ในความเงียบสงัดของราตรี หยาง ฟานได้ชมการแสดงสดตัวต่อตัวอย่างใกล้ชิด
เทียนเกาเฟยแม้จะเกือบจะเขียนคำว่าหยิ่งผยองลงบนใบหน้าแล้ว แต่ความสามารถของเขาในเรื่องนี้กลับไม่ได้หยิ่งผยองเลยสักนิด ทำให้หยาง ฟานรู้สึกรังเกียจอย่างที่สุด นอกจากจะสั้นแล้วยังไม่แข็งแรงอีกด้วย
เมื่อเขาจับของเล่นนั้นให้สาวคนนั้นอม หยาง ฟานแทบจะคิดว่าเขาเอาของเล่นชิ้นเล็กๆ มาจากที่ไหนสักแห่ง ดูเหมือนจะพัฒนาไม่สมบูรณ์
"น้องเทียน เธอกำลังหลอกฉันอยู่ใช่ไหม?" ร่างอ้วนของเทียนเกาเฟยกดทับสาวคนนั้นลงบนรถแล้วขยับสองสามที จู่ๆ ก็หยุดลง
"ฉันหลอกคุณยังไงคะ?" สาวผมทองถามด้วยสีหน้างุนงง
"กูยัดเข้าไปแล้วแทบไม่รู้สึกอะไรเลย เธอยังบอกว่าไม่เคยทำมาก่อน? นี่เธอโดนคนอื่นเย็ดจนหลวมขนาดไหนแล้ว?" เทียนเกาเฟยพูดอย่างโกรธเคือง "ดำก็แล้วไป ยังหลวมอีก เงินหลายหมื่นเธออย่าหวังเลย เว้นแต่ว่า เธอจะช่วยแนะนำเพื่อนมาให้ฉันสองคน ถ้าฉันสนุก เงินก็จ่ายให้เธอเหมือนเดิม"
สาวคนนั้นถึงกับอึ้งไปทันที "พี่ คุณเคยคิดถึงปัญหานี้ไหมคะ? อาจจะเป็นเพราะคุณ...เล็กเกินไปหรือเปล่า? อันนี้ของคุณ ฉันว่าผู้หญิงส่วนใหญ่คงจะรู้สึกหลวมกับคุณ"
