พฤติกรรมของเจ้าอู๋เหมือนกับบอกหยาง ฟานตรงๆ ว่า ฉันรู้ว่านายจะทำอะไร ทำไปเถอะไม่ต้องกังวล ฉันไม่เห็นและไม่ได้ยินอะไรทั้งนั้น
แม้จะรู้สึกอึดอัดเล็กน้อย แต่ตอนนี้เขากับพานเสี่ยวเซียเพิ่งจะสนิทสนมกันมากขึ้น หยาง ฟานไม่อยากจะพลาดโอกาสอันหายากนี้ไป เขาอยากจะก้าวไปอีกขั้นอย่างกระตือรือร้น
ขอเพียงแค่พานเสี่ยวเซียไม่สังเกตเห็นการกระทำเล็กๆ น้อยๆ ของเจ้าอู๋ก็พอ
ไม่งั้นเธอคงจะไม่ยอมให้ความร่วมมืออีกต่อไปแน่ๆ
พวกเขาแอบๆ ซ่อนๆ ส่วนคนข้างหน้าก็ช่วยสร้างโอกาสให้อย่างใส่ใจ
นอกจากผู้หญิงที่หน้าด้านเกินกว่ากำแพงเมืองแล้ว คงไม่มีใครทนความอึดอัดแบบนี้ได้
หยาง ฟานแอบมองไปทางพานเสี่ยวเซีย เธอเอาหัวซุกแน่นอยู่ในช่องว่างระหว่างเบาะรถด้านหน้ากับกระจกรถ
ดูเหมือนเธอจะไม่รู้ตัวเลย
หยาง ฟานสงบใจลงแล้วจึงใช้นิ้วสัมผัสความงามภายในของพานเสี่ยวเซียต่อไป
ชื้น แน่น ราวกับมีปากเล็กๆ กำลังดูดเลียอย่างแรง
เหมือนจะมีเสียงเบาๆ ดังออกมาจากจุดที่แน่นนั้น แต่ก็ถูกกลบด้วยเสียงเพลงที่ดังสนั่น
ผ่านไปครู่หนึ่ง ขาทั้งสองของพานเสี่ยวเซียที่แยกออกเล็กน้อยก็หนีบเข้าหากันแน่น
