"""
"มานี่สิ สาวสวย มาดื่มอีกแก้วกันเถอะ!" ชายร่างผอมสูงยกแก้วเหล้าที่ใส่ยาเอาไว้ส่งให้เสี้ยวอวี่เฟยที่กำลังพักอยู่บนโซฟา
เสี้ยวอวี่เฟยยิ้มขื่นในใจ ตอนนี้เธอรู้สึกไม่สบายตัวไปทั้งตัว จริงๆ แล้วเธอดื่มไม่ไหว แต่เพื่อที่จะหน่วงเหนี่ยวคนพวกนี้เอาไว้ เธอจึงจำใจรับแก้วเหล้ามา
"อย่างนี้สิถึงจะถูก! มา ดื่มให้หมด!" ชายร่างผอมสูงดื่มรวดเดียวหมดแก้ว แล้วหันมายิ้มมองเสี้ยวอวี่เฟย
เสี้ยวอวี่เฟยกัดฟันแล้วดื่มรวดเดียวหมดแก้ว จากนั้นก็รู้สึกว่าโลกรอบตัวกำลังหมุน แล้วก็ล้มลงบนโซฟาหมดสติไป
"ฮ่าๆๆ อีนังนี่ แค่นี้ก็กล้ามาแฝงตัวเป็นสายลับเหรอ?" ชายร่างผอมสูงหัวเราะลั่น
ลูกน้องของเขาก็พากันหัวเราะตามไปด้วย
ที่แท้พวกเขารู้ตัวตนของเสี้ยวอวี่เฟยมาตั้งนานแล้ว แต่ไม่ได้พูดอะไรออกมา เพราะพวกเขาต้องการให้เสี้ยวอวี่เฟยดื่มเหล้า แล้วจะได้ทำอะไรเกินเลยกับเธอ
"เจ้านาย ตำรวจสาวคนนี้พวกเรายังไม่เคยได้เล่นเลยนะ!"
ลูกน้องคนหนึ่งมองเสี้ยวอวี่เฟยที่มีผิวขาวผ่อง อดไม่ได้ที่จะกลืนน้ำลาย
