หยาง ฟานรู้สึกตกใจ
เขาไม่เข้าใจว่าพี่สะใภ้ตัดสินได้อย่างไรว่าเขาและเกาหลานหลานได้มีอะไรกัน
"พี่สะใภ้ ผมสาบานได้ว่าผมไม่ได้ทำอะไรจริงๆ" หยาง ฟานร้องอย่างทุกข์ทรมาน พูดด้วยท่าทีหดหู่ "เกาหลานหลานนั่นเวลาเจอใครก็ทำตัวสนิทสนมมาก บางครั้งก็เข้ามาแนบชิดคนอื่น ผมก็ไม่ได้ผิดนี่ครับ"
เย่ เถิงพยักหน้า พูดอย่างจริงจัง "ฟ่านจื่อ ตอนนี้เธออยู่ในวัยที่กำลังคิดเรื่องพวกนี้ พี่เข้าใจ เธอจะทำอะไรกับใครพี่ก็ไม่ว่า แต่ผู้หญิงแบบเกาหลานหลาน เธอควรรักษาระยะห่างหน่อย"
"ผู้หญิงเจ้าชู้ก็หมายถึงผู้หญิงแบบนี้แหละ เมื่อกี้นอนกับเธอ แป๊บเดียวก็ไปแก้ผ้าต่อหน้าคนอื่นได้ แถมปากยังไม่แน่นอีก ถ้าเธอมีอะไรกับเธอ อาจจะโดนย้อนกลับมาทำร้ายได้"
"พี่สะใภ้ ผมไม่ได้ทำจริงๆ นะครับ!" หยาง ฟานพูดด้วยสีหน้าเศร้าสร้อย
เขาทำกับเกาหลานหลานแค่ครั้งเดียว ตามหลักแล้วไม่น่าจะมีข่าวอะไรออกมานี่
เย่ เถิงยิ้มเบาๆ "พี่เชื่อเธอ พี่แค่ยกตัวอย่าง"
"พี่ไม่ควรยกตัวอย่างแบบนี้นะครับ น่ากลัวเกินไป" หยาง ฟานบ่นอุบอิบ
