แม้ว่าในโรงแรมจะมืดและเสียงดัง แต่มือสังหารเหล่านี้ล้วนผ่านการฝึกฝนพิเศษมา ในสถานการณ์ที่สูญเสียเพื่อนร่วมทีมไปอย่างต่อเนื่อง ในที่สุดทั้งสองคนก็รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ
"เยว่หาน มีบางอย่างไม่ชอบมาพากล" มือสังหารผิวดำคนหนึ่งพูด
มือสังหารที่ถูกเรียกว่าเยว่หานขมวดคิ้ว พวกเขาทั้งสองคนถือว่าเป็นเพื่อนเก่าแก่ "ทอม นายสังเกตเห็นอะไรไหม?"
มือสังหารผิวดำทอมส่ายหัว ตอนนี้ที่นี่มืดมากพวกเขาไม่สามารถมองเห็นอะไรได้เลย และก็ไม่รู้จักมือสังหารคนอื่นๆด้วย อีกทั้งตอนต่อสู้เมื่อครู่ก็กระจัดกระจายกันไปหมด ตอนนี้แม้อยากจะติดต่อคนอื่นก็ทำไม่ได้
"แม้ว่าฉันจะไม่ได้สังเกตเห็นอะไร แต่ฉันคิดว่าฉันได้ยินเสียงลำคอถูกเชือดขาด" ทอมพูดเสียงทุ้ม
เยว่หานขมวดคิ้ว เขาเพิ่งจะคิดจะพูดอะไรบางอย่าง ทันใดนั้นก็รู้สึกว่ามีคนเข้ามาใกล้ด้านหลังของเขา รูม่านตาของเขาหดตัวอย่างรวดเร็ว เขาเพิ่งจะคิดจะร้องออกมาแต่กลับพบว่าปากของเขาถูกปิดไว้แล้ว
"ฉึก~"
เสียงเบาๆดังขึ้น จากนั้นมือที่ปิดปากเยว่หานก็ปล่อยออก แต่เยว่หานไม่สามารถส่งเสียงใดๆออกมาได้อีกแล้ว เพราะลำคอของเขาถูกเชือดขาดแล้ว
