แม้ว่าหยาง ฟานจะไม่รู้ว่าเรื่องนี้มีความเกี่ยวข้องอะไรกันแน่ แต่ท่าทีของจูซานซานทำให้เขารู้สึกเช่นนั้น
จูซานซานได้ยินแล้วก็ชะงักไปครู่หนึ่ง แล้วโบกมือพลางหัวเราะพูดว่า "จะเป็นไปได้ยังไง? เรื่องนี้จะเกี่ยวอะไรกับคุณได้? อยู่เฉยๆ เถอะ ฉันคิดว่าไม่จำเป็นต้องให้คุณเข้าไปพัวพัน เทียนเกาเฟยไอ้เต่าปากเหม็นนั่นไม่ใช่คนดีอะไรหรอก เมื่อเร็วๆ นี้ได้ยินว่ามันมีที่พึ่งด้วย มีเส้นสายแปลกๆ ลงมือก็ค่อนข้างโหดร้าย"
"เล่าโจวหนังหนาเนื้อแข็ง ปะทะกับพวกนั้นตรงๆ ก็คงไม่เป็นอะไร แต่ถ้าคุณเข้าไปพัวพันอาจจะถูกเล่นงานได้ง่าย!"
แม้ว่าคำพูดของจูซานซานจะมีเหตุผลอยู่บ้าง แต่พอได้ยินเธอพูดแบบนี้ หยาง ฟานกลับยิ่งอยากไปมากขึ้น
เขาพูดด้วยสีหน้าจริงจังว่า "พี่สะใภ้ คุณคิดว่าผมเป็นคนเนรคุณหรือไง? คุณกับเล่าโจวก็เคยช่วยเหลือผมมาไม่น้อย ตอนนี้พวกคุณเจอเรื่อง แต่ผมกลับหลบไปอีกทางเพราะกลัว ไม่กล้าแม้แต่จะโผล่หน้าออกมา ผมยังจะเป็นคนได้อยู่หรือ? ถึงช่วยอะไรไม่ได้ ผมก็ต้องไปดูสักหน่อย"
