ยิ่งหยู่หง ต้าวแสดงความอ่อนโยนมากเท่าไหร่ หยาง ฟานก็ยิ่งรู้สึกผิดมากขึ้นเท่านั้น
ความรู้สึกนั้นเหมือนกับการเป็นโจรจริงๆ
ชัดเจนว่าในสายตาของหยู่หง ต้าว เธอได้มองเขาเป็นคนรักแล้ว
แต่หยาง ฟานรู้ดีว่าตัวเองเป็นคนแบบไหน เขาไม่คู่ควรกับคำเรียกว่าคนรัก ได้แค่เป็นคนดีเท่านั้น
แต่ตอนนี้ หยาง ฟานก็ไม่รู้จะพูดอะไร จริงๆแล้วเขาไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไร
พูดความจริงก็ไม่ได้ พูดโกหกก็ไม่ได้
ถ้าพูดความจริง เขาอาจจะเสียสาวน้อยที่อ่อนโยนคนนี้ไป
ถ้าพูดโกหก...ในอนาคตก็ต้องเสียเธอไปเหมือนกัน
ควรทำอย่างไรดี เขารู้สึกขัดแย้งในใจ ดังนั้นหยาง ฟานจึงไม่พูดอะไรเลย เงียบๆรับการจัดการที่อ่อนโยนและใส่ใจของหยู่หง ต้าว และดูแลเธออย่างละเอียดอ่อนหลังการต่อสู้ ด้วยความอ่อนโยนอย่างที่สุด
ผลลัพธ์คือ ดูเหมือนจะทำให้หยู่หง ต้าวซาบซึ้งใจอีกครั้ง
"พี่แฟน คุณดีจังเลย..."
หยู่หง ต้าวที่เปลือยกายอยู่กระโดดเกาะตัวหยาง ฟานเหมือนปลาหมึกยักษ์ "เรามาอาบน้ำด้วยกันนะคะ"
หยาง ฟานอยากบอกว่า เขาไม่ได้ดีหรอก เขาอาจจะเป็นคนหลอกลวงที่หลอกทั้งคนและหัวใจ
