Download Chereads APP
Chereads App StoreGoogle Play
Chereads

Sahibe Ilan

CRUSH KITA ALAM MO BA {Book 1} (COMPLETED)

"Bamby!.." kahit sobrang basa na ako. Nilalamig na dahil kanina pa ako sa ilalim ng malakas na ulan. Nakaya ko pa ring tumayo at harapin ang taong tumawag saking pangalan. Hindi Bamby ang tawag nya sakin eh. Babe!. Bakit biglang nagbago?. Halos hindi ko na sya maaninag. Hapon na kasi kung kaya't madilim na ang paligid. Epekto ng malakas na ulan. Kinuyom ko ang palad nang matanaw kong palapit sya sakin. "Dyan ka lang!.." nanginginig kong sambit. Nag-init muli ang gilid ng mata ko. Hindi ko na kailangan pang magpanggap na hindi umiiyak dahil hindi naman iyon halata sa lakas ng ulan. Para ngang nakikisama sakin ang panahon. Nagdadalamhati rin sa unang pagkabigo ko. Dinadamayan ako. Sinasabing, umiyak ka lang para di masakit. Pero tangina talaga! Kahit anong iyak ko. Masakit pa rin eh. Sobrang sakit ng puso kong makitang unti unting nawawala ang taong pinangarap ko. "Babe?.." basag na rin ang kanyang boses. Isang pulgada pa rin ang agwat naming dalawa. Ngunit sa layo naming iyon, ramdam ko pa rin ang hindi ko maintindihan na presensya nya. Ang gulo. O ako ngayon ang naguguluhan sa lahat. "Di mo naman sinabi sakin na, ang tindi pala ng sikat ng araw sa inyo.." Tumingin ako sa kawalan. Natatawa. Baliw na yata ako. Pinunasan ko ang luhang naglandas saking pisngi. Di pa nga ata luha iyon eh. Kundi tubig ulan. Ganun na ako kalito sa nangyayari. "Ang init nyo masyado.... nakakapaso.." Wala na akong pakialam kung hinde nya maintindihan ang sinabi ko. Ang gusto ko lang ngayon, ay sabihin lahat ng gusto ko... sa huling pagkakataon.. "Babe?.." muli. Gumawa sya ng limang hakbang pero hanggang doon nalang sya dahil ayokong lumapit pa sya. "Dyan ka lang!." mariin kong banta. Natigilan sya. Nagmamakaawa ang kanyang mga mata. Pulang pula na rin ang kanyang ilong. Tanda na umiiyak rin sya. Hell! Wala akong pakialam. "Nangako ka hindi ba?.." suminghot ako. Sa wakas, nagkaroon ng lakas ng loob na tumingin sa kanyang mata. "Nangako ka sa akin?." hindi sya tumango o umiling o kahit na ano. Pinanood nya lang akong humagulgol sa unang pagkakataon. Bumuhos ang luhang kanina ko pa ayaw pakawalan. Hindi ko na kaya. Ang hirap. "Kumapit ako doon.. pinaniwalaan ko..pero anong ginawa mo?.." nanghina ang tuhod ko dahilan para mapaupo ako. At... doon umiyak ng umiyak. "Hindi ko alam..." "Anong hindi mo alam huh?.. Jaden, naniwala ako sa'yo.. bakit mo iyon sinira?.." Hindi sya makapagsalita. Huminga ako ng malaim bago muling tumayo. "Anong pakiramdam huh, masarap ba syang humalik?.." "Bullshit!!." malutong nitong mura. "Hindi ko yun ginusto.." dagdag nya matapos ang ilan pang mura. "Hindi ginusto pero pumayag ka!?.." mahina ngunit madiin ko itong ipinahayag sa kanya. Konting konti nalang, sisigaw na ako. Konting salita pa Jaden. Isa na namang mura ang pinakawalan nya. "Kaya pala hindi mo magawang tugunan ang mga tawag at text ko dahil masyado kang abala.." "Bamby, tama na..." mahinahon nynag himig. Di ko sya pinakinggan. Nagpatuloy lamang ako. "Mas masarap nga naman sya kaysa sakin..." "Sinabi nang tama na!!!.." sa unang pagkakataon. Nakita ko kung paano sya magalit. Ramdam ko ang apoy na nag-aalab galing sa kanyang mata kahit malamig ang bawat patak ng ulan. Galit ang namutawi sa kanya. Wanna read more?. Add this story in your library and see for yourself! You'll loved it!. Please Like, Comment And Share! Thank you!. Keep safe y'all!!!
Chixemo · 1.4M Views

