"อย่างน้อยก็รอให้ฉันดื่มชาจนหมดแก้วก่อนสิ" หยาง ฟานเขย่าแก้วชาในมือพลางพูดกับฟูเสียวเปียง
"ฉันเพิ่งมาถึงบ้านคุณ นั่งลงแป๊บเดียว ช่วยคุณจัดยาเสร็จ ยังไม่ทันได้ดื่มน้ำสักอึก คุณก็จะไล่ให้ฉันกลับแล้วเหรอ? มารยาทต้อนรับแขกของคุณนี่ช่างรีบร้อนจริงๆ!"
"ค่อยๆ ดื่มไป ชายังมีอีกเยอะ" ฟูเสียวเปียงโบกมือพลางหัวเราะ "คุณดื่มไปก่อน ผมจะไปโทรศัพท์บอกทางนั้นสักหน่อย"
หยาง ฟานเห็นฟูเสียวเปียงถือโทรศัพท์มือถือเดินไปที่ประตูห้องทิศตะวันออก แล้วนั่งลงบนโซฟาเก่าๆ ตัวนั้น จึงเดินกลับเข้าไปในห้องอีกครั้ง
ดูเหมือนฟูเสียวเปียงจะไม่อยากให้หยาง ฟานและหลี่เจียได้ยินเนื้อหาของการโทรศัพท์
หยาง ฟานไม่ได้อยากดื่มชาแก้วนี้หรอก มันเย็นชืดไปหมดแล้ว จะดื่มไปทำไม
เขาแค่อยากหาโอกาสสั่งงานหลี่เจียสักหน่อย
ถอดเสื้อผ้าออกไปครึ่งหนึ่งแล้ว ลูบคลำไปก็หมดแล้ว แต่เงินที่ยืมมายังไม่ได้ให้เลย
หยาง ฟานกังวลว่าถ้าฟูเสียวเปียงรู้เข้า หลี่เจียคงไม่ได้ส่วนแบ่งแน่ๆ เขาจึงตั้งใจจะแอบให้เธอ
