จางอวี่หลานพูดขึ้นมาทันทีทันใดทำให้หยาง ฟานตกใจ
"พี่สาวอย่าล้อเล่นนะ" หยาง ฟานพูดอย่างขำๆ "ผมเป็นแค่ชาวนาจนๆ ที่รวบรวมเงินทั้งหมดที่มีแล้วก็ยังได้แค่สามสี่หมื่นบาทเท่านั้น จะไปมีปัญญาทำธุรกิจหลักร้อยล้านได้ยังไงล่ะ!"
"ก็กู้เงินสิ" จางอวี่หลานพูดอย่างไม่ใส่ใจ "หาช่องทางนิดหน่อย เงินขนาดนี้ก็ไม่ยากเท่าไหร่หรอก"
หยาง ฟานโบกมือปฏิเสธรัวๆ "ไม่เอาๆ ผมไม่กล้าหรอก!"
"ถึงจะกู้เงินได้ แต่ดอกเบี้ยสี่ห้าร้อยล้านนี่ แค่ไม่กี่เดือนก็ทำให้ผมล้มละลายแล้ว"
ถึงเขาจะมีความคิด แต่เรื่องแบบนี้ เขาไม่กล้าจริงๆ
เล่นไม่ไหวเลย
แต่จางอวี่หลานส่ายหน้าพูดว่า "ฟ่านจื่อ เธออย่าคิดว่าสี่ห้าร้อยล้านมันเยอะนะ ถ้าพยายามหาเงินจำนวนนี้ด้วยตัวเองมันก็คงกดดันเธอจนแย่ แต่ความจริงคนที่รวยส่วนใหญ่ไม่ได้รวยจากความพยายามหรอก ความพยายามแค่ทำให้มีกินมีใช้พอประทังชีวิตเท่านั้น"
