คนที่ขวางทางเสี่ยวเจิ้งเป็นชายหนุ่มคนหนึ่ง บนใบหนามีแผลเป็นพาดจากระหว่างคิ้วเฉียงลงมาถึงคาง ดูเหมือนตะขาบบิดเบี้ยว ทำให้ใบหน้าทั้งหมดดูน่ากลัว
"เสี่ยวเซียวดี้คนนี้ กรุณาหยุดก่อน"
ชายหนุ่มหน้าแผลเป็นพยายามฝืนยิ้มบนใบหน้า พูดกับเสี่ยวเจิ้งอย่างสุภาพมาก
แต่หน้าตาของเขาน่ากลัวเกินไป แม้จะพยายามทำท่าทางสุภาพก็ไม่สามารถทำได้
เหตุการณ์ตรงนี้ดึงดูดความสนใจของคนอื่นทันที ทุกคนต่างมองมาที่นี่ด้วยความประหลาดใจ
"นี่ไม่ใช่ป๋อ หยุนเหวินหัวหน้ากลุ่มอิทธิพลที่เพิ่งผงาดขึ้นมาในเมืองจงไห่หรอกหรือ? ทำไมเขาถึงขวางทางเสี่ยวเจิ้ง หรือว่าจะมาหาเรื่องเสี่ยวเจิ้ง?"
"ฮึๆ มีเรื่องสนุกให้ดูแล้ว ได้ยินมาว่าคนๆนี้มีวิธีการโหดเหี้ยมมาก แถมยังถือโทษโกรธแค้นอีกด้วย คงเป็นเพราะเสี่ยวเจิ้งไปทำให้เขาไม่พอใจ อีกฝ่ายเลยมาแก้แค้น"
"ไม่ๆๆ ไม่แน่นอน ดูสีหน้าท่าทางของคนคนนี้สิ เขาสุภาพกับเสี่ยวเจิ้งมาก คงจะมาขอให้เสี่ยวเจิ้งช่วยมากกว่า ได้ยินมาว่าเขากำลังเล่นการพนันหินอยู่"
พูดถึงตรงนี้ สายตาของทุกคนที่มองเสี่ยวเจิ้งก็เริ่มมีความสงสารอยู่บ้าง
