หยาง ฟานตอบโต้กับเกาหลานหลานอย่างผ่านๆ แล้วก็ออกจากหมู่บ้าน
ผู้หญิงอย่างเกาหลานหลานนี่ ถ้าเป็นแค่ของแกล้มกินข้าวนานๆ ครั้ง ก็ถือว่ารสชาติดีทีเดียว
มันตื่นเต้น มีอะไรให้เคี้ยวมาก
แต่ถ้าจะคุยเรื่องความรักกับเธอ ก็ไม่จำเป็นเลย
หลังจากออกจากหมู่บ้าน หยาง ฟานก็ไปยังหมู่บ้านใกล้เคียงที่เขาคุ้นเคยดี
วันนี้เวลาค่อนข้างน้อย เขาทำได้แค่ไปหาลูกค้าประจำของเขาเท่านั้น
หลายคนจะเก็บของไว้รอให้หยาง ฟานมารับ บางคนถึงขนาดโทรมาเร่งให้หยาง ฟานไปถึงบ้านแล้ว
และหยาง ฟานก็เน้นการบริการที่ทั่วถึง
แม้แต่คนที่โทรมานี้กำลังขุดอยู่ในป่า เมื่อเขามีเวลาว่างก็จะเข้าไปรับในป่าด้วย
หยาง ฟานคิดเสมอว่า การหาเงินนี่ ต้องทำให้มีเพื่อนเยอะๆ มีศัตรูน้อยๆ ทางหาเงินถึงจะกว้างขึ้น กระเป๋าสตางค์ก็จะค่อยๆ พองขึ้นมา
หมู่บ้านที่ไปวันนี้ หยาง ฟานเพิ่งไปมาเมื่อครึ่งเดือนก่อน แต่พอไปถึงกลับพบว่าทุกคนมีของเก็บไว้ไม่น้อยเลย สมุนไพร เห็ด แมงป่อง ตะขาบ และของเล็กๆ น้อยๆ อื่นๆ ก็เต็มรถอย่างรวดเร็ว
ตั้งแต่เข้าหมู่บ้านจนออกจากหมู่บ้าน หยาง ฟานใช้เวลาแค่สองชั่วโมงกว่าๆ
แถมระหว่างนั้นเขายังดื่มชาที่บ้านคนคุ้นเคยอีกด้วย
