ท่ามกลางความมืดมิดของท่าเรือ จู่ๆ ก็มีคนคนหนึ่งปรากฏตัวขึ้น ทำให้มังกรทั้งห้าตกใจ รีบมองไปที่คนคนนั้นทันที พบว่าเป็นชายร่างใหญ่กำยำ
ข้างๆ ชายร่างใหญ่กำยำคนนั้น ยังมีชายหนุ่มอีกคนหนึ่ง แม้จะไม่ได้มีบรรยากาศน่าเกรงขามเท่า แต่ก็มีกลิ่นอายของการฆ่าฟันอย่างเย็นเยียบ ทำให้ไม่มีใครกล้าดูถูก
"พวกแกเป็นใคร?"
ป้าหวังหลงหลู่ไถ่แสดงสีหน้าระแวดระวัง ตะโกนว่า "พวกเราจะเข้าจงไห่หรือไม่ มันเกี่ยวอะไรกับพวกแกด้วย? ถ้ารู้จักประสาก็รีบไสหัวไปซะ!"
"ฮ่าๆๆ..."
ชายร่างใหญ่กำยำนั้นหัวเราะเสียงดัง เสียงดังสนั่นไปทั่ว พูดว่า "พวกแกบุกเข้ามาถึงที่แล้ว ถ้าข้าหนีไป มันไม่ใช่เรื่องน่าอายเกินไปหรือ?"
"หืม?"
เมื่อได้ยินประโยคนี้ มังกรทั้งห้าสบตากัน ต่างแสดงสีหน้าตกใจและหวาดกลัว
"เจ้าเป็นคนของเสี่ยวเจิ้งหรือ?"
อี้หลง ลาเหมยซวนตะโกนถามเสียงดัง
นางเป็นผู้หญิง จึงค่อนข้างละเอียดอ่อน จึงตอบสนองได้อย่างรวดเร็ว
"ฮึๆ ใช่แล้ว"
ชายร่างใหญ่กำยำนั้นยิ้มเย็น พูดว่า "เทียนหวัง ไท่ถาน ขอคำแนะนำด้วย"
"เหล่อเซิงเหมิน เหล่ออวี่เซิง!"
เหล่ออวี่เซิงก็แนะนำตัวเองด้วยน้ำเสียงเย็นชา
"ไท่ถาน?"
