เมื่อเผชิญกับคำถามที่แหลมคมของพี่สะใภ้ หยาง ฟานก็ยังคงแสร้งทำเป็นงุนงง ถามด้วยสีหน้างุนงงว่า "พี่สะใภ้ ผมทำอะไรหรือครับ?"
ตอนนี้ เขาต้องไม่ยอมรับเด็ดขาด ไม่ว่าจะถูกตีตายก็ตาม
ไม่งั้นเขาอาจจะถูกตีตายจริงๆ
เย่ เถิงสีหน้าเร่งร้อน จ้องหยาง ฟานด้วยความโกรธแค้นและถามว่า "เมื่อกี้ มือซ้ายของนาย นายรู้ไหมว่าอยู่ตรงไหน?"
"อ๋อ อ๋อ นั่นเหรอ พี่สะใภ้ ผมก็ไม่รู้จะวางมือไว้ที่ไหนนะครับ ต้องกอดพี่สะใภ้ไว้ก็เลยต้องเอามือไว้ที่ก้นพี่สะใภ้น่ะสิครับ!" หยาง ฟานอธิบายอย่างจริงจัง "พี่สะใภ้วางใจได้เลย ถึงแม้ว่าก้นของพี่สะใภ้จะกลมกลึงมาก แต่ผมไม่ได้ลูบคลำมั่วๆ นะครับ เอ๊ะ ไม่ใช่สิ แน่นอนว่าผมไม่ได้ลูบคลำมั่วๆ เมื่อกี้ผมสนใจแต่งูตัวนั้นเต็มที่เลย ผมยังไม่รู้เลยว่ามือซ้ายผมเป็นยังไงบ้าง"
ขณะพูด เขายังยกมือซ้ายขึ้นมาทำท่าประกอบ
เมื่อกี้ที่ได้เปรียบพี่สะใภ้ไป เป็นนิ้วกลางมือซ้ายของเขา
แต่แปลกที่ว่าเมื่อกี้เขาวางไว้นานขนาดนั้น นิ้วมือกลับไม่มีอาการซีดขาวเลย สถานการณ์ของพี่สะใภ้คนนี้ดูแตกต่างจากเหว่ย จวิ้นอยู่บ้าง
วันนั้นเขาเล่นกับเหว่ย จวิ้นนานพอสมควร พอเอานิ้วออกมาก็เริ่มมีอาการซีดขาวเล็กน้อยแล้ว
