เผชิญกับการข่มขู่ที่แท้จริงของเย่ เถิง โจว เหวินฮุยก็หยุดล้อเล่นทันที
หลังจากนั้นเธอถอดเสื้อกันแดดของตัวเองออก พันรอบเอวของเย่ เถิง เพื่อปิดบังกางเกงที่ขาดวิ่น
แม้ว่าความอายของเย่ เถิงจะถูกแก้ไขแล้ว แต่เธอก็เผยให้เห็นผิวขาวเนียนเป็นบริเวณกว้างในทันที
อากาศร้อนเกินไป เสื้อผ้าที่เธอสวมใส่ค่อนข้างบาง ใต้เสื้อกันแดดมีเพียงเสื้อกล้ามธรรมดา ไม่ได้สวมยกทรงด้วยซ้ำ มีเพียงเสื้อกล้ามที่ห่อหุ้มสองเต้าอวบอิ่มไว้
ทรัพย์สมบัติของเธอใหญ่กว่าของเย่ เถิงไม่น้อย ดูเหมือนมะละกอสองลูกที่ถูกบีบอัดเข้าด้วยกัน
เนื่องจากไม่มียกทรงห่อหุ้ม รูปทรงจึงเห็นได้ชัดเจน แม้แต่จุดสำคัญทั้งสองก็ยังเห็นเป็นรอยนูนขึ้นมา
"แม่เล็ก คุณให้เสื้อผ้ากับผม แต่สภาพของคุณแบบนี้ก็ไม่ค่อยดีเหมือนกันนะครับ" เย่ เถิงพูด
โจว เหวินฮุยโบกมือ ไม่สนใจเลยพูดว่า "ที่นี่ไม่มีคนอื่น มองไม่เห็นหรอก พอเรากลับไปฟ้าก็มืดแล้ว แค่หลบๆ คนนิดหน่อย ไม่มีใครสังเกตเห็นหรอก เธอเอาไปใส่เถอะ"
"ที่นี่ไม่มีคนอื่นจริง แต่อย่าคิดว่าฟ่านจื่อไม่ใช่ผู้ชายสิ!" เย่ เถิงยิ้มอย่างจนใจ
