หยาง ฟานพบว่าความระมัดระวังของเขาไม่ผิด
แม้ว่าเกาหลานหลานจะพูดอย่างมั่นใจ แต่เรื่องราวมักจะเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันขึ้นได้เสมอ
หยาง ฟานซ่อนตัวอยู่ในตู้เสื้อผ้าได้ไม่นาน ประตูห้องก็ถูกผลักเปิดอย่างรุนแรง ตามด้วยเสียงใสของผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้นในห้อง "ยายนี่ไม่ยอมให้ฉันเข้ามานั่งในห้อง แน่ๆ ต้องซ่อนคนไว้แน่ มา ลองดูซิว่าเธอซ่อนใครไว้ในห้อง อ้าว?"
"อ๊ะ...ดูสิ ดูเองสิ มีคนที่ไหนกัน ยายแม่ม่ายบ้า ฉันบอกแล้วว่าอย่ามาใส่ร้ายฉัน ฉันไม่ได้เป็นเหมือนเธอนะ ที่ผู้ชายคนไหนก็ได้ที่จะมาพรวนดินรดน้ำให้!" เสียงของเกาหลานหลานดังขึ้น
น้ำเสียงของเธอชัดเจนมาก สังเกตได้ว่าตอนแรกก็ตกใจเหมือนกัน แต่พอเห็นว่าหยาง ฟานไม่ได้อยู่ในห้อง ก็กลับมามีท่าทีมั่นใจขึ้นมาทันที เสียงก็ดังขึ้นด้วย
หยาง ฟานรู้สึกกังวลขึ้นมาทันที อวี่กัวฟูผู้หญิงคนนี้ดูจะบ้าบิ่นไปหน่อย
ถึงแม้ว่าเธอจะสนิทกับเกาหลานหลานแค่ไหน ก็ไม่ควรทำแบบนี้ใช่ไหม?
เขาค่อยๆ ขยับตัวเข้าไปในเสื้อผ้าให้ลึกขึ้น พยายามใช้เสื้อผ้าปกปิดร่างกายของตัวเองให้มากที่สุด
