito ang inaasahan kong reaksyon sa kapatid ko. Kadugo ko siya, kakambal, kapatid ko siya pero bakit ganito parang mas nasisiyahan pa siya sa sitwasyon ko. Then little did I know inangkin na niya ang pagkatao ko. Ang sarili kong kapatid, kadugo, kapamilya ay pinagsarahan ako ng pinto sa sarili kong apartment habang inaangkin ang pagkatao ko. Walang tigil ang mga luha ko sa pagtulo, kumakalam na rin ang sikmura ko dahil sa pagod, wala akong ibang magawa kundi ang umalis at nagtungo sa bahay ng isa kong kaibigan pero tulad ng kapatid ko, tinalikuran nila ako. Habang naglalakad ay napaluhod nalang ako sa simento, at walang tigil na pagtulo ng mga luha ko. Binaboy ako, tinalikuran ng sarili kong kapatid at ngayon wala manlang kahit isang taong tumulong sakin halos tatlong araw na ako dito sa lansangan umaasa sa mga pagkaing tira tira sa mga fast-food. Hanggang sa may nagsalita mula sa likuran ko. " I told you baby. You can ran but you can never hide from me." Halos maduling ang mata ko sa naririnig ko. Bakit siya pa ang taong kumuha sa dangal ko.

Excerpt: Kagagaling lang niya sa kaniyang maliit na groserya. Nadatnan niyang nakayakap sa sariling tuhod si Rebecca. Napahugot na lang siya ng hininga, nakikita na niya kung bakit narito ito at ganoon ang itsura. Nag-angat ito ng tingin Marahil ay naramdaman nito ang presensya niya. Namumula ang mata nito. "What happen?" tanong niya. "Pasensya ka na Liberty. Ginamit ko ang duplicate key ng bahay mo. Its just that.... W-Wala akong mapuntahang i-iba.." Napahagulhol na ito. Umupo siya sa sofang katabi nito at tinapik ang balikat. "Its okay.. Anong nangyari?.." Malumanay na tanong niya. Muli na naman itong napahagulhol. "M-Maliit lang na p-problema pero..pero naging dahilan ng away namin at marahil nasaktan ko ang damdamin ni Jose kaya hindi na umuwi ng dalawang araw. Kanina nang bisitahin ko sa opisina ay sinabing hindi ito pumasok ng tatlong araw... Maaaring magkasama sila ng babaeng iyon!" Tumalim ang mata nito sa huling turan.. Nalilitong nakatingin siya sa kaibigan. Sa totoo lang hindi maintindihan ang paliwanag nito bagkus na magtanong muli ay nanahimik na lang siya. Makalipas ang ilang sandali ay nagsalita siya. "Ano ng balak mo ngayon?" "Maaari ba akong dumito ng ilang araw?" Nananantyang tanong nito. Kumunot naman ang noo niya. "Oo naman. Pero baka kapag umuwi na ang mister mo at hindi ka maabutan ay siguradong mag-aalala 'yon..." Hindi ito sumagot. Napasandal na lang siya sa upuan. Limang buwan lang na kasal ang kaibigan niya at heto hindi iilang beses na tumatakbo ang kaibigan sa bahay niya at doon umiiyak.. Makaraan lang ng isang araw o dalawa ay sinusundo na ng asawa at magkakabati agad. Pagkatapos ang saya-saya na naman ng kaibigan. Makaraan na naman ng mga araw ay umiiyak na naman itong uuwi sa bahay niya at mauulit na naman ang pangyayari.. Napabuntong hininga na lang siya. Sigurado naman siyang mahal ni Rebecca ang asawa at ganun din naman si Jose rito pero hindi niya maintindihan ang mga ito kung bakit palaging away-bati. Kung siya lang ang magmahal ay ayaw niya ng away nais niyang perpekto ang kanilang samahan sa asawa kung mayroon man ganoon, hindi na siya aasa na may lalaking hindi aawayin ang babae. "Matutulog na ako.." Paalam ni Rebecca. Tumango na lamang siya. Ang kanyang apartment ay may dalawa lang silid at may iisang banyong napapagitnaan niyon at may maliit na kusina sa kaliwang bahagi ng bahay kung saan katabi lang ng kwartong inuukopa ngayon ni Rebecca at ang maliit na sala ay katabi naman sa kanya. Mula sa kanyang silid ay may pintuan ang banyo ganoon rin sa kabila kaya kung maligo siya ay ila-lock ang pintuan mula sa kabila kahit