เสี่ยวเจิ้งและจู่เจินจีต่างหยอกล้อกันอย่างสนุกสนาน เพราะพวกเขาค่อนข้างคุ้นเคยกัน
ก่อนหน้านี้ตอนอยู่ต่างประเทศ แม้ว่าจู่เจินจีจะพ่ายแพ้ให้กับเสี่ยวเจิ้ง แต่ความสัมพันธ์ของทั้งสองคนก็ยังถือว่าไม่เลวร้าย อย่างน้อยการได้พบเจอคนจากประเทศเดียวกันในต่างแดนก็ถือเป็นเรื่องที่ไม่ง่ายนัก
ยิ่งไปกว่านั้น หากพูดอย่างเคร่งครัดแล้ว ทั้งสองคนก็ถือว่าเป็นคนประเภทเดียวกัน
แต่ในขณะที่พวกเขาหยอกล้อกันอย่างไม่เกรงใจ หม่ากุ้ยจื่อ ไป๋มู่ตั้น และชายหนุ่มผมดำที่เดินตามหลังมาต่างก็ตกตะลึง
"เทพผู้ชั่วร้ายสนิทกับหัวหน้าขนาดนั้นเลยเหรอ?" ชายหนุ่มผมดำถามอย่างสงสัย
หม่ากุ้ยจื่อส่ายหน้า เธอก็ไม่รู้เหมือนกัน ก่อนหน้านี้ก็ไม่เคยได้ยินจู่เจินจีพูดถึงว่าเขารู้จักกับเทพผู้ชั่วร้าย
ไป๋มู่ตั้นรู้สึกสะดุดใจ เธอนึกถึงคำพูดของเสี่ยวเจิ้งเมื่อครู่ที่บอกว่าจู่เจินจีเป็นผู้แพ้ในมือเขา เมื่อนำมาเชื่อมโยงกับภาพที่เห็นตอนนี้ เธอกลับรู้สึกว่าทั้งสองคนน่าจะสนิทกันมาก
แต่ในเรื่องที่ว่าเป็นผู้แพ้ในมือนั้น ไป๋มู่ตั้นยังคงไม่เชื่อ
"เฮ้อ ไม่นึกเลยว่าชิงซือจะตายไป ช่างเป็น..." เสี่ยวเจิ้งถอนหายใจอย่างเสียดาย
