เมื่อเผชิญกับความห่วงใยแปลก ๆ ของพี่สะใภ้อย่างกะทันหัน หยาง ฟานไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรดี
แต่ในใจของเขาปฏิเสธอย่างเด็ดขาด
สิ่งของในรถเข็นช็อปปิ้งของพี่สะใภ้นั้นดูล่อตาล่อใจมาก รูปภาพและคำอธิบายเหล่านั้นสามารถกระตุ้นความคิดของคนได้ในทันที แต่เขายังคงชอบผู้หญิงจริง ๆ มากกว่า โดยเฉพาะอย่างยิ่งนางฟ้าในโลกมนุษย์ที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาในตอนนี้
"พี่สะใภ้ครับ สิ่งเหล่านี้ ไม่เอาดีกว่าครับ" หยาง ฟานส่งโทรศัพท์คืนให้เย่ เถิง พลางส่ายหัวพูด
"ทำไมล่ะ? ฉันเห็นว่าทั้งหมดดูดีนะ" เย่ เถิงถาม "ฉันดูผ่าน ๆ แล้ว ส่วนใหญ่เป็นของจำลองเหมือนคนจริงแบบ 1:1 แถมยังมีรูปภาพอะไรด้วย แม้ว่าจะต้องใช้จินตนาการสักหน่อย แต่ก็ไม่ต่างจากคนจริงมากนัก"
"แต่ก็ยังเป็นแค่ของเล่นอยู่ดี ผมไม่ชอบใช้สิ่งเหล่านี้ครับ" หยาง ฟานส่ายหัวพูด
"งั้นถ้าเธอไม่ใช้สิ่งเหล่านี้ แล้วเกิดอยากขึ้นมาจะทำยังไง?" เย่ เถิงรู้สึกลำบากใจอยู่ครู่หนึ่ง จู่ ๆ ก็เสนอความคิดแย่ ๆ ให้หยาง ฟาน "หรือไม่งั้น เธอไปทำอะไรผิดกฎหมายสักหน่อยล่ะ?"
หยาง ฟานนึกออกทันทีว่าสิ่งผิดกฎหมายที่พี่สะใภ้พูดถึงคืออะไร
