เสี่ยวเจิ้งได้ยินหวังเรินเจ๋อพูดแบบนั้น ก็แอบยิ้มในใจ
หวังเรินเจ๋อดูเหมือนจะพูดว่าจะช่วยเหลือเสี่ยวเจิ้ง แต่ความหมายแฝงที่แท้จริงก็คือเสี่ยวเจิ้งไม่เหมาะสมกับงานแบบนี้เลย การมาที่นี่ก็เท่ากับมาหาความอับอายให้ตัวเอง
โมอันนาก็ฟังออกแน่นอน เธอขมวดคิ้วเล็กน้อย รู้สึกไม่พอใจ แต่หวังเรินเจ๋อพูดจาระมัดระวังมาก เธอจึงไม่สามารถโต้แย้งอะไรได้ตรงนี้
หลังจากหวังเรินเจ๋อพูดจบ ก็ยิ้มพูดว่า "มาเถอะ อันนา เธอเพิ่งมาถึงที่นี่ คงจะไม่คุ้นเคยกับที่นี่มากนัก ฉันจะเป็นไกด์ให้เอง"
พูดจบก็พาโมอันนากับเสี่ยวเจิ้งไปยังมุมหนึ่งของห้องโถงใหญ่ เพื่อแนะนำบุคคลสำคัญในสังคมให้โมอันนารู้จัก
ในห้องโถงนี้ ระดับของบุคคลแบ่งออกเป็นหลายระดับอย่างชัดเจน ระดับสูงสุดก็คือนายกเทศมนตรีเมืองจงไห่และประธานกลุ่มบริษัทปาลี
รองลงมาก็เป็นเจ้าของบริษัทใหญ่ๆ
พวกเขาแบ่งกลุ่มตามระดับของตัวเองอย่างชัดเจน ไม่มีการก้าวก่ายข้ามระดับกันเลย