HWANGJE-UI IYAGI

Ayon sa Babaylan (Lady Kun Yang) magsisilang ang imperatris ng dalawang sanggol na lalaki isa'y mahina at ang isa'y malakas. Ang kambal ay parang Yin at Yang magkawangis ngunit magkaiba. Ngumiti ang imperador nang marinig na kambal ang isisilang ngunit sumagot ang babaylan di di pa dyan nagtatapos ang yong kalbaryo. Tanong nang imperador ano ang yong tinutukoy babaylan? Taon matapos po kayong mamatay ay mamamatay rin ang isa nyong anak. Mayroong solusyon ba para di matupad ang nakatadna? Wala, walang itinugon. Makalipas ang ilang minuto... Paalam na po kamahalan! (Bow sabay alis) Di lingid sa kaalaman ng hari ay mayroon pang nakaaalam ng kalagayan nya at iyon ay si Yunuko Gen Dal Chi. Nang makasilang na ang reyna pinanumpa ng imperador ang mga naroon na,huwag sabihin na nakaanak na ang reyna at kung ilan ang isinilang at kung sinumang lumabag dito ay mamatay maging buong angkan; gayon nga ang naganap. Nang makaalis na... Pumasok si Yunuko Gen Dal Chi, at sinabi ang kanyang nalalaman. Sinabi nya sa imperador na handa nyang ibuwis buhay nya para lang sa prinsipeng kanyang aalagaan dahil nga naring nya ang sinabi ng babaylan. Kamahalan baka maaaring maiwasan ito kung paghihiwalayin natin ang kambal. Sumangayon naman ang imperatris at imperador bagamat maykurot sa kanilang dibdib kaysa mamatay ang isa. Ang pangalang ibinigay sa kanya ng imperador ay Hwangje ngunit pinalitan ito ng yunuko ng Saeng Chul. Dinala nya ito sa kanila at inalagaan ng magasawa nang buong buhay hanggang sa magbinata. Hanggang isang araw...
1YEOJA1BABAE2GIRL3 · 68.3K Views

Friends Series

? Oooooohhhh…ohhh… (Ako'y Dyooooosaaaa) Di ba't sabi mo, napaka-olats ko… Wag nang magpaganda, Sayang lang ang oras ko. Sa kapal ng kilay, Pwedeng hide-out Sa itim ng balat, Yari pag nagbrown-out ? Pagpasok ko pa lang sa lobby ng pinagtatrabahuhan ko ay lahat napatingin sa akin. Literal na lahat. At lahat sila ay napatigil sa kaniya-kaniyang ginagawa. I smirked before passing them. "Model ba yan?" "Artista kaya?" "Ang ganda niya!" ? Lumipas ang ilang taon, Humanda kang ngumanga(aha) Pag nakita mo ako ngayon, Mala-Venus ang ganda!!! ? "Uy pre tignan mo ang ganda!" "Ang sexy, pare!" "May boyfriend na kaya siya?" Ilan lamang yan sa mga narinig kong sabi ng mga nadadaanan ko. Hindi ba nila ako nakikilala? Ang O.A naman nila kung ganon. Hindi ko alam na ganito pala kalaking pagbabago ang mangyayari sa buhay ko. Sana pala ay matagal ko ng inayos ang itsura ko para mas maaga nila akong tanggap. Nakakatawa talaga ang itsura nila. Hindi ko yon ine-expect ha. ? Oohhh ohhh woaaaaaah… Ako'y Dyoooooosaaa… Sabi mo noon, oooohhh Ambisyoooooooosaaa! Anong ma-sesay Havey na havey! Di na ko waley, Hindi na ko chaka face! Woaaaaaah… Ako'y Dyoooooosaaa… ? Pumasok na ako sa opisina. At handa na sanang bumati kay Sir na nakatalikod sa akin habang siya ay may kausap sa telepono kaya tumikhim na lang ako para makuha ang atensyon niya. Agad naman itong napalingon sa akin at nagtaka naman ako nung makita ko ang nanlalaki niyang mata. "Good Morning po Sir!" magiliw kong bati. Ang pogi-pogi talaga ni Sir Renzo. Kaya crush na crush ko siya pero konti lang "Hihihihihi" bungisngis ko pa. Umayos naman ng tayo si Enzo at tumingin sa akin. "Ahm.. What are you doing in my office Miss? What can I do for you?" magalang niyang tanong sa akin. "Pati ka ba naman Sir?!" gulat kong sabi "Ako ho ito si Beth!" magiliw kong pagpapakilala. Tumawa muna siya ng malakas tulad ng pagtawa niya tuwing nahihirapan at napapahiya ako. "Are you kidding me? Miss-I-don't-know-your-name stop this crazy things. Ang layo-layo ng itsura mo sa itsura ni Beth. You're gorgeous while she..." tumigil ito saglit "she's ah... not that pretty so. In other words you're not her. Stop joking around." natatawa pa nitong sabi. Kahit nasasaktan man sa panlalait ay ngumiti na lang ako ng pilit. "Hindi ho ako nagbibiro Sir!" seryoso kong sabi. Nang makitang seryoso ako ay dahan-dahan siyang tumigil sa pagtawa niya at tumayo ng tuwid. "Oh" sambit niya tila ba naguguluhan pa rin kung bakit ganito ang aking bagong itsura. "Okay lang ho yon Sir! Magtrabaho na lang ho tayo!" at tumalikod. Ang sakit pala talagang marinig mula sa taong gusto mo yun. Pinunasan ko na lang ang kumawalang luha aking mga mata. Ako si Elizabeth Yngrid Alindogan. Ang Bethy la Panget sa kwentong ito na naging Bethy la Pretty?!
Nicole_Ching · 113.3K Views

