เลิงชิงซวนกวาดตามองเขาอย่างดูถูก จากนั้นก็เดินเข้าไปในห้องส่วนตัว คำนับทักทายเสี่ยวเจิ้ง ประจบประแจงสารพัด เลิงชิงซวนรู้ดีว่าเสี่ยวเจิ้งเป็นบุคคลที่น่าเกรงขามเพียงใด จึงไม่กล้าต้อนรับอย่างไม่สมเกียรติ
เสี่ยวเจิ้งดูสงบนิ่งมาก ยิ้มพลางกล่าวว่า "พอเถอะ อย่าเกร็งไปเลย ถึงยังไงฉันก็เป็นน้องเขยของนายนะ นั่งลงเถอะ เรื่องนี้นายทำได้ไม่เลวทีเดียว"
ถึงอย่างไรก็เป็นน้องเมีย เสี่ยวเจิ้งจึงมีท่าทีค่อนข้างดีต่อเลิงชิงซวนคนนี้
มุยชิงที่อยู่ข้างๆ ได้ยินประโยคนี้ ร่างกายก็สั่นสะท้าน
น้องเขย...
แม้จะรู้มานานแล้วว่าเสี่ยวเจิ้งแต่งงานแล้ว แต่ก็ไม่คิดว่าคู่สมรสจะเป็นประธานกลุ่มเฉียนเฉียวอย่างเลิงเร่อปิง!
แม้จะเตรียมใจไว้แล้ว แต่มุยชิงก็อดรู้สึกผิดหวังไม่ได้
ในขณะเดียวกัน หานชือรงก็เดินเข้ามาในห้องส่วนตัว มองเสี่ยวเจิ้งและเลิงชิงซวนอย่างดุร้าย แล้วนั่งลงที่มุมอีกด้านหนึ่ง
ส่วนหัวหน้าหลิวและคนอื่นๆ ยืนอยู่ในระเบียงทางเดิน ในสถานการณ์เช่นนี้ พวกเขาไม่กล้าเข้าไปในห้องส่วนตัว แต่ก็ไม่กล้าจากไปเช่นกัน กลัวว่าจะเกิดเรื่องร้าย ทุกคนต่างรู้สึกอึดอัดมาก
