เช้าวันรุ่งขึ้นเพียงตีห้ากว่าๆ หยาง ฟาน ก็ตื่นนอนแล้ว
ล้างหน้าแปรงฟันอย่างรวดเร็ว แล้วต้มโจ๊กอย่างง่ายๆ กินไปหนึ่งชาม จากนั้นก็ขี่รถสามล้อพุ่งไปที่ตัวเมือง
เปิดร้าน ทำความสะอาด เช็ดถูทุกที่ที่ควรเช็ด แล้วจึงนั่งลงหลังโต๊ะชงชาอย่างสบายๆ จุดบุหรี่สูบ ต้มน้ำชงชา รอลูกค้ามา
วันที่ดีอีกวันหนึ่งได้เริ่มขึ้นแล้ว
จริงๆ แล้วสำหรับนิสัยชอบความเคลื่อนไหวไม่ชอบความเงียบของหยาง ฟาน การอยู่ที่นี่เป็นเวลานานๆ ค่อนข้างจะน่าเบื่อ
แต่ในขณะเดียวกัน เขาก็เพลิดเพลินกับปัจจุบัน
ในโลกนี้ไม่มีสิ่งใดที่สามารถดูแลจิตใจของเราได้อย่างสมบูรณ์แบบ
เมื่อเทียบกับอดีต ตอนนี้ถือว่าก้าวหน้าไปมากแล้ว
เขาก็พอใจกับช่วงเวลานี้
เมื่อดวงอาทิตย์ขึ้นสูงราวสามศอก ลูกค้าคนแรกก็มาถึง
เป็นลูกค้าประจำของเขาคนหนึ่ง คุณตาอายุใกล้แปดสิบปี แต่ร่างกายแข็งแรงเป็นพิเศษ เดินด้วยก้าวที่มั่นคงแข็งแรง คนหนุ่มส่วนใหญ่คงสู้ไม่ได้
คุณตาคนนี้เลี้ยงแกะเป็นอาชีพ ปล่อยแกะให้กินหญ้าบนภูเขา ส่วนตัวเองก็เดินหาสมุนไพรบนภูเขา
ปริมาณไม่มาก แต่มีหลากหลายชนิด
