หยางหยวนเมื่อดื่มสุรา ทำให้หยางฟานเห็นแล้วรู้สึกทึ่งมาก
นี่มันน่ากลัวเกินไปแล้ว
ถ้าแม่เล็กและคนอื่นๆ ไม่อยู่ที่นี่ หยางฟานก็อยากเห็นเธอเป็นแบบนี้มาก
แต่ตอนนี้แม่เล็กและคนอื่นๆ อยู่ด้วย เขาจึงรู้สึกรับมือไม่ไหว
"แม่เล็ก คุณช่วยเธอหน่อยสิ แล้วผมจะปลอบยังไงล่ะ?" หยางฟานพูด
อย่างไรเสียเขาก็รู้ดีว่าแม่เล็กชอบผู้หญิง
หยางหยวนเป็นแบบนี้ นี่มันไม่ใช่การโยนตัวเข้าหาเธอหรอกหรือ? เธอจะมีอะไรต้องปฏิเสธล่ะ?
"ฉันจะช่วยยังไงล่ะ? ฉันไม่ใช่เธอ และก็ไม่มีของนั้น จะให้ฉันช่วยเธอยังไง?" โจวเหวินฮุยกลอกตาพูด "เมื่อกี้ฉันได้ยินชัดเจน เธอร้องให้เธอจัดการเธอ ถึงแม้ว่าเธอจะเมามาก แต่เมื่อเธอสามารถร้องแบบนั้นได้ ก็แสดงว่าในใจเธอก็คิดแบบนั้น จัดการเถอะ ไม่เป็นไร"
"แม่เล็ก การเมาสุรากับปกติมันคนละเรื่องกันนะ" หยางฟานพูด
ตอนนี้เขารู้สึกลำบากใจมาก
หยางหยวนเป็นแบบนี้ ทำให้เขารู้สึกว่าอดทนไม่ไหวจริงๆ
แต่จะทำอะไรจริงๆ ก็ไม่กล้า!
ถ้าตอนนี้มีแค่พวกเขาสองคน เขาคงจะยื่นมือไปแล้วแน่นอน
"หรือว่าจะหาวิธีปลุกเธอดีไหม?" หยางฟานคิดอย่างจริงจังแล้วเสนอ
