หยาง ฟานได้ใช้ความรุนแรงจริงๆ แล้ว
หลังจากที่สังเกตเห็นว่าท่าทีของพานเสี่ยวเซียไม่ได้แน่วแน่เท่าไหร่ เขาก็ตัดสินใจทำแบบนี้โดยไม่ลังเลแม้แต่น้อย
เขาสะบัดมือขวา แล้วดึงกางเกงในสีแดงสดตัวน้อยออกอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็ทาบร่างลงไป
บริเวณที่มีรูปร่างเหมือนกับดอกต้าวกั่วที่บานสะพรั่งอย่างสมบูรณ์แบบ หลังจากที่เขาใช้นิ้วแหย่เมื่อครู่นี้ ก็เปียกชุ่มไปหมดแล้ว เป็นไปตามเงื่อนไขที่เขาจะสอดใส่เข้าไปได้อย่างสมบูรณ์
ปุ๊บ...
"อ๊า!"
พานเสี่ยวเซียจ้องมองหยาง ฟานด้วยดวงตาเบิกกว้าง ทันใดนั้นก็กัดลงบนไหล่ของหยาง ฟาน "นายถอนออกมาเดี๋ยวนี้นะ"
"เวลาที่ควรจะออกมันก็จะออกเอง แต่แน่นอนว่าไม่ใช่ตอนนี้" หยาง ฟานพูด
พานเสี่ยวเซียด่าอย่างอับอายโกรธแค้น "ไอ้บ้า นายรู้มั้ยว่านี่คือที่ไหน? ถ้ามีคนเข้ามาเห็นจะทำยังไง?"
เธอถึงกับกังวลเรื่องนี้ด้วย
ความหวังนี้ก็แทบจะชัดเจนอยู่แล้วไม่ใช่หรือ
"เมื่อกี้ผมได้ล็อคประตูไว้แล้ว" หยาง ฟานพูด "อาหารรอกินทีหลังได้ แต่คุณกับผมรอไม่ได้แม้แต่วินาทีเดียว ผมอยากจะอยู่ข้างในตลอดเวลาจริงๆ"