หยาง ฟานเห็นว่าสาวคนนี้ดูบริสุทธิ์น่ารัก จึงพูดจาหยอกล้อเล่นนิดหน่อย
แต่ดูเหมือนจะเป็นการกระตุ้นให้เธอดื้อรั้นขึ้นมา
แม้ว่าหยาง ฟานจะพยายามย้ำหลายครั้งว่าเขาแค่พูดเล่นๆ ไม่จำเป็นต้องจริงจัง
แต่เธอก็ยืนกรานว่าการนอนด้วยกันเป็นไปไม่ได้ แต่เธอสามารถช่วยหยาง ฟานทำงานเพื่อตอบแทนเขาได้ เธอยังย้ำว่าเธอไม่ใช่คนอกตัญญู หยาง ฟานช่วยเธอมาสองครั้งแล้ว เธอควรจะตอบแทนบ้าง
สิ่งนี้ทำให้หยาง ฟานงุนงงไปเลย
เขาตั้งใจว่าหลังจากเดินเก็บของตามตรอกซอกซอยแล้วก็จะกลับบ้านเลย การพาสาวคนนี้ไปด้วยคงจะไม่สะดวก
นี่ไม่ใช่การช่วยเหลืออะไร แต่กลับเหมือนเป็นการแบกภาระให้ตัวเอง
หยาง ฟานเห็นว่าไม่ว่าจะพูดยังไงก็คงไม่เข้าใจ จึงนึกแผนขึ้นมาอีกอย่าง "งั้นแบบนี้ไหม เธอจูบฉันทีนึงก็พอ"
"ไม่นะ ทำไมคุณถึงชอบเสนอเงื่อนไขที่...ที่ทำให้คนอับอายแบบนี้ล่ะ?" หยู่หง ต้าวพูดอย่างอายๆ และโกรธนิดๆ
หยาง ฟานยิ้มกรุ้มกริ่มอย่างน่าหมั่นไส้ พูดว่า "ก็เพราะฉันอยากได้แค่ความสวยของเธอไง จริงๆแล้วฉันไม่มีความคิดอะไรอย่างอื่นหรอก เธอก็ช่วยอะไรฉันไม่ได้จริงๆ ถ้าเธออยากแสดงความขอบคุณจริงๆ ก็แค่จูบฉันทีก็พอ"