Madly Inlove With Mr. Playboy

Ang sabi ko sa sarili ko, ayoko ng relasyon na katulad sa mga magulang ko. Ayoko ko sa isang relasyon na may nasaktan at na agrabyado akong tao.Ayoko na may relasyon akong nasira kasi alam ko kung ano ang pakiramdam non. Pero nang ako na ang nasa sitwasyon, kinain ko ang lahat ng sinabi ko. Wala na akong paki-alam kong may isang tao akong masaktan at ma agrabyado.Kung may relasyon man ako na masira ang mahalaga ay sa akin parin siya.Okay lang kahit mag mukha akong tanga at desperada o kahit ano pa ang sabihin ng ibang tao basta huwag lang siyang mawala.Pero pinili niya parin akong iwan kahit alam niya na siya lang ang mayroon ako. Ano pa ba ang aasahan ko.Isang playboy ang minahal ko. Dahil isa akong desperada, kahit ayaw na niya sa akin. Kahit may mahal na siyang iba, nagmaka-awa parin ako na kung pwede ay bumalik siya sa akin dahil hindi ko kaya.Na okay lang sa akin kahit ilan pa kaming babae na pagsabayin niya.Wala e,nasanay kasi ako na lagi siyang nandito sa tabi ko.Pero ang lahat ay may hangganan,dahil sa muli niyang pag-iwan sa akin ay sumuko na ako at hindi lumaban.Pagod na ako na ipaglaban siya.Pagod na ako na ipaglaban ang pagmamahal ko na lagi namang talo.Mahirap mag let go .Pero mas mahirap yong kumakapit ka pa kahit pinag-tutulakan kana niya. Ngunit wala na ka ng magagawa kundi tanggapin na lang kahit mahirap. Ito ang mahirap na tanggapin sa dami ng kailangan kong unawain.Anim na taon na ang lumipas, ngunit sariwa parin ang sugat sa aking puso at isipan. Hanggang ngayon ay siya parin sa araw at gabi ang aking iniisip.Magpahanggang ngayon ay lagi ko parin tanong sa aking sarili, saan ba ako nagkulang?Kasi sa pagka-alam ko minahal ko naman siya ng minahal. Hindi ko akalain na ma depress ako.At dumating pa sa punto na gusto kong magpakamatay.Hindi ako vocal na tao kaya wala akong mapagsabihan kung ano ang tumakbo sa isip ko.Gusto kong umiyak at isigaw lahat ng hinanakit ko dahil hindi ko na kaya pero natatakot ako. Natatakot ako at baka sumbat lang ang marinig ko kapag nalaman nila ang sitwasyon ko. Natatakot ako sa maari nilang sabihin dahil hindi ko sila sinunod noon. Binalaan na ako ng pinsan ko, ng kuya ko na hindi siya ang mahalin pero hindi ako nakinig. Anong magagawa ko, siya ang tinitibok ng puso ko. Nag-uunahan na pumatak ang aking luha habang binabasa ulit ang kanyang mga sulat.Nag flashback sa akin ang mga ala-ala naming dalawa,mula sa umpisa hanggang sa kung paano ako lumuhod at nagmamaka-awa sa kanya. Patuloy parin ako sa pagbasa kahit puno ng luha ang aking mga mata. Hindi ko maintindihan kung bakit niya ako niloko at sinaktan habang sa kanyang mga sulat ay ramdam ko ang kanyang pagmamahal. Lalong nanikip ang aking dibdib, hanggang kailan ba ako masasaktan? Hanggang kailan masasagot ang aking mga katanungan? Pagod na ako.Gusto ko ng mawala ang sakit dito sa dibdib ko. For the last time, I begged him. "Come back to me please." At lumuhod sa kanyang harapan katulad noon kung paano ako nagmaka-awa na huwag niya akong iiwan.Tanggapin niya ba akong muli o tuluyan na akong iiwan?
diena · 22.3K Views

