ในยามดึกสงัดเช่นนี้ เลิงเร่อปิงก็อยู่ชั้นเดียวกันด้วย แม้ห้องจะกันเสียงได้ แต่ก็มีขีดจำกัด
ฉู่เสี่ยวหรานราวกับราชินีผู้ชนะกลับมา ในที่สุดก็ปล่อยเขา ดวงตาเปี่ยมด้วยรอยยิ้ม: "ฮิๆ ฉันก็มีแฟนคลับ 3000 คนแล้วนะ แถมหลายคนยังเป็นเศรษฐีด้วย รู้มั้ยว่าเศรษฐีนี่ไม่มีหัวใจนะ?"
เธอคำนวณคร่าวๆ แค่ไลฟ์สดสองชั่วโมงนี้ หักภาษีแล้วแบ่งกับแพลตฟอร์มโต้ยี่ห้าสิบห้าสิบ ก็ได้เงินสองหมื่นหยวนเหม่ยจื่อทันที
อืม หนึ่งปีมี 365 วัน คูณสอง ว้าว! อีกหนึ่งปีฉันก็จะเป็นเศรษฐินีหลายล้านแล้ว ซื้อของอะไรก็ต้องใช้รถขนกันเลยทีเดียว
"เสี่ยวเจิ้ง อีกหนึ่งปีฉันจะเลี้ยงนายเอง ให้นายขัดส้วมให้ฉันทุกวันเลย!"
โอ้โห!
เสี่ยวเจิ้งเหรอ? งั้นต่อไปฉันก็มีสถานะเดียวกับหลี่เหลียนอิงแล้วสิ ขันทีใหญ่น่ะ!
จะเลี้ยงก็เลี้ยงเถอะ แต่ให้ขัดส้วมอย่างเดียวเนี่ยนะ ฉันต้องฟ้องเล่าโฟเย่แล้ว นายหญิงคนนี้เป็นนางฟ้า มาป่วนวังหลวง
เสี่ยวเจิ้งยิ้มอย่างหงุดหงิด จำใจเคาะหัวเธอทีหนึ่ง แล้วหันหลังเดินจากไป
"หัวเราะก็หัวเราะแล้ว เล่นก็เล่นแล้ว กูจะกลับไปนอนแล้ว"
