หยาง ฟานหยุดตักข้าวแล้วถามว่า "เกิดอะไรขึ้นกับเธอหรือ?"
เย่ เถิงลังเลเล็กน้อยก่อนจะพูดอย่างยากลำบากว่า "เธอบอกว่าที่คุณทำแบบนี้ก็เพื่อยั่วโมโหฉันเท่านั้น จริงๆแล้วไม่มีอะไรเกิดขึ้น เธอก็จะไม่ตอบตกลงกับคุณ... ฟ่านจื่อ ฉันไม่รู้จะพูดยังไงกับคุณดี เลยต้องพูดตามคำพูดของเธอ"
หยาง ฟานงุนงง นี่มันอะไรกันแน่
ทำไมเหว่ย จวิ้นถึงให้คำอธิบายแบบนี้อีก? นี่มันเรื่องอะไรกัน?
แม้ว่าเขาต้องการหาคู่ครองโดยเร็ว และก็มีความคิดที่จะทำให้พี่สะใภ้เห็นอยู่บ้าง
แต่หยาง ฟานก็ยังมีสติอยู่ เขารู้ว่าตัวเองกำลังทำอะไร และรู้ดีว่าเรื่องแบบนี้ไม่ใช่แค่พูดแล้วจะผ่านไปได้
แต่เหว่ย จวิ้นกลับปฏิเสธทุกอย่าง แล้วยังโยนเรื่องนี้ไปให้พี่สะใภ้อีก
"ฟ่านจื่อ จริงๆแล้วฉันว่าเสี่ยวจวนก็ดีนะ ส่วนที่แย่ก็คือการแต่งงานกับเฉิน หลินนั่นแหละ" เย่ เถิงก้มหน้าพูดเบาๆ "แต่ไม่ว่าจะยังไง เรื่องแบบนี้คุณไม่ควรทำเพราะโมโหนะ รู้ไหม? นี่มันเรื่องใหญ่นะ"
"โชคดีที่ช่วงนี้ฉันกับเสี่ยวจวนสนิทกันพอสมควร เธอยังยอมบอกความจริงกับฉัน ไม่งั้นฉันคงเชื่อไปแล้ว อาจถึงขั้นจัดงานให้คุณด้วยซ้ำ"
หยาง ฟาน: ...
เขาจริงจังนะ!
