เหว่ย จวิ้นถามคำถามนี้ทำให้หยาง ฟานงงไปเลย
"ไม่งั้นเธอจะให้เปิดกว้างแค่ไหนล่ะ?" หยาง ฟานถามด้วยสีหน้าประหลาดใจ
"ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน ต้องถามหมอสิ" เหว่ย จวิ้นเม้มปากพูด "ถึงฉันจะเป็นสาวแม่ม่าย แต่ฉันก็เคยมีประสบการณ์แค่ครั้งเดียวแบบมึนๆ ไม่ได้รู้สึกตัวด้วยซ้ำ หลังจากนั้นฉันก็รีบไปผ่าตัดทันที ฉันจะไปรู้ได้ยังไงว่ามันควรจะเป็นยังไงถึงจะถือว่าใช้ได้"
"ตอนที่ฉันไปผ่าตัด หมอยังล้อเล่นว่าแฟนฉันเป็นเห็ดหอมทองแท้หรือไง ถึงทำให้ฉันต้องผ่าตัดให้แคบลงเกือบที่สุด ตอนนี้ฉันก็แค่ดีใจที่ไอ้เฉิน หลินหมาตัวนั้นมันแค่ลำไส้ดอกไม้ ไม่รู้อะไรมาก ไม่งั้นการผ่าตัดของฉันก็คงเสียเปล่า..."
"แค่โดนเธอเล่นสองครั้งเอง ทำไมจะหลวมเร็วขนาดนั้นได้ล่ะ หรือว่าของเทียมใช้ไม่ได้?"
หยาง ฟานอดหัวเราะไม่ได้ "อาจจะใช่ แต่ถ้าเฉิน หลินรู้มากกว่านี้ อาจจะทำให้เธอขยายได้จริงๆ ก็ได้"
"แต่ถ้าฉันไม่ยอม เขาก็ทำอะไรฉันไม่ได้หรอก อย่างมากก็ทะเลาะกันทุกวัน" เหว่ย จวิ้นพูดอย่างภาคภูมิใจ
"ตอนนี้แข็งแรงขึ้นแล้วใช่ไหม?" หยาง ฟานพูดพลางยิ้ม นิ้วมือลูบไล้ที่แห่งทองคำอย่างลองสำรวจ
เสียงน้ำดังชัดเจนและไพเราะ
