สีหน้าของพานเสี่ยวเซียดูค่อนข้างเหม่อลอย
หยาง ฟานบอกราคาที่ต่ำกว่าที่เธอคาดไว้มาก ทำให้เธอรู้สึกประหลาดใจ
"น้องชาย นักธุรกิจก็เป็นแบบนี้แหละ มันก็เป็นเรื่องปกติ" พานเสี่ยวเซียยิ้มอย่างไม่เป็นธรรมชาตินิดหน่อย "ราคา 88.5 เป็นราคาที่ฉันต้องการขาย แม้คุณจะไม่บอกราคาต่ำสุด ฉันก็ยังคงขายในราคานี้อยู่ดี แต่คุณทำแบบนี้กะทันหัน...ทำให้ฉันรู้สึกงุนงงไปหมด คุณมี...เงื่อนไขอื่นอีกหรือเปล่า?"
เธอนึกถึงสายตาที่จ้องมองของหยาง ฟานเมื่อสักครู่
บางทีตอนที่เขามองกางเกงในของเธอ เขาอาจจะคิดท่าทางที่จะจัดการเธอไว้แล้วก็ได้...
ความคิดของพานเสี่ยวเซียเริ่มล่องลอยไปไกล จนทำให้ใบหน้าของเธอเริ่มแดงก่ำ รู้สึกเขินอายไปหมด
เธอไม่อาจห้ามตัวเองคิดว่า ถ้าหยาง ฟานเสนอเงื่อนไขแบบนั้นขึ้นมาจริงๆ เธอควรจะทำอย่างไร?
ปฏิเสธ!
ต้องปฏิเสธสิ!
เธอนึกด่าตัวเองในใจอย่างรุนแรง พยายามหยุดความคิดที่เหมือนเมฆขาวบนท้องฟ้าที่ลอยขึ้นลงไม่หยุด
หยาง ฟานมองหญิงสาวที่มีดวงตาเหมือนดอกท้อด้วยสีหน้าแปลกๆ ในใจก็รู้สึกสงสัยเช่นกัน
พูดกันดีๆ อยู่ ทำไมหน้าแดงล่ะ?
