เสี่ยวเจิ้งลูบข้างเอวของตัวเอง ที่นั่นมีรอยแผลปรากฏขึ้น เลือดไหลออกมาอย่างต่อเนื่อง เสี่ยวเจิ้งยิ้มอย่างตื่นเต้นที่มุมปาก พูดว่า "ฉันไม่ค่อยได้เจอคนที่ทำให้ฉันบาดเจ็บได้ แต่วันนี้กลับเจอถึงสองคนติดๆ กัน มันช่างสนุกจริงๆ"
แอนนี่ถือดาบบางยาวชี้ไปที่เสี่ยวเจิ้ง ปลายดาบสั่นไหวไม่หยุด เธอพูดด้วยสีหน้าเย็นชา "งั้นฉันจะทำให้นายสนุกให้เต็มที่เลย!"
ตอนนี้เธอมองออกแล้วว่าเสี่ยวเจิ้งเป็นคนแข็งแกร่งจริงๆ ไม่ง่ายที่จะจัดการ เธอจึงเก็บท่าทางยั่วยวนไว้ และกลายเป็นจริงจัง
ต้องเอาจริงเอาจังในการต่อสู้
หลงเฉอถือขวานรบ ฟันซื่อชือคนหนึ่งล้มลง เท้าของเขาย่ำพื้นอย่างหนักแน่น ร่างกายพุ่งออกไปเหมือนลูกธนู มาอยู่ตรงหน้าแอนนี่
เขายิ้มอย่างดุร้าย พูดว่า "เด็กสาว ฉันอยากดูว่าเธอเก่งแค่ไหน"
พูดจบ ขวานก็วาดผ่านอากาศเป็นเส้นโค้งที่งดงามตระการตา ฟันเฉียงไปที่คอของแอนนี่ เสียงลมหวีดหวิว ท่าทางดุดัน ทำให้แอนนี่เปลี่ยนสีหน้า
เธอไม่มีเวลาพูด รีบถอยหลังสองก้าว แล้วยกดาบขึ้นป้องกัน เสียงดังตึง ขวานฟันลงบนดาบบางยาวอย่างหนัก