ในห้องที่เปลี่ยนโฉมหน้าไปหลังจากที่แม่เล็กและคนอื่นๆ จัดเก็บแล้ว หยาง ฟานวางหยู่หง ต้าวที่ใบหน้าแดงระเรื่อลงบนเตียง แล้วพูดอย่างยิ้มแย้มว่า "คุณปู่ของคุณส่งเหอเจิ้งหรงมาให้ผมมากมาย คุณคิดว่าเขาจะรู้สึกว่าหลานสาวของเขาดุร้ายเกินไปหรือเปล่า จำเป็นต้องบำรุงร่างกายดีๆ หน่อย?"
"อะไรกันคะ ฉันดุร้ายตรงไหน? ฉันนุ่มนวลมากนะคะ!" หยู่หง ต้าวตีอกหยาง ฟานเบาๆ ด้วยกำปั้นเล็กๆ แล้วบ่นอย่างน้อยใจ "แล้วก็ ร่างกายคุณแข็งแรงเหมือนลูกวัวน้อยแล้ว ไม่จำเป็นต้องบำรุงที่ไหนอีก"
"เหอเจิ้งหรงเป็นยาบำรุงด้านนั้นนะ" หยาง ฟานพูดพร้อมรอยยิ้มซุกซน
"อะไรนะ? คุณ...คุณคนไม่ดี ตรงนั้นของคุณก็ไม่จำเป็นต้องบำรุงนะ ฉันยังทนไม่ไหวเลย คุณจะบำรุงอีก!" หยู่หง ต้าวตีเบาๆ อย่างอายๆ แล้วซุกใบหน้าที่แดงระเรื่อเข้าไปในอ้อมอกของหยาง ฟาน
"ถึงยังไงก็เป็นความตั้งใจดีของคุณปู่คุณ ผมคงไม่อาจทำให้ความหวังดีของผู้เฒ่าต้องเสียเปล่า คุณรอสักครู่นะ ผมจะไปชงมันก่อน แล้วเราจะได้ลองดูผลลัพธ์กัน" หยาง ฟานพูด