I Only Level Up | (Solo Leveling) TAGALOG.

   (Only I level up) (Korean: 나 혼자만 레벨업; RR: Na Honjaman Level-up; lit. I Alone Level Up) I Alone Level-Up known as Solo Leveling is a popular light novel covering Action, Adventure, and Fantasy genres. Written by Chu-Gong (추공) on February 14, 2014. It was then serialized as a novel in Papyrus that ended with 14 volumes and 270 chapters. Solo Leveling Wiki Solo Leveling Wiki: Read Solo Leveling Novel (Only I level up) is a South Korean novel written by Chu-Gong. It was serialized in Papyrus and later in Kakao’s media platform KakaoPage and concluded with 14 volumes and 270 chapters. The novel has been licensed in English by Webnovel under the title solo levelling Only I Level Up. 10 taon na ang nakalilipas, pagkatapos ng "Gate" na konektado sa totoong mundo sa mundo ng halimaw na binuksan, ang ilan sa mga ordinaryong, araw-araw na mga tao ay tumanggap ng kapangyarihan upang manghuli ng mga monsters sa loob ng Gate. Kilala sila bilang "Hunters". Gayunpaman, hindi lahat ng Hunters ay malakas. Ang pangalan ko ay Sung Jin-Woo, isang E-ranggo na Hunter. Ako ay isang taong may panganib sa kanyang buhay sa pinakamababang mga piitan, ang "Mahina sa Mundo". Ang pagkakaroon ng walang mga kasanayan na maipakita, bahagya kong nakamit ang kinakailangang pera sa pamamagitan ng pakikipaglaban sa mga mababang antas na mga piitan ... hindi bababa sa hanggang sa nakita ko ang isang nakatagong piitan na may pinakamahirap na kahirapan sa loob ng mga D-ranggo na mga piitan! Sa huli, habang tinatanggap ko ang kamatayan, bigla akong nakatanggap ng kakaibang kapangyarihan, isang log ng paghahanap na nakikita ko lamang, isang lihim sa pag-level up na alam ko lamang! Kung nagsanay ako alinsunod sa aking mga pakikipagsapalaran at pangangaso ng mga monsters, tataas ang aking antas. Ang pagbabago mula sa pinakamahina na Hunter hanggang sa pinakamalakas na S-ranggo ng Hunter!
Daoist4lCFeI · 38.8K Views

Day,s Gone Never Come

We have a saying that if I take revenge, I will fulfill it. So I'm a doctor by profession! But let me tell you a story. In the 19th century, our grandfather's grandfather, my great-grandfather, you might say the same thing. My great-grandfather, whose name was Zaman, used to say that he was very hardworking. They used to make ends meet. Suddenly one day late at night Tilak returned home where they were living with everyone. The color blew. Fear is on his face. All the comrades who returned trembling were very upset to see them. After much insistence, when my heart was somewhat relieved, he said, "Wherever I go to work nowadays, I will not go there after today, no matter what happens. I will return to the village and work there." When my great-grandfather's friends who lived with him asked a lot of questions, he told his story. A house was under construction near a cemetery some distance from the city. One day a man came to me. And he said that I am currently looking for a mechanic for housework, but after searching a lot of places, I did not find any qualified mechanic. Zaman Sahib, who had been looking for work for a long time, said, "All right." After finishing all the talks, Zaman Sahib went to this place. There was a strange horror when I (Zaman) reached the old cemetery far from the city. It was cold weather and they were grinding in it too. I said, Mr. Sheikh Sahib, you thought of building a house far away. In fact, my wife likes solitude, so the thought of living miles away from the city is a bit far from the city. Another complete silence was needed. Inspected the house and found out. The house was surrounded by a wall and a room was built inside, the roof of which was made of mud.
AR_World_Cinema · 4.9K Views
Related Topics
More