"เช่นนั้นขึ้นรถกันเถอะ พี่สาวช่วยนำทางให้พวกเราหน่อย" หยาง ฟานกล่าว
เจ้าอู๋ที่เพิ่งจุดบุหรี่สูบ พูดอย่างลำบากใจว่า "พวกคุณสองคนเบียดกันหน่อยได้ไหม? ก็แค่ระยะทางสั้นๆ เท่านั้น ที่นั่งด้านหลังนี้ผมใส่สินค้าไว้บ้าง ไม่มีที่ให้คนนั่งแล้ว"
แม้จะนั่งมาตลอดทาง แต่หยาง ฟานก็ไม่ได้สังเกตว่าที่นั่งด้านหลังเป็นอย่างไร
เขามองไปทาง พานเสี่ยวเซีย
"ฉันก็ไม่มีรถ... งั้นก็เบียดกันหน่อยแล้วกัน" พานเสี่ยวเซียพูดอย่างเขินอายด้วยใบหน้าแดงก่ำ
สามคนขึ้นรถ หยาง ฟานและ พานเสี่ยวเซียเบียดกันนั่งที่เบาะข้างคนขับ
พื้นที่ที่นั่งในรถมีจำกัด ทั้งสองพยายามเบียดตัวเองจนในที่สุดก็พอดีเข้าไปได้
ร่างกายแนบชิดกับก้นอวบอิ่มของ พานเสี่ยวเซีย ความร้อนจากร่างกายของทั้งสองถ่ายเทถึงกัน
หยาง ฟานอดคิดฟุ้งซ่านไม่ได้ ส่วน พานเสี่ยวเซียอายจนราวกับอยากจะซ่อนตัวเองเข้าไปในกระจกรถ
แต่พอรถเพิ่งออกตัว เจ้าอู๋ก็พูดขึ้นอีกว่า "พี่สาวคนนี้ คุณรบกวนนั่งบนตักของเจ้าของหยางหน่อยได้ไหม? พวกคุณเบียดกันได้แล้ว แต่ผมเข้าเกียร์ไม่ค่อยถนัด"