noon wala nang tumatao roon. Dati ay bahay nila iyong dalawa. Hati sila ng bayad ng mabili iyon. Pero ng mag-asawa si Rebecca mahigit limang buwan na ay ibinenta na sa kanya ang share sa bahay na iyon. Makaraan ng dalawang araw ay naroon na si Jose at sinusundo ang asawa. Sa una ay galit si Rebecca pero 'di kalaunan pagkatapos magpaliwag ng asawa ay nagkabati na sila. Umuwi daw ang asawa sa bahay ng mga magulang dahil sa hindi pagtitiwala ni Rebecca dito, nagselos lang daw ito sa wala kahit naman walang nakitang babae ang asawa. "Eh bakit tatlong araw kang hindi pumasok?!" Naghihimutok pa rin na usal ni Rebecca. "Kasi naman ang unang araw ng absence ko sa opisina ay naghanda ako ng surprise sayo pero hindi mo na nakita dahil sa nangyari. Monthly celebration dapat natin noong isang araw-" Hindi pa man tapos sa pagsasalita ang asawa ay tumalon na ito at niyakap ng mahigpit ni Rebecca.. Napailing na lang siya sa nasaksihan niya parang ganoon rin lang noong nakaraang nag-away ang mga ito. Ang kaibahan lang ay sa loob ng bahay nangyari ng huli hindi tulad ngayon na sa labas at kasalukuyan niyang isinasara ang bahay niya. Papasok pa siya sa bangko. Isa siyang public accountant.

"Find her! " Wala akong ibang maisip kundi ang tumakbo ng tumakbo kahit dumudugo ang paa ko ay hindi ko ininda ang sakit. Bakit nga ba ako napasok sa sitwasyong ito, everything was fine a week ago. Masaya ako at kontento sa buhay ko may trabaho ako at kumikita ng sapat. Pero nagbago ang lahat nang magtagpo ang landas namin ng kakambal ko. She was in mess, begging for my help and as her sister I helped her, pero hindi ko inaasahan na ganito pala kalala ang pinasukan ng kapatid ko. And now the whole Mafia in the country is chasing me with a bounty on my head! Nang makatakas ako sa impiyernong lugar ba iyon ay agad akong tumungo sa apartment na tinutuluyan ko, I know I'm a mess and smells like shit. Alam kong mukha na akong ginahasa dahil sa itsura ko, pero masisis niyo ba kung totoong ginahasa talaga ako. I knock 3 times pero hindi ako pinagbubuksan ng pinto ng kapatid ko, kinakabahan na ako at kinakain ng takot nanginginig din ang tuhod ko na parang di na kayang suportahan ang katawan ko. Then finally bumukas ang pinto pero di ang kapatid ko ang nagbukas ng pinto it was a stranger! My mouth was in 0 shape. Tinignan ko siya mula ulo hanggang paa, and he is half naked tanging ang tuwalya lang ang nagsisilbing takip sa pang ibaba nito. "Honey who's that?" Alam kong ang kapatid ko iyon na kakalabas lang ng banyo at nang magtagpo ang mga mata namin ay isang ngisi ang natanggap ko mula sa kanya, hindi ito ang inaasahan kong reaksyon sa kapatid ko. Kadugo ko siya, kakambal, kapatid ko siya pero bakit ganito parang mas nasisiyahan pa siya sa sitwasyon ko. Then little did I know inangkin na niya ang pagkatao ko. Ang sarili kong kapatid, kadugo, kapamilya ay pinagsarahan ako ng pinto sa sarili kong apartment habang inaangkin ang pagkatao ko. Walang tigil ang mga luha ko sa pagtulo, kumakalam na rin ang sikmura ko dahil sa pagod, wala akong ibang magawa kundi ang umalis at nagtungo sa bahay ng isa kong kaibigan pero tulad ng kapatid ko, tinalikuran nila ako. Habang naglalakad ay napaluhod nalang ako sa simento, at walang tigil na pagtulo ng mga luha ko. Binaboy ako, tinalikuran ng sarili kong kapatid at ngayon wala manlang kahit isang taong tumulong sakin halos tatlong araw na ako dito sa lansangan umaasa sa mga pagkaing tira tira sa mga fast-food. Hanggang sa may nagsalita mula sa likuran ko. " I told you baby. You can ran but you can never hide from me." Halos maduling ang mata ko sa naririnig ko. Bakit siya pa ang taong kumuha sa dangal ko.